พายเรือถึงฝั่ง
” ครูบาอาจารย์ที่ท่านประทานความรู้มาให้
อบรมจิตใจให้รู้ผิดชอบชั่วดี
ก่อนจะนอนสวดมนต์อ้อนวอนทุกที
ขอกุศลบุญบารมีส่งเสริมครูนี้ให้ร่มเย็น…..” <p> เสียงร้องแจ๋วๆจากนักเรียน ๕คน บางครั้งออกจะเครือๆ เศร้าๆ ทำให้ผู้ฟังที่นั่งอยู่รู้สึกเหมือนกัน โดยเฉพาะผู้ฟังที่เป็นครูของเด็กที่ร้องเพลง</p><p> วันขอบคุณและอำลาสถาบัน นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ โรงเรียนเซนต์นิโกลาสวันนี้ ทำให้รู้สึกหลายอารมณ์</p><ul>
</ul><p> หลายอารมณ์ระคนกัน ….รอจนกว่ารุ่นใหม่จะขึ้นมานั่งบนเรือนี้อีก</p>
ความเห็น (6)
สวัสดีค่ะอาจารย์แขไข
อาจารย์ทำให้ดิฉันนึกถึงเด็กๆโรงเรียนมัธยมที่เคยสอน เขาสดใสน่ารักแบบเด็กๆนะคะ แต่บางทีก็ดื้อจนน่าตีด้วยความรักสักหนึ่งเผียะ แล้วก็ปล่อยให้เธอสดใสน่ารักในแบบของเธอต่อไป
อจารย์เขียนแทนใจครูได้ดีจังค่ะ ดิฉัน อารมณ์ทั้ง 4 ที่อาจารย์เขียน เป็น "อารมณ์สากลของคนเป็นครู" เลย
ดิฉันรักประโยคที่ว่า "หลายอารมณ์ระคนกัน ....รอจนกว่ารุ่นใหม่จะขึ้นมานั่งบนเรือนี้อีก"
......รู้สึกได้ทันทีว่าเป็นคำพูดจากใจครูแท้ๆเลยค่ะ.....
หัวใจพองโต เมื่อได้ฟังคนที่มีหัวใจตรงกันมาพูดคุยด้วย ขอบคุณกับกำลังใจ คงต้องเดินหน้าทั้งการฝึกเขียนblog และเดินหน้ากับการสอนศิษย์ค่ะ
- คุณครู ก็คือคนพาย/แจวเรือจ้างครับ
- ผู้โดยสารปลอดภัย ไม่มีอันตรายระหว่างทางก็ดีใจครับ
- แต่ครูจะเหนือ คนพายเรือจ้าง ก็ตรงยังมีความห่วงหาอาลัยในลูกศิษย์อยู่บ้างนี่แหละครับ
