Work Shop ดี เก่ง และมีความสุขในตน: (5) การสร้างแรงบันดาลใจ ตอนที่ 2

                หลังจากเน้นถึงความเมตตาของครูแล้ว ดร.อาจอง ได้พูดถึง กระบวนการเรียนรู้ของมนุษย์ ว่าเป็นกระบวนการที่เน้นให้เข้าถึงจิตใจ (จิตสำนึกการรับรู้) และท่านเชื่อว่าการเรียนรู้ของมนุษย์นั้นมีอิทธิผลอย่างมากจาก โลกภายนอก ชุมชน โรงเรียน และ ห้องเรียน สิ่งเหล่านี้จะส่งผ่านข้อมูลไปยังตัวเด็กผ่านประสาทสัมผัสทั้ง 5 ของเด็ก เข้าสู้จิตใต้สำนึก ผ่านการตีความ จนทำให้เกิดการรับรู้ของเด็ก หากสิ่งแวดล้อมที่มีแต่ความรุนแรง ก็จะทำให้เด็กรับรู้ข้อมูลเหล่านั้นโดยไม่รู้ตัวและ ฝังอยู่ในจิตใต้สำนึก ทำให้เด็กเป็นอย่างในปัจจุบัน ดังนั้นไม่ใช้ความผิดของเด็กที่เป็นอย่างนั้น และครูต้องไม่สิ้นหวังในการสร้างให้เด็กเป็นคนดี ไม่สิ้นศรัทธาในตัวเด็ก และเชื่อว่าเด็กเป็นคนดี ดังนั้นครูต้องช่วยกันสร้างภูมิคุ้มกันให้กับเด็ก

                  วิธีการคือ ทำให้เด็กมีวิจารญาณ ท่านทำง่ายๆโดยให้เด็ก ตอบคำถามสั้นๆ เพียง 2 ข้อ คือ (1) สิ่งนั้นดีไหมสำหรับตัวเขาเอง (2) สิ่งนั้นดีไหมสำหรับทุกคน การตอบคำถามนี้จะทำให้เด็กบันทึกข้อมูลลงในจิตใต้สำนึก ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงนิสัยของเด็กเอง วิธีการนี้อาจไม่ได้ทำให้เด็กมีการเปลี่ยนแปลงในทันที แต่เชื่อว่าจะสามารถเปลี่ยนนิสัยของเด็กได้ สิ่งสำคัญอีกอย่างคือ ครูก็ต้องพูดแต่สิ่งดีๆ และไม่ต่อว่าเด็ก

                  เทคนิคอีกอย่างที่ท่านใช้ที่โรงเรียน คือ การให้นักเรียนฝึกสมาธิ เพื่อช่วยยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น อาจารย์นำรูปเด็กนักเรียนที่นั่งสมาธิมาให้ดูด้วย  ซึ่งเห็นได้ว่า การมีสมาธิจะช่วยให้มีสติอยู่กับตนเองมากขึ้น ช่วยเตรียมความพร้อมของจิตใจให้กับเด็กๆได้’

                 แต่สิ่งที่ท่านเน้นย้ำอีกสิ่งหนึ่งคือ  การที่ครูต้องเป็นตัวอย่างที่ดีแก่ลูกศิษย์ ท่านพูดถึงกฎ 2 ข้อง่ายๆ คือ (1) จงเป็นตัวอย่างที่ดี (2) จงกลับไปดูข้อ 1 ใหม่ กฎนี้เป็นการย้ำให้ครูใช้ใจสื่อความหมายที่ตรงกับคำพูด หรือจะให้ง่ายก็สามารถอธิบายด้วย 3H คือ

HEAD คือ ความคิด ต้องคิดก่อนออกมาเป็นคำพูด โดยความคิดต้องผ่านใจของเราก่อน
HEART คือ จิตใจของเราที่มีมโนธรรม มีความเมตตา
HAND คือ การกระทำของเรา ที่ตรงกับความคิดและจิตใจ