นิ่งเป็น – โง่เป็น – แพ้เป็น – ให้เป็น (4)

ตอนสุดท้ายสำหรับ "ข้อคิดดีๆ" แล้วค่ะ 

ให้เป็น         

          ในโลกนี้ไม่มีสิ่งใดได้มาเปล่าๆ ฟรีๆ หรอก แม้กระนั้นคนก็ยังชอบของฟรีอยู่นั่นเอง    

           เพื่อนคนหนึ่งพูดว่าเขาขับรถเก๋งญี่ปุ่นที่ซื้อด้วยเงินตัวเอง พอลงจากรถก็ลงอย่างสง่า ดีกว่าขับรถเบนซ์ที่ใครซื้อให้เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนผลประโยชน์    

           อยากถามว่า “ได้ฟรีจริงหรือ ? ไม่ต้องเสียอะไรจริงหรือ ?”

           การเป็นผู้รับ นั้นจะต้องเป็นผู้ให้อย่างแน่นอน หญิงสาวบางคนที่ขับรถเก๋งราคาหลายล้าน มีบ้านอยู่ราคาหลายล้าน มีทรัพย์สมบัติราคาหลายล้าน.....ต้องเอาตัวเข้าแลกใช่หรือไม่ ? สูญเสียความสาวยังไม่พอ ยังถูกบังคับให้เป็นทาสกามารมณ์ ถูกกักขังเยี่ยงทาส การเป็นผู้ให้เช่นนี้ถือว่า “ให้ผิด”       

          “ให้ถูกต้อง” คือการให้อย่าง “ทำความดี”   

          เวลาคบใคร หรือเข้าร่วมหมู่คณะกับใคร อย่าได้ตั้งคำถามว่า “เราจะได้อะไรจากเขาบ้าง” ความคิดเยี่ยงนี้เป็นการบอกนิสัย “ขี้ขอ”         

          ประธานาธิบดี จอห์น เอฟ เคเนดี้ ผู้ล่วงลับได้กล่าวคำเป็นอมตะมาจนทุกวันนี้ว่า  “จงอย่าถามว่า เราจะได้อะไรจากประเทศชาติ แต่จงถามว่า เราจะทำอะไรให้แก่ประเทศชาติบ้าง”  

          พระพุทธเจ้าทรงสอนว่า การให้จะเกิดความสุข 3 ประการ

          “ความสุขเกิดจากให้ สามประการ

               “คิดจะให้” สุขสำราญก่อนแล้ว

                    “ขณะให้” สุขใดปาน จักเปรียบ

                         “ให้เสร็จ” สุขผ่องแผ้ว ดั่งแก้วเรืองรอง”         

          อย่างไรก็ดี การให้นั้นต้องให้อย่างเรียกว่า “ให้เป็น” ถ้าให้ไม่เป็นการให้นั้นก็จักเป็นโทษ พ่อแม่ให้ลูกด้วยความรักและตามใจ เป็นการให้แบบ “ฆ่าให้ตายด้วยความรัก”         

            สุภาษิตจีนบทหนึ่งกล่าวไว้ว่า “จงสอนวิธีจับปลาให้เขา อย่าจับปลาให้เขา” 

            นั่นคือ การ "ให้เป็น" นั่นเอง