อัน “ประชาธิปไตย” ของไทยนั้น
หลักสำคัญ “เสียงส่วนใหญ่” ใช้ตัดสิน
แต่วันนี้ “พวกอธรรม” ค้ำแผ่นดิน
ศักดิ์ศรีสิ้น “เงินยัดปาก” ยากเยียวยา
ต้น “ประชาธิปไตย” ใกล้สิ้นชื่อ
เร่งหารือเพื่อพลิกฟื้นคืนคุณค่า
ก่อนสิ้นหวังวันนี้จึงถึงเวลา
ปลูกต้นกล้า “ต้นนี้ชื่น” คืนแผ่นดิน
ใครทำผิดคิดร้ายทำลายชาติ
ขอปวงราษฎร์หยุดยั้งพวกกังฉิน
ช่วยกำจัดเปิดโปงหมู่โกงกิน
ให้หมดสิ้นจากสังคมจมดินไป
ยามเลือกตั้งเลือกคนดีมีความคิด
หยุดขายสิทธิ์เลิกขายชาติสะอาดใส
เลือกทุกครั้งคิดทุกครากาเบอร์ใด
ใจสานใจใช้ความคิดหนุนสิทธิ์ตน
เมื่อต้นกล้า “ประชาธิปไตย” เติบใหญ่กว้าง
ย่อมเสริมสร้างรัฐธรรมนูญสมบูรณ์ผล
ธำรงบ้านประสานเมืองเฟื่องสากล
คืนสิทธิ์ชนสันติภาพอาบถิ่นไทย
ยอมรับฟังความคิดเห็นใช้เป็นหลัก
ชั่งน้ำหนักวัดถูกผิดคิดแก้ไข
มือสานมือถือธรรมนำจิตใจ
สร้างภาพใหม่ด้วยระบอบ “กรอบความดี”
ภาพ “เหล่ามาร การเมือง” เรืองอำนาจ
ภาพ “ขายชาติ นอนหลับ ทับศักดิ์ศรี”
ภาพ “กังฉิน คนบาป คราบราคี”
ถูกแทนที่ด้วยภาพค่า “ประชาธิปไตย”
นายแดนสยาม (กรุงเทพฯ)
ที่มา คอลัมสโมสรสมานมิตร นิตยสารสกุลไทย
แต่งได้โดนมากๆ
สัมผัสดี แต่เนื้อหาไม่ครอบครุม เน้นหนักไปทาง อรัฐนิยม + ดูถูกประชาชนนิดๆ
แล้วก็เน้นเรื่องความดีที่นักรัฐศาสตร์เค้าไม่ให้ราคากัน เคยมีปราชญ์คนนึงกล่าวไว้ว่า ประชาธิปไตยไม่ใช่เรื่องของคนดี เพราะไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นคนดี เป็นคำกล่าว
ง่ายๆ ที่ผมเคยปรามาสว่า พูดแค่นี้เป็นปราชญ์ได้ยังไง แต่วันนี้ก็ได้เข้าใจว่าเค้าเป็นปราชญ์ เพราะคนหลายๆคนยังไม่เข้าใจมัน เช่นในเมืองไทย มีนักข่าวถามกับอำมาตย์ใหญ๋ว่าท่านคะ แล้วคนดีไม่ดีจะดูยังไงล่ะคะ อำมาตย์ที่ทำตัวไม่สูงเท่ากับตำแหน่งจึงกล่าวต่อนักข่าวสาวด้วยท่าทีข่มขู่ว่า ทำไม!คนดีไม่ดีดูไม่เห็นยากเลย(แบบผมเนี่ยแหละดี)
แต่งได้ดีมากเลยสำหรับหนู
.................
{ แต่งเก่งๆนะพี่ }
ประชาธิปไตยของใครแน่ เดี๋ยวคนโน้นคนนี้คิดแก้ไข
ล้มลงด้วยอำนาจอธิปไตย ที่ไม่ใช่ของประชาชนอย่างแท้จริง
เดี๋ยวกลุ่มนั้นกลุ่มนี้อำนาจเก่า เรื่องของเขาแต่กระทบเราอย่างยิ่ง
เลือกเข้าไปให้ทำงานใช่แย่งชิง เกาะกันอย่างกับปลิงช่างน่าอาย
นี่นะหรือคนที่มีการศึกษา มาป้ายสีกันต่อหน้าให้เสียหาย
ด่าคนนั้นคนนี้ว่าเป็นควาย แสนเสียดายเวลาที่เล่าเรียน
คนเดือดร้อนไม่ใช่เจ้าคือชาวบ้าน เขารำคาญกันจะตายแสนปวดเศียร
ผลประโยชน์อยู่กับเจ้าเฝ้าวนเวียน ผู้คนเอียนระอากันทั้งเมือง
ประชาธิปไตยของใครหนอ ใครคนก่อคนสร้างคนต้นเรื่อง
อ้างชาวบ้านเข้าตนเองคนเขาเคือง แท้การเมืองคือเหมืองของตนโต
คนงานเหมืองใช่ใครไทยทั้งนั้น กดขี่กันกินเงินท่านน่าโมโห
ทั้งบาปบุญไม่รู้จักชักพาโล วันวันโกหกเขาโง่เง่าจริง
ไม่นึกถึงอนาคตข้างหน้าบ้าง เมื่อทิ้งร่างให้วิญญาญอื่นเข้าสิง
ที่ทำมาไม่ได้เอาไปแนบอิง ตายไปยิ่งเป็นบาปนาบวิญญาณ
-v-v[86ขอขอบคุณมาก
ได้สาระดีค่ะ
เยอะมากอ่านไม่หมด
คลแต่งเจ็งจริงๆ(สวดยอด)
ใครแต่งกลอนได้ยาวกว่านี้โปรดแสดงตัวด้วย !!!!!!อิอิ
อ่านไม่หมดจริด้วยค่ะพี่ นาริสา
กระผมขอนำบทกลอนนี้ไปใช้ในการกล่าวสุนทรพจน์ นะครับ
แต่งเป็นกลอนสี่ให้หน่อยค่ะสี่บทน่ะค่ะ