...พรุ่งนี้วันพระ ตั้งใจจะตามดูจิต ให้ทันจิต เพื่อทำแต่กรรมดี ทำจิตให้สงบ ผ่องใส

...วันนี้ไปทำงานที่ค้างอยู่เมื่อวานเยอะมากๆๆๆๆๆ   ทำถึงสองทุ่มยังไม่จบ ขอตัวกลับก่อน หมอบอกให้พักผ่อนมากๆ ไม่เครียด แต่กลับตรงกันข้ามเสียแล้ว...

...วันนี้เป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์ แต่เด็กๆก็ยังไปทำงาน ว่าจะไปแต่หวัดยังไม่หาย อยากจะหยุดสักวัน ให้หายหวัด รู้สึกเหนื่อยมากแม้ไม่ได้ทำงาน

...เป้นคืนที่สองที่อยู่กับเจ้าทอฟฟี่ อ้อลืมไปจริงๆยังมีเจ้าไวรัส-ซี อีกด้วย เรารักกันนะไวรัส-ซี

เข้ามาตั้งใจจะอ่านหลายๆบันทึก แต่รู้สึกง่วงมาก ร่างกายมันต้องการพักผ่อนแล้ว

บันทึกไม่ได้ เกิดอะไรขึ้นกับชีวิต

...พรุ่งนี้จะไปฟังผลเลือด รอบใหม่ รพ.ที่มีชื่อ ตามคำแนะนำของเจ้านาย

วันนี้พาเจ้า ทอฟฟี่ ออกไปวิ่ง พอให้ได้เหงื่อ ...แต่รุ้สึกเหนื่อย หายใจเหนื่อย เลยต้องนอนเร็วหน่อย

...วันนี้ช่วงกลางวันรู้สึกหิวข้าวมาก ระหว่างทำงานก็เหนื่อย อาจเป็นเพราะว่าวันแรกของสัปดาห์ ทำให้รู้สึกเหนื่อย แต่ก็สู้จนงานเสร็จ สามทุ่ม

...ให้มันตายไปข้างหนึ่ง

...คำๆนี้เด็กๆที่ทำงานมักพูดประชดเวลาบิลเยอะ

...ผ่านวิกฤติการ งานล้นไปจนได้ เด็กๆที่ได้พักปีใหม่ ตอนนี้หมดแรงอีกครั้ง

...หวังว่าสัปดาห์หน้าพวกเขาจะเบาแรงลง

วันนี้ ใจรู้สึกตัวดี มีหลุดบ้างเป็นบางช่วง....แต่รู้สึกปวดท้องเวลากินข้าวเสร็จ หรือโรคกระเพาะถามหาอีก

...ช่างเถอะ รู้ว่าปวดท้อง และก็ดุมัน ไม่หายก็กินยา และดูมัน

...เมื่อวานวันรัฐธรรมนูญ   แต่งานเยอะมากจึงต้องไปทำอีกวันหนึ่ง รู้สึกเหนื่อยแต่ก็อยากสู้ ไม่อยากให้ใครว่าเราอ่อนแอ

...วันนี้ไปส่งอุจจาระ เป็นวันที่สอง พรุ่งนี้อีกเป็นวันสุดท้าย พร้อมเจาะเลือด ซาวด์ หมอบอกตรวจชุดใหญ่ครั้งสุดท้ายจะได้รู้กันไปเลย

ไอมาสามวัน ยังไม่หาย รู้สึกคอแทบไหม้ คัน แสบ ร้อน เหมือนยิ่งนอนเหมือนยิ่งไอ กินยา แล้ว จิบยาแล้ว ยังไอ ไอ ไอ ไอไอ..........................

...วันนี้เริ่มงานเช้า ด้วยการสะสางงานเมื่อวานนี้ มีหลายข้อร้องเรียน รับไว้ และปล่อยวาง มันเป็นเช่นนี้เอง

...วันนี้ดู ดนตรีกวีผสิลป์ ปุ พงษ์สิทธิ์ ประทับใจจริงๆ

...วันนี้ทำงานได้หลากหลายอารมณ์ มีหลุด มีตาม มีรู้ สลับกันไป แต่เสียดายไม่น่าหลุดได้ง่าย พรุ่งนี้เอาใหม่

<h3 class="UIIntentionalStory_Message"><span class="UIIntentionalStory_Names"><a href="http://www.facebook.com/pages/hx-cdhmayhetu-phuthth-thas-xin-thpayyo-Buddhadasa-Indapanno-Archives/293506240534">หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ : Buddhadasa Indapanno Archives</a> </span><span class="UIStory_Message"><span>ชีวิตคนเรานั้น แท้จริง คือ การเดินทางชนิดหนึ่ง ซึ่งเดินจากความที่เต็มไปด้วยทุกข์ไปยังที</span><span>่สุดจบสิ้นของความทุกข์ที่ตนเคยผ่านมาแล้ว</span><span>นั่นเองไม่ว่าผู้นั้นจะทราบหรือไม่ทราบ รู้สึกหรือไม่รู้สึกชีวิตก็ยังคงเป็นการเด</span><span>ินทางเรื่อยไปอยู่นั่นเองเมื่อเดินไปทั้งไ</span>ม่ทราบ ก็ย่อมมีความระหกระเหินบอบช้ำเป็นธรรมดา</span></h3>

...เบื่อ

วันนี้ทำงานรู้สึกเหนื่อย ท้อ และเบื่อมาก แต่ก็ทน จนเลิกงาน

@69999เห็นด้วยครับ เพราะ วันนี้ ระบบงานก็เล่นงานผมมาเหมือนกัน

...วันนี้ลูกน้องที่คิดว่าสนิทที่สุดมาก่อน ทำงานมาด้วยกันหลายที่ วันนี้ได้พูดให้เราเข้าใจว่า เราไม่ช่วยสนับสนุนงานเขา ทั้งๆที่งานอยู่ในออร์แกไนส์ของเรา แต่พอเราจะช่วยหาวิธีให้กลับว่าเราไม่เห็นความสำคัญ เหมือนจะขับใสไล่ส่ง ประมาณนั้น อนิจจัง...

...เมื่อวาน ช่วงเย็นปวดหัวมาก กินไทลินอลไปสองเม็ด ก่อนนอน ไม่ได้ไหว้พระก่อนนอน ฝันไม่ดี รู้สกตัวก็ยังปวดหัวอยู่

...วันนี้คุยกับเพื่อนเรื่องอยากบวช เพื่อนบอกว่าบวชไม่ได้หรอก เพราะคนที่จะบวชต้องตัดทางโลกให้ได้ก่อน ก็เลยบอกว่าพยายามจะปล่อยวางและตัดอยู่ แต่ยังไม่ขาด

..วันนี้ตั้งใจจะเลิกงานสองทุ่ม แต่ก็ต้องเลิกสามทุ่ม เพราะความไม่แน่นอนของชีวิต