APHN Diploma of Palliative Care ๒: ทักทาย
เก็บความข้องใจไว้ก่อน เข้าไปทักทายเพื่อนร่วมห้องดีกว่า
ถัดจากผม สักพักก็มีนักศึกษาทะยอยตามเข้ามา คราวนี้ส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย จนกระทั่งเลยเวลา เริ่มสอนกันแล้ว ที่เดินเข้ามาเป็นชายทั้งนั้น ..คงไม่ต้องบอกว่าผมคิดอะไรอยู่นะครับ
รวมแล้วมีนักเรียน ๒๐ คน ชาย ๕ หญิง ๑๕ จากอินเดีย เนปาล พม่า จีน ไต้หวัน มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ แล้วก็มีผมเป็นคนไทยคนเดียว ส่วนใหญ่เป็นหมอ มากกว่าพยาบาล และทำงานด้านนี้มาแล้วกันทั้งนั้น
ชํ่วโมงแรกเป็นการทักทายกัน โดยให้จับคู่สองคน ถามคำถามที่กำหนดให้ แล้วแนะนำคู่ของเราให้กลุ่มใหญ่ฟัง คำถามมีดังนี้
- เป็นใคร ทำงานอะไร
- วันพุธที่แล้วทำอะไร (ทำไมต้องวันพุธด้วยก็ไม่รู้)
- เวลามีเรื่องดีๆเกิดขึ้น ทำอะไรกัน
- อาหารอะไรถูกใจสุดๆ
- คาดหวังอะไรจากการมาเรียน
ผมแนะนำหมอสาวจากเฉิงตู จีนแผ่นดินใหญ่ชื่อ ซูฮัน ให้คนอื่นฟังเป็นคนแรก เพราะผมนั่งอยู่ซ้ายมือสุดของวง ตามประสาคนมือซ้าย เธออยากให้ทุกคนเรียกเธอว่า เฮเลน เก๋มากเลยจากฮันเป็นเฮเลน ที่แปลกใจผมเพราะเธอเป็นหมอ endocrine หรือระบบต่อมไร้ท่อ แต่มาสนใจและทำงานด้านดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายได้ระยะหนึ่งแล้ว ที่แปลกใจเพราะส่วนใหญ่หมอที่มาเรียนไม่เป็นหมอมะเร็งอย่างผม ก็หมอดมยาระงับปวด หรือไม่ก็หมอครอบครัว ไม่ค่อยเห็นหมออายุรกรรมมาเรียนเท่าไร
ส่วนผมก็เอาอย่างหมอเฮเลนบ้าง ให้เพื่อนเรียกผมว่า TEM ไม่ต้องเรียก TEMSAK เพราะกลัวคนจะคิดว่าผมเป็นอะไรกับบริษัทชื่อดังของสิงคโปร์ TEMASEK ตอนนี้ก็เลยกลายเป็น หมอติ๋ม หมอทิม หมอทิ่ม ไปพลางๆ
หลังจากหมอเฮเลนแนะนำผมแล้ว คนอื่นก็ทะยอยแนะนำคู่ของตัวเองไปเรื่อยๆ ผมเองเริ่มเครียดขึ้นมาทีละน้อยเพราะเริ่มฟังพวกที่มาจากอินเดียไม่ทัน เขารัวลิ้นกันมันมากๆ ฟังแล้วเหนื่อยจริงๆ บอกกับตัวเองว่า คงต้องปรับหูกันยกใหญ่เลยคราวนี้
ผมเป็นคนเดียวที่แต่งตัวเต็มยศ คือเสื้อแขนยาวผูกผ้าผูกคอแล้วใส่แจ๊กเก็ตอีกชั้น เนื่องจากเป็นวันแรกและรู้มาว่าห้องเรียนเย็นมาก มีชาวอินเดียฝ่ายหญิงที่พร้อมใจกันใส่สาหรี่เต็มยศมาเหมือนกัน คนอื่นแต่งตัวสบายแต่ก็ไม่มีเสื้อยืด เรื่องนี้เป็นเรื่องวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน ผมยังค่อนข้างติดนิสัยให้ความสำคัญกับการแต่งตัวเรียบร้อยในการไปเรียนหริอดูงานโดยเฉพาะในวันแรก เป็นการให้เกียรติเจ้าของสถานที่หรือผู้สอน ไม่ว่าเขาจะสนใจหรือไม่ก็ตาม วันต่อๆไปก็ค่อยว่ากันอีกที
จากการทักทายและรู้จักกันวันนี้ ผมรู้สึกเหมือนทุกครั้งที่ได้อยู่ในกลุ่มคนที่ทำงานด้านนี้ทั้งในเมืองไทยและต่างประเทศ ทุกคนเป็นมิตร สนใจและรับฟังคนอื่น
มีความสุขครับ
ความเห็น (9)
- มาทักทายคุณหมอ
- ทำไมต้องแนะนำสาวๆๆก่อนครับ
- ผมแนะนำหมอสาวจากเฉิงตู จีนแผ่นดินใหญ่ชื่อ ซูฮัน ให้คนอื่นฟังเป็นคนแรก
- ล้อเล่น
- สาขาที่อาจารย์บอกมีผู้หญิงเรียนทั้งนั้นเลย
- ขอให้มีความสุขกับการทำงาน
A. Kajit.
I cannot useThai character with this computer, BTW, Thank you for coming.
Yes, They are all Great!!
palliative care faces, palliative care minds
สวัสดีครับ
- แม้ไม่มีความรู้เรื่องนี้เลยแต่ก็ได้ความรู้ สนุกดีครับ
- อาจารย์ไม่ต้องกังวลเรื่องพิมพ์ไทยไม่ได้นะครับ อาจารย์พิมพ์ภาษาคาราโอเกะมาเลยครับ ผมอ่านได้ 555555 (อ่านเก่งกว่าภาษาอังกฤษอีก)
มาเยี่ยมคะ...คุณหมอ ไปดูงานนี่เอง....
อ่านแล้วขำดีคะ...
ตอนนี้ก็เลยกลายเป็น หมอติ๋ม หมอทิม หมอทิ่ม ไปพลางๆ
ครับ
- กลับมาถึงหาดใหญ่แล้วครับ หายอึดอัดกับการพิมพ์ภาษาไทยไม่ได้เสียที
- ไม่ว่ากันอยู่แล้วครับ เพราะผมก็เป็นเช่นนั้น
ครับ
- แวะไปฝากรอยไว้ที่บันทึก รัก primary care แล้วครับ
- ถึง blog รัก palliative care ของคุณหมอยังว่างอยู่ ผมก็จะคอยอ่านครับ
คุณครูดอกแก้ว ครับ
- หมอทิ่ม กลับมารายงานตัวแล้วครับ