7 สิงหาคม 52 การจัดการความรู้ของ CPF ไม่ว่าจะเป็นหน่วยงานรัฐหรือหน่วยงานเอกชนต่างเห็นความสำคัญต่อการพัฒนาทุนมนุษย์ทั้งสิ้น ในฐานะที่เป็นทรัพยากรการบริหารที่สำคัญที่สุด หากมนุษย์ได้รับการส่งเสริมและพัฒนาที่ถูกวิธี มนุษย์แต่ละคนมีความสามารถที่แตกต่างกัน ความรู้และภูมิปัญญาสามารถถ่ายทอดเรียนรู้แลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันได้ และถ่ายทอดจากรุ่นหนึ่งสู่รุ่นหลังได้ ความรู้ที่มิได้ชัดแจ้งถูกเก็บหรือบันทึกไว้เป็นหนังสือหรือทฤษฎีก็มีความสำคัญ องค์กรใหญ่ๆ ที่มีพนักงานจำนวนมาก มีหน่วยผลิตหลายยุนิต อย่าง ซีพี มีหน่วยรับผิดชอบที่ชัดเจนพร้อมผู้ปฏิบัติงานและการจัดการที่เป็นระบบ และแน่นอนงบประมาณสนับสนุนที่เพียงพอ รวมทั้งเทคโนโลยีสื่อสารข้อมูลที่ทรงประสิทธิภาพ มองกลับเข้ามาในระบบบริการสุขภาพระดับอำเภอ สามารถจะนำแนวคิดมาใช้เพื่อพัฒนาบริการปฐมภูมิของเราได้ ต้องมีผู้รับผิดชอบดูแลในภาพรวม มีเครือข่ายนักจัดการความรู้ที่เป็นเครือข่ายเพื่อการเรียนรู้ที่กว้างขวางและต่อเนือง มีการบันทึกจัดเก็บโดยใช้เทคโนโลยี IT และจูงใจให้นำความรู้ไปใช้ปฏิบัติ แล้วประเมินผลและนำไปสู่การสังเคราะห์ความรุ้ใหม่ขึ้นอีก

มาครั้งนี้เป็นครั้งที่สอง หลังจากครั้งที่แล้วได้พบกับบุคคลสำคัญ สามสี่ คนที่มีความฝันและอุดมคติรวมทั้งมุมมองต่อโลกและสังคมที่งดงามและสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้เข้าร่วม ครั้งนี้หัวข้อการจัดการความรู้ น่าสนใจมาก เคยฟังจากอาจารย์วิจารณ์, ดร. ประพนธ์ มาบ้าง พอจะรู้ว่าความรู้ในตัวคนก็สำคัญ เป็นความรู้ที่สั่งสมจากประสบการณ์การเรียนรู้ของแต่ละบุคคล เป็นความรู้ที่ใช้จริงในพท. ปฏิบัติการมาแล้ว หากสามารถกำหนดเป้าหมายทิศทางให้ชัดเจน และกำหนดวิธีที่จะสกัดออกมาถ่ายทอดแสดงให้ผู้อื่นร่วมเรียนรู้รับฟังได้ด้วยย่อมจะมีคุณค่าและเป็นประโยชน์อย่างมหาศาล เป็นการเรียนรู้ท่ามกลางกัลยาณมิตรที่สร้างความสุขให้ด้วย พรุ่งนี้จะได้ฟัง ได้เห็นในส่วนของภาคเอกชน(ที่แสวงหากำไร) ดูบ้าง ว่ามีมุมมองต่อสิ่งที่เรียกว่า"ความรู้" อย่างไร