...นุ่มนวลในประเด็นของคน จงแข็งในประเด็นปัญหา...

บทเรียนนี้ สอนให้เราได้โปรดใส่ใจกับคุณค่าของความเป็นคน จะคิด จะพูด หรือกระทำสิ่งใดจงหมั่นเติม "เมตตา" หรือ "ความรัก" อย่างสม่ำเสมอตลอดเวลา ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะคน "ชอบความนุ่มนวล"

ถึงกระนั้น ทุกครั้งที่เผชิญกับ "ปัญหา" จงได้โปรดกรุณาเข้มแข็ง และและถอดระหัสออกมาให้ได้ว่า "อะไรคือปัญหา" หาไม่แล้ว ยากยิ่งที่เราจะแสวงสาเหตุของปัญหา และวิธีการจัดการกับปัญหา แล้วสุดท้ายเราจะพบคำตอบว่า "ปัญหาก็คือปัญญาที่แปลงร่างมา" นั่นเอง

กฎแห่งการแยก...

แยกอารมณ์ออกจากคน

แยกคนออกจากปัญหา

แยกปัญหาออกจากการแก้ไข

เมื่อใดก็ตามที่เราสามารถแยก "ความจริง" ออกจาก "ความรู้สึก" ให้ได้ว่า อะไรคือความจริงของความจริง และ อะไรคือความจริงของความรู้สึก  เมื่อนั้น เราจะพบความจริงว่า "เมฆหมอกแห่งความโง่เขลา" ที่กำลังเกาะกินใจเรานั้น กำลังจะพลันมลายหายไป

วิธีคิดว่าคนเราอาจจะตายวันตายพรุ่ง เป็นเครื่องมือที่สำคัญที่สุดเท่าที่เขาเคยรู้จักมา ซึ่งได้ช่วยให้เขาสามารถตัดสินใจครั้งใหญ่ๆ ในชีวิตได้ เพราะเมื่อความตายมาอยู่ตรงหน้า แทบทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความคาดหวังของคนอื่น ชื่อเสียงเกียรติยศ ความกลัวที่จะต้องอับอายขายหน้าหรือล้มเหลว จะหมดความหมายไปสิ้น เหลือไว้ก็แต่เพียงสิ่งที่มีคุณค่าความหมายและความสำคัญที่แท้จริงเท่านั้น

ทั้งๆ ที่ความรักเป็นสิ่งที่มีคุณค่าและสวยงาม ความรักเป็นเครื่องหล่อเลี้ยง "หัวใจ" ของมวลมนุษย์ให้อยู่ร่วมงานอย่างมีความสุข แต่เหตุไฉน? ใยมนุษย์ผู้เฝ้าถวิลหาคู่รักจึงเลิกรา และทุกข์ทรมาน หรืออาจจะเป็นเพราะ ๑. ขาดความซื่อตรง (สัจจะ) ๒. ขาดความจงรัก (เมตตากรุณา) ๓. ขาดความหนักแน่น (ทมะ) เพราะ ๓ อย่างดังกล่าวจึงนำไปสู่การเปิดพื้นที่ของ "บาดแผลทางใจ" ๑. ไม่ยินดีและเต็มใจที่จะฟังอย่างมีสติ (Mindfull Listening) ๒. ขาดความไว้วางใจในคู่ครองของตัวเอง (Mistrust)  ๓. ความสัมพันธ์ (Relationship)ที่เหินทาง และแยกทาง (Withdrawal)

 “ความสุขนั้นไซร์อยู่ใกล้แค่ใจเรา”  หลายคนอาจเข้าใจว่า ความสุขนั้น ซ่อนตัวอยู่ตามโรงหนัง คลับ บาร์ และห้างสรรพสินค้า  ด้วยเหตุนี้ จึงใช้เวลาหลายปีในการเสาะแสวงหาความสุข  แต่ในความเป็นความจริงแล้ว ความสุขนั้นนอนสงบนิ่งอยู่ในใจของเรานี่เอง  ฉะนั้น  “การค้นพบความสุขที่ซ่อนอยู่ภายในตัวเอง” ซึ่งเป็นการค้นพบที่ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่า “การที่โคลัมบัสค้นพบอเมริกา”

วันนี้มีนิสิตจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์นำโดย ผศ.ดร.พิพัฒน์ นนธนาธรณ์ ได้พาเหล่านิสิตคณะการจัดการจำนวน ๔๕ คน ไปเยี่ยมมหาวิทยาลัยเพื่อปลูกต้นไม้ในโครงการ "CSR" พยายามบอกพวกเขาว่า ต้นไม้คือสัญลักษณ์ที่สะท้อนชีวิตของเรา หากต้นไม้งอกงาม เจริญเติบโต นั่นย่อมหมายถึงชีวิตของเราที่งอกงามด้วย หากต้นไม้เหี่ยวเฉา ชีวิตเราก็ไม่ต่างจากต้นไม้นั้น  ด้วยเหตุนี้ เมื่อปลูกต้นไม้แล้ว กรุณาหมั่นไปรดน้ำ พรวนดิน และใส่ปุ๋ยอย่างสม่ำเสมอ   ฉะนั้น คำว่า "สม่ำเสมอ" คือทุกอย่างในชีวิตของเรา ขอให้ทำทุกอย่างเสมอต้นเสมอปลาย ชีวิตจะประสบความสำเร็จและมีความสุข