หลังจากปิดเทอมใหญ่มาหลายวัน...วันนี้เองที่เด็กๆ เปิดเทอมแบบเต็มรูป...เปิดทุกชั้น...จากที่ทะยอยเปิดกันที่ละชั้น...อนุบาล 1 อนุบาล 2 ......ประถม....เปิดกันทีละวัน...เจ้าตัวเล็กของดิฉั้น ขึ้น อนุบาล 2 ปีนี้ เธอเปลี่ยนสีเสื้อกั๊ก..เป็นสีแดง....เปิดมาแล้ว 3 วัน พอเข้าวันที่ 4 เธอออกอาการเดิมขี้เกียจไปโรงเรียน....
....แม่จ๋า....ลูกอยากอยู่บ้าน....
แม่......ไม่ได้ค่ะเพราะแม่อยู่ดูแลหนูไม่ได้แม่ต้องทำงาน...อีกอย่างหนูต้องเรียนหนังสือ...ไม่งั้นจะไม่มีอ่านหนังสือไม่ออก...แล้วก็จะไม่มีอะไรกิน...ดิฉั้นว่าไปเรื่อยพลางจับแกแต่งตัวไปด้วย...
"ลูกอ่านออกแล้วแม่" พร้อมกับกระโดดลงผลุง! ลงจากเก้าอี้ไปหยิบการ์ดแต่งงานใบหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะในครัวมาอ่านให้ฟัง "...กอ...อะ....ยอ...."รัก" ...คอ...อา...นอ ..."กัน" เธอผสมคำ..."รักกัน"...
...ดิฉั้นยิ้มตอบ...เธอยังคงเจื้อยแจ้วตามประสาเธอ....
"กิน....ลูกก็ไม่ชอบกินน่าเบื่อจะตายกินข้าว..ไม่ต้องมีกินก็ได้"...
แม่......ก็ไม่ได้อยู่ดี...ค่ะลูกแม่ต้องทำงาน
ระหว่างนั่งรถเธอกินข้าวในกระปุกไปด้วย...."แม่ทำไมคนรีบกันทั้งนั้นเลย"
สายแล้วค่ะอย่าถามมากซิคะ...แม่ขับรถอยู่
..."เขาดูเทพธิดาขนนกกันเหรอ...เมื่อคืนตอนจบ" ...."อือฮึ! " ดิฉั้นตอบสั้นๆ "อือฮึ" แปลว่า "ใช่" เหรอแม่...ดิฉั้นยิ้มแทนคำตอบ แม่...แม่....ของเปรี้ยวๆ วิตามินซีเยอะใช่มั้ยแม่
....อือฮึ!....ดิฉั้นตอบสั้นๆ อีกครั้ง
....ดิฉั้นพ้นจากการจราจรหน้าโรงเรียนมาได้...พอได้หายใจหายคอนึกมีความสุขในใจ..มีลูกก็ดีแบบนี้หล่ะมีอะไรให้ทำ...หายเหงาดี...ลูกเรานี่ก็ช่างคุยจริ๊ง! "แม่....ของเปรี้ยวๆ วิตามินซีเยอะใช่มั้ย" ทำไมเธอถามประโยคนี้...หรือว่าข้าวบูด...กระปุกข้าวที่ตั้งอยู่เหลือข้าวอยู่ไม่มากวันนี้เธอกินข้าวกับกระดูกหมูต้มฟักเขียว...ตายแล้วลูกจ๋าดิฉันชลอรถเข้าข้างทางชิมข้าวที่เหลือมันเปรี้ยวจริงๆ.....ลูกดิฉั้นกินแกงบูดเข้าไป...ป่านนี้จะเป็นอย่างไรก็ไม่รู้
ฟักเขียว....หากผสมในอะไรจะทำให้แกงนั้นบูดง่าย...ดิฉั้นเคยมีความรู้มาอย่างนั้น
ฉงฉานลูงจังอ่ะ "ข้าวบูด"
แม่หนอแม่ ..ฉุกละหุกอะไรปานนั้น
วันพรุ่งนี้ต้องชดเชยแล้วละ
ตายแย้ว น้องแปม ของป้า ป่านนี้ท้องไส้มิปั่นป่วนแล้วเหรอเนี่ย จำได้ว่า เมนูนี้ แม่จิ๊บ ทำตั้งแต่วันอาทิตย์ไม่ใช่เหรอค่ะ
อิอิ
ไม่ใช่ข้าวบูดค่ะ....แกงบูด....
คุณเมตตาแกงฟักเขียว 3 ครั้งแล้วค่ะในสัปดาห์นี้ คุณรัตติยา (แกงจนกว่าฟักจะหมดลูก)
ป่านนี้...ลูกคงท้องเสียแล้วละ...ครับผม
ผมเองชอบดื่มนมชงที่เหลือบางทีมีกลิ่นเปรี้ยว ๆ
แต่เป็นท้องเราไม่ใช่ท้องของลูก...ฮา ๆ เอิก ๆ
สวัสดีจ้าพี่เมตตา
อือฮึ...
ทำให้น้องได้ทานแกงปูดเกือบหมดเลย น่าสงสารจัง ;P
...
นึกแล้วนึกถึงลูกของพี่ที่รู้จักที่นี่
จะว่าไปเด็กๆ เค้ามีวิธีถามอ้อมๆ แบบกลัวคุณแม่ว่าตามสไตส์เด็กๆนะคะ
ลูกชาย 8 ขวบ เดินเข้ามาในครัว ที่มีคนอยู่หลายคน ถ้าพูดขึ้นว่า
"Can someone cook some food?"
...
เงียบไม่มีใครตอบ
"Can someone cook some food?" เด็กน้อยถามอีก
คราวนี้คุณแม่น้อง และพี่ๆ หันมามอง
...
แล้วหัวเราะเด็กน้อย
พี่คนนึงบอกว่า ทำไมน้องไม่บอกคุณแม่ล่ะคะว่า "หิวข้าว" "ทำกับข้าวให้หน่อย"
แหม...มีการถามว่า "ใครสามารถทำอาหารได้บ้าง" ก็ทำได้กันหมดล่ะ แต่ต้องบอกด้วยนะคะ "ว่าจะทาน"
^_____^