เช้ามืด(ตีห้า)วันที่ 24 เมษายน 2550 รถยนตร์ 2 คัน บรรทุกคน 5 คนขับตามกันไปตั้งแต่ มหาวิทยาลัยนเรศวรส่วนสนามบินถึงทางเข้าหมู่บ้านไผ่ขอน้ำ จอดรถเพื่อติดต่อผู้ประสานงานที่ขอโทษ มีโทรศัพท์แต่ไม่มีคลื่นทำให้ติดต่อกันไม่ได้ เลยตัดสินใจไปรอที่วัด ก็เข้าหมู่บ้านไหนก็ตามคิดอะไรไม่ได้ไปวัดนั่นแหล่ะมีอนาคตที่สุดแล้ว อย่างน้อยก็ไม่ต้องกลัวอดข้าว
หาตัวผู้ประสานงานไม่เจอ มารู้ทีหลังว่าไป ซื้อปลาแม่น้ำสำหรับอาหารเช้าและกลางวันสำหรับพวกเรา (แบบนี้อภัยกันได้อยู่แล้ว) เลยรอด้วยการไปให้อาหารปลาในเขตอภัยทานของวัด ไปพลางๆ ก่อน (ใครจะรู้ล่ะว่าวันนี้จะต้องกินปลา) จากนั้นสมาชิกก็ตามมาสมทบ ฟ้าสางเริ่มพบกับผู้นำชุมชน ประกอบด้วยน้านงค์ หรือ นายอนงค์ เรือนก้อน ผู้เชี่ยวชาญเรื่องประเพณีต่างๆ ของบ้านไผ่ขอน้ำ น้าชวน ไม่ใช่อดีตนายกฯ คนใต้นะ แต่เป็นนายชวน ตรงต่อกิจ ผู้ใหญ่บ้านบ้านไผ่ขอน้ำ และน้ารื่น หรือ นางบุญรื่น อ่อนศรี ผู้ทำพิธี รวมถึงชาวบ้านอีกจำนวนหนึ่ง เพื่อไปถ่ายทำการทำขวัญแม่โพสพ กว่านางเอก พระเอกจะพร้อมก็เริ่มมีแสงอาทิตย์รำไร
พร้อมแล้ว เราก็เดินทางสู่ทุ่งนาตามสไตล์ไทยแท้ มีนารอบหมู่บ้าน อากาศสดชื่นมากแสงแดดสดใสตั้งแต่ 7 โมงเช้ากันเลยทีเดียว การทำพิธีทำขวัญแม่โพสพ ซึ่งเน้นว่า ปกติต้องเป็นผู้หญิงเท่านั้น ที่จะทำพิธีเหล่านี้ได้ แต่ก็อนุญาตให้ผู้ชายทำได้ ยกเว้น การรับขวัญแม่โพสพ เน้นย้ำว่า ต้องผู้หญิงเท่านั้น
พอดีเครื่องมีปัญหา ขอยกยอดไป ตอนที่สามแล้วกันนะคะ ตอนหน้าจะมาคุยถึงพิธีทำขวัญแม่โพสพ พร้อมภาพประกอบให้พอนึกออกค่ะ ตอนนี้ขอ restart เครื่องก่อนนะคะ
***หมายเหตุตบท้าย หนึ่ง ถ่ายทำทุกประเพณีได้ภาพเหมือนจริง เพราะว่า ที่นี่ ไผ่ขอน้ำ มีตั้งแต่นาที่กำลังไถ กำลังหว่าน ข้าวกำลังงอก ข้าวขึ้นกล้า ข้าวตั้งท้อง ข้าวออกรวงและพร้อมเกี่ยว เพราะว่าเป็นเขตชลประทาน ปลูกข้าว ปีละ 3 ครั้ง ***