KPI..ตัวชี้วัดความสำเร็จ

นิทาน “ตัวชี้วัดความสำเร็จ”

หน้าประตูสวรรค์ที่วิญญาณหลายดวงยืนเข้าแถวรอที่จะผ่านประตูเข้าไป บาทหลวงผู้หนึ่งกำลังรอลุ้นอยู่ว่าตัวเองจะได้ไปอยู่สวรรค์ชั้นไหน ด้านหน้าของบาทหลวงเป็นคนขับแท็กซี่ที่กำลังฟังคำตัดสินของเทวดาผู้เฝ้าประตูสวรรค์ กำลังเปิดดูรายชื่อจากสมุด

 เทวดา: “อ้อ คนนี้อาชีพเป็นคนขับแท๊กซี่ เอ้านี่ เสื้อคลุมชั้นเงินอย่างดีพร้อมมงกุฎเกียรติยศ เชิญเข้าไปสวรรค์ชั้นในได้................................        

 เห็นอย่างนี้บาทหลวงก็ยิ้มกริ่ม คิดในใจว่านี่แค่คนขับแท๊กซี่ ยังได้ดีขนาดนี้ ตัวเองเป็นถึงบาทหลวงอย่างน้อยๆ ก็ต้องได้เสื้อคลุมชั้นทองแน่นอน

เทวดา : “อ้อ คนนี้เป็นบาทหลวง  เอ้านี่ เสื้อ และไม้กวาด เจ้าต้องไปทำงานเป็นคนทำความสะอาดคอกม้าที่ด้านหลังนู่น ไปได้

 บาทหลวง : อ้าว !ท่าน ทำไมทีคนขับรถแท๊กซี่  ได้เสื้อคลุมชั้นเงินอย่างดีพร้อมมงกุฎอีกต่างหาก แล้วผมเป็นบาทหลวงเผยแพร่คำสอน ทำความดีมาตลอดชีวิต ทำไมกลายมาเป็นคนทำความสะอาดคอกม้าไปได้”

เทวดา : “อ๋อ บนสวรรค์เราใช้ KPI* เป็นตัวตัดสินน่ะ คนขับแท็กซี่เขาขับรถให้ผู้โดยสารนั่งทีไร ผู้โดยสารต้องสวดมนต์ทุกที ส่วนเจ้าเทศน์ทีไร คนหลับทุกที คนขับแท็กซี่ก็ย่อมมีความดีมากกว่าเจ้าน่ะซิ เอ้า ไปได้แล้ว

เห็นปัญหาการวัดผลด้วย KPI มั้ยคะ

                                           จาก จดหมายข่าว......”สร้างสุข”                                        

                                           ปีที่4 ฉบับที่66 มีนาคม 2550