4/12/57

พรุ่งนี้วันพ่อแล้ว

ตั้งแต่ต้นเดือนมานี้ พ่อค้าแม่ค้านำเสื้อสีเหลืองสีประจำวันพระราชสมภพขององค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ มาวางขายกันทั่วในเมืองที่ผู้เขียนอาศัยอยู่ อดคิดไม่ได้ว่าพรุ่งนี้ ตามท้องถนนคงมีคนสวมเสื้อเหลืองเต็มไปหมดอย่างไม่ต้องสงสัย

วันนี้ขับรถไปในเมืองเพื่อซื้อของมาขายนิดหน่อย เช่นพวกเครื่องเขียน รวมถึงกระดาษห่อของขวัญสำหรับเทศกาลช่วงส่งท้ายปี เป็นต้น (เทศกาลสิ้นเปลือง) ตอนอยู่ที่ร้านเครื่องเขียนแอบหลบร้อนไปร้านหนังสือฝั่งตรงข้าม ชื่อ"book kof" เป็นร้านที่มีcoffee shopอยู่ด้วย ผู้เขียนแวะมาประจำ แต่วันนี้ไม่ดื่มกาแฟ แต่สั่งเป็นสมูทตี้สตรอเบอรี่ปั่นใส่โยเกริ์ตแทน รสชาติก็พอใช้ได้^ ^

ระหว่างเลือกดูหนังสือในร้าน ตั้งใจจะเลือกซื้อหนังสือจำพวกนวนิยายแปลมาอ่านซะหน่อย แต่สุดท้ายไม่ได้ซื้อ แต่ไปซื้อหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นแนวสยองขวัญที่ในอีกร้านนึงแทน (ร้านการ์ตูนร้านนี้ย้ายจากหน้าอำเภอมาอยู่บริเวณคิวรถเมล์แทน เนื่องจากพิษน้ำท่วมที่ต้องเจออยู่เสมอช่วงหน้าฝน)

สุดท้ายก่อนกลับ ขับรถผ่านหอนาฬิกาของเมือง มองเห็นพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ประดับด้วยไม้ดอกไม้ประดับสวยงามดี เลยจอดรถแวะถ่ายรูปซะหน่อย (ทั้งๆที่ขับรถผ่านจุดนั้นไปแล้วนิดหน่อย)

****************ทรงพระเจริญ***************

30/11/57

วันนี้มางานแต่งงานเพื่อนสมัยเรียน

เดือนนี้เพื่อนสมัยเรียนแต่งงาน2คู่ คู่แรกแต่งวันที่2ก.ย. และอีกคู่แต่งวันนี้ งานแต่งวันนี้อาศัยรถเพื่อนไป-กลับ ทั้งๆที่คิดว่าน่าจะไปทันเวลาแห่ขันหมาก แต่สุดท้ายก็ไม่ทันจนได้(เสียดายนิดๆ) เจ้าสาวเคยบอกว่าธีมของงานสีแดง ก็เลยใส่ชุดสีแดงลายสก็อตไป แต่พอไปถึงงานจริงๆแขกที่มาก็ใส่ชุดสีสันหลากหลาย แม้แต่คู่บ่าวสาวก็ไม่ได้ใส่ชุดสีแดงเช่นกัน!!?

และนอกจากจะเป็นวันแต่งงานเพื่อนแล้ว ก็ถือว่าเป็นวันนัดรวมเพื่อนไปด้วย(ถึงแม้ว่าจะมากันเพียง7-8คนเท่านั้น) ในงานมีไอศกรีมตักเลี้ยงด้วยแต่ให้บริการตัวเอง ทั้งๆที่ตั้งใจจะลดความอ้วนแต่มันอดใจไม่ไหวจริงๆ กิน2ถ้วยพอ! อิอิ^ ^

อีกเรื่องคือ"อากาศ" อากาศแบบว่าร้อนมากกก อบอ้าวสุดๆ พวกเราต้องเปลี่ยนโต๊ะนั่งอยู่2ครั้งกว่าจะได้มุมที่คิดว่าเย็นและมีลม(แต่ก็ร้อนอยู่ดี แถมอยู่ติดกับกองของเก่าอีกต่างหาก(･･;)..) บรรดาแขกที่มางานต้องเอากระดาษมาพับและพัดกันเป็นการใหญ่ อีกทั้งอาหารที่กว่าจะมาแต่ละอย่างใช้เวลาค่อนข้างนานทีเดียว

หลังจากถ่ายรูปร่วมกับคู่บ่าวสาวเรียบร้อย พวกเราก็กลับไปนั่งกินอะไรอีกนิดหน่อย จากนั้นก็ไปพูดคุยและบอกลาคู่บ่าวสาวแล้วก็แยกย้ายกันกลับ

วันนี้วันพระ

หลายวันแล้วที่ตั้งใจจะตื่นแต่เช้า เพราะเคยตื่นเช้าเป็นปรกติ แต่พอมีเรื่องไม่สบายใจหรือรู้สึกท้อแท้จะนอนดึกและตื่นสายเสมอ ทั้งๆที่รู้สึกตัวตื่นนานแล้วแต่ก็ชอบนอนหลับตานิ่งๆอยู่แบบนั้น นี่เป็นนิสัย(หรืออาจเรียกสันดาน)ที่แก้ไม่หายเสียที

แต่วันนี้ตื่นมาประมาณตี5ครึ่ง ตื่นมาพร้อมกับความรู้สึกเดิมๆ คนที่ตื่นนอนมากับความรู้สึกเช่นนี้จะมีเยอะมั้ยนะ? ความรู้สึกที่รู้อยู่แล้วว่าต้องเจอเรื่องอะไรบ้าง ที่บอกว่า"เจอเรื่องอะไรบ้าง"มันก็ไม่ใช่จะวุ่นวายหรือมีงานอะไรซับซ้อนที่ต้องทำหรอกนะ แต่คือชีวิตเดิมๆนี่แหละ ชีวิตเรียบๆเดิมๆที่ดำเนินไปแบบนี้ทุกๆวัน เพราะมันอาจจะตรงข้ามกับอุปนิสัยดั้งเดิมแท้ๆของตัวเอง ก็เลยพลอยให้คิดว่าเราอยู่กับชีวิตแบบนี้ได้ยังไง!? (ซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะอธิบายให้คนอื่นโดยเฉพาะคนในบ้านเดียวกันให้ทราบ)

พอฟ้าเริ่มสว่างขึ้น ก็สังเกตุว่ามีหมอกบางๆ อากาศเย็นแต่ไม่หนาว เมื่อมองจากหน้าบ้านจะเห็นหลังคาอุโบสถของวัดประจำหมู่บ้าน ซึ่งในตอนนี้เมื่อมองผ่านหมอกบางๆแล้วรู้สึกมีมนต์ขลังดี

และทั้งๆที่อุตส่าห์อดกาแฟได้หลายวันแล้ว แต่ด้วยความที่เบื่อความรู้สึกแบบนี้(ตามที่บอกไป) ก็เลยชงกาแฟมาดื่มเสียเลย จึงทำให้รู้ว่ากลิ่นหอมและรสชาติของมันช่วยให้อารมณ์ผ่อนคลายได้ดีทีเดียว กินคู่กับขนมปังไส้หมูหยองมายองเนสชิ้นละ5บาทที่เหลืออยู่ชิ้นสุดท้ายบนโต๊ะขนมของร้านค้า เนื้อขนมปังเมื่อกลืนลงคอรู้สึกฝืดเหมือนกับกระดาษแข็งเลย

สายแล้ว แม่ค้าขายดอกไม้และพวงมาลัยวันพระ รวมถึงคนขายกับข้าวถุงในยามเช้าเริ่มทยอยเก็บร้านของตัวเองแล้ว ถึงเวลาขอตัวกลับไปอยู่กับความราบเรียบของชีวิตอย่างที่เป็นมาก่อนนะ!