รักแท้... เป็นอย่างไร
หลายๆ คน มักตั้งคำถามเกี่ยวกับความรัก
บางคนอาจลังเลสงสัย ว่า... ความรู้สึกที่คิดว่า....."เรารักเขานะ" ความจริงแล้ว มันใช่ความรักหรือเปล่า?? “เป็นแท้ของเราหรือเปล่า” “ความรักที่แท้จริงมันเป็นอย่างไร” “แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าเรารักเขาจริง”
คงต้องกลับมาสังเกตอาการของตัวเองแหละนะคะ
เมื่อไหร่ที่เกิดความรู้สึกว่า.... "ทุกครั้งที่เขาทุกข์....ขอทุกข์ด้วย” ยิ่งเขาไม่สบายใจเรื่องอะไร เราก็จะไม่สบายใจไปกับเขาด้วย ไม่ได้เจอก็เป็นห่วงว่าเขาจะอยู่ยังไง ทำอะไรเขาไม่สบาย เราเหมือนจะเป็นไข้แทน เมื่อมีโอการเจอกัน ก็สามารถแลกเปลี่ยนความรู้สึกความทุกข์ให้อีกฝ่ายได้รับรู้ มีการปลอบโยน เขาลำบากเราก็ไม่ชิ่งหนี แถมเดือดร้อนแทน ก็ฟังดูเหมือนมิตรภาพระหว่างเพื่อน แต่ใจเราจะรู้ด้วยตัวเองว่าคนๆ นี้ไม่ใช่เพื่อนเรารู้สึกละเอียดอ่อนเกินความเป็นเพื่อน.....
ยิ่งเราห่วงใครมากเท่าไหร่พร้อมๆ กับความพิเศษที่ยกให้เขามากมายเกินเพื่อน ตอบใจตัวเองได้เลยว่าเรากำลัง“รักเขา” “ความเป็นห่วง” “ความกังวล” “ความพร้อมที่จะผจญภัยไปกับความทุกข์ของเขาโดยไม่กลัว ขอเพียงเขาจับมือเราเดินไปด้วยกัน เขาลำบากเราลำบากด้วย” เพียงรู้สึกแค่นี้ เรากำลังเข้าใกล้รักแท้แล้วล่ะ
ในที่สุดเมื่อถึงจุดที่ว่า เราอยากเข้าไปช่วยเหลือ ผ่อนคลาย เป็นกำลังใจ จนถึงขึ้นที่ว่าทำอย่างไรให้เขาหมดทุกข์ ทุกวิธีที่เราจะทำได้เพื่อให้เขามาความสุขวิธีไหนที่จะช่วยเขาได้เราจะทำ หากเขามีความสุขแม้กับคนอื่น เราก็หน้าชื่นอกตรมได้ ไม่ว่าเขาจะต้องการเราหรือไม่ก็ตามเขาไม่รักเราก็ได้ แต่ขอให้เราได้ทำอะไรเพื่อเขา ได้ดูแลเป็นห่วง และทำหน้าที่ตอบแทนความรักที่เรามีให้เขาแค่นี้เราก็พอใจแล้ว.....
บางคนต้องการที่จะมอบความรักให้เขาเพียงเพื่อให้เขารักตอบ หากเขาไม่รักตอบ อะไรๆ ที่เคยทำให้ จะเลิกทำ อะไรที่เคยให้ จะขอคืนนั่นเพราะเธอยังได้รักเขา เธอรักตัวเธอเองต่างหาก เธอทำทุกอย่างเพียงเพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเอง...
**แอบหวังลึกๆ ก็ได้ .......แต่เมื่อรักแล้ว จะเลิกรักไม่ได้แต่เลือกรักในวิธีที่ไม่ทำให้ตัวเองเจ็บได้ **
เช่น หากเรารักใคร แล้วเขาไม่รักเรา ไม่จำเป็นต้องเลิกรักเขา แต่เราก็รักเขาในวิธีที่ถูกต้องได้ คือการมีความปรารถนาดีกับเขา มีความ เป็นมิตรในยามที่เขาต้องการ แต่ความปรารถนาที่จะให้เขามาเป็นแฟนทำทุกทางที่จะให้เขามา เป็นของเรามันจะค่อยหายไปจากความรู้สึก....“นี่แหละเรียกว่า รักแท้” ซึ่งมันก็มีไม่กี่คนหรอกนะที่จะทำให้เกิดความรู้สึกนี้ได้ เพราะฉะนั้นเมื่อรู้สึกอย่างนี้กับใครเธอจะรู้ทันทีว่า
ส่วนใครจะเจอรักแท้หรือ วิธีที่จะเจอรักแท้ ก็คงไม่ยากเพียงแต่สวรรค์ไม่บอกให้เธอรู้ก่อนเท่านั้น และมันมักจะมากับคนที่เธอไม่คาดฝัน คนที่เธอต้องมานั่งสงสัยตัวเองทีหลังว่า... “ไปห่วงอะไรเขานักหนานะ” “ไม่คนๆ นี้ถึงทำให้เราคิดถึงได้มากขนาดนี้” แล้วใครจะตอบเธอได้ล่ะในเมื่อเธอยังตอบตัวเองไม่ได้เลย...จริงมั้ย??
ความเห็น (16)
ความห่วงใย ร่วมทุกข์ ร่วมสุข หวังให้เขามีความสุข และไม่คิดแต่จะหาประโยชน์ให้ตัวเรา นั่นคือรักแท้
ส่วนรักที่ไม้แท้ คือหวังที่จะครอบครองตัวเขา ทรัพย์สินของเขา เพื่อประโยชน์สุขของตัวเรา
รักแท้....เป็นอย่างไร??? .... บางครั้งก็... ตอบอยาก นะคะ ....
มาทักทายน้องครูด้วยความคิดถึงค่ะ..ขอให้มีความสุขกับความรักที่ได้เลือกแล้วนะคะ..
หวังว่าพี่ครูได้พบกับรักแท้นะครับ...คิดถึงจัง...สบายดีไหมครับ...ขอให้มีความสุข...และสุขภาพดีนะครับ....บันทึกของพี่ครูใจดีน่าอ่าน และมีสีสัน...สบายตาและสบายใจจังครับ....
ผมเปลี่ยนรูปใหม่...ประมาณสองสามวัน...เพราะลูกชายโตขึ้นเรื่อยๆ ครับ...หวังว่าพี่ครูใจดีคงจำผมได้นะครับ
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่ 
นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
พี่ยังคงระลึกถึงน้องหมอ
ทิมดาบ อยู่เสมอค่ะ
ได้อ่านบันทึกของน้องหมอคราใด มีความรู้สึกที่ดีทุกครั้งค่ะ
ดีใจที่สุดเลยที่มาบันทึกในG2K อีกครั้ง ขอเป็นกำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะครูตูม
เหตุที่ไม่ได้เข้ามาก็เนื่องจากภาระงาน และสุขภาพค่ะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ
คิดถึงเสมอค่ะ
พี่ครูหายไปนานมากๆๆ
พี่ครูสบยดีไหม รักแท้ แพ้ใกล้ชิด 555
รักแล้วรักเลย ไม่จำเป็นต้องเลิกรัก เห็นด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณครู ดูแลสุขภาพค่ะ รักและห่วงใยเสมอ
คิดถึงพี่ครูจังครับ
