วิกฤติการศึกษาและภูมิปัญญาของชนชั้นนำ
การที่ระบบการศึกษา หาความรู้, การสร้างความรู้ ความคิด ความเชื่อ ของไทยมีลักษณะการถ่ายทอดแบบท่องจำ จากความรู้ดั้งเดิม, ค่านิยมดั้งเดิม และจากตำราซึ่งมักจะล้าสมัยไปอย่างน้อยก็ 10 ปี หรือนานกว่านั้น ทำให้แม้เราจะมีการลงทุนและขยายการศึกษาในเชิงปริมาณมากพอสมควร แต่ไม่ได้ฝึกฝนให้คนรู้จักคิดวิเคราะห์อย่างวิพากษ์วิจารณ์ ไม่สามารถประยุกต์ใช้แก้ปัญหาสภาพสังคมและสถานการณ์ที่เปลี่ยนไปได้อย่างมีประสิทธิภาพ แม้ไทยจะส่งคนไปเรียนต่อต่างประเทศจำนวนมากและเปิดประเทศรับการศึกษาจากตะวันตกมานานกว่าร้อยปี แต่ก็ยังใช้วิธีการถ่ายทอดและเรียนรู้จากตำรา ไม่ได้วิจัยค้นคว้า สร้างความรู้ใหม่ด้วยตนเอง
จากที่มีการพัฒนาการศึกษาไทยมาโดยตลอดแต่ผลที่ปรากฎนั้นเหมือนการศึกษาไทยไม่ได้รับการพัฒนา อาจจะเป็นเพราะไม่ได้มีการวางแผนว่าอันที่จริงแล้วสังคมไทยเหมาะกับการจัดการศึกษาแบบไหน แต่ทีผ่านมาการพัฒนาการศึกษาเหมือนจะเป็นความต้องการของผู้นำมากกว่าความต้องการของประชาชน แล้วท่านละมีความคิดเห็นอย่างไร