๑,๓๘๐ ทูอินวัน..บูรณาการงานโรงเรียน

          การศึกษาในยุคปัจจุบัน ไม่ว่าโรงเรียนจะเล็กหรือใหญ่ จำเป็นต้องใส่ใจกับงานบูรณาการ เพื่อลดปริมาณงานให้น้อยลง ซึ่งถือว่าลดขั้นตอน ลดเวลาและเงินที่ต้องใช้ในการบริหารจัดการ

          สำหรับโรงเรียนขนาดเล็ก มีความจำเป็นมาก เพราะบุคลากรก็น้อยอยู่แล้ว จะเล่นทุกเรื่องและทำทุกอย่างเหมือนโรงเรียนใหญ่ที่อยู่ข้างๆ คงเป็นไปได้ยาก

          หากโรงเรียนไหน ทำได้ในทุกงานหรือทุกกิจกรรม โดยไม่ต้องหลอมรวมหรือบูรณาการเลยก็ถือว่าสุดยอด แต่ครูก็คงทุ่มเทเสียสละและเหนื่อยมิใช่น้อย

          เพราะทุกวันนี้ การศึกษาในโรงเรียนต่างๆ ล้วนมีงานพิเศษที่ถูกสั่งการให้ครูทำอย่างมากมาย ที่นอกเหนือจากงานการเรียนการสอนในห้องเรียน

          ครูผู้สอนต้องทำเอกสารรายงานเขตฯ ครูต้องอบรมฯและกรอกข้อมูลแบบสำรวจจิปาถะ แทบจะไม่มีเวลาหายใจ ดังนั้นทางรอดของงานในแผนปฏิบัติการประจำปีของโรงเรียน จึงต้องทำแบบทูอินวัน หรือบูรณาการงานเข้าด้วยกัน มิใช่ครูมักง่าย แต่เพื่อให้ทำงานได้ง่ายและมีประสิทธิภาพ

          ส่วนใหญ่จะเป็นงานวิชาการและงานกิจการนักเรียน ซึ่งครูแต่ละท่านก็รับผิดชอบกันไป ถ้าไม่คุยกัน แล้วต่างคนต่างทำ กรรมอาจตกอยู่กับเด็ก ที่จะเหลือเวลาเรียนจริงๆ ไม่มากเท่าที่ควร

          ดังนั้น การบูรณาการงาน/โครงการ/กิจกรรมต่างๆ ก็เท่ากับการบริหารเวลา ซึ่งผมถือว่าเป็นหัวใจสำคัญของโรงเรียนขนาดเล็ก เป็นโจทย์ที่ท้าทายให้คิด พูดคุย และลงมือทำให้จงได้

          อย่างเมื่อเดือนก่อน ครูมาขออนุญาตจัดงานวันสุนทรภู่ ผมมาไตร่ตรองดู เห็นครูกับนักเรียนต้องรณรงค์เนื่องในวันต่อต้านยาเสพติดและต้องรายงานเขตฯด้วย ก็เลยบอกให้ทำอย่างเดียวก่อนจะดีกว่า

          โดยให้นักเรียนเขียนป้ายและคำขวัญ จากนั้นก็พากันเดินรณณรงค์ในหมู่บ้าน

          วันรำลึกนึกถึงท่านบรมครูสุนทรภู่ก็มิได้หายไปไหน นำมารวมไว้ในงานวันภาษาไทยแห่งชาติ (๒๙ กรกฎาคม) แต่จัดกันในวันนี้เลย  เพราะเวลาไม่เอื้ออำนวยแล้ว

          ครูบอกว่า ผอ.น่าจะแห่เทียนจำนำพรรษาสียแต่เนิ่นๆ ไม่ต้องรอไปพร้อมใคร ไปถวายเทียนแบบโรงเรียนเดียวให้มันดูโดดเด่นไปเลย จริงๆก็ทำได้ แต่มันจะโดดเดี่ยวนะ

          ประโยชน์ที่ได้ก็น้อย ถ้าได้ไปแห่เทียนพร้อมกับเทศบาลและชุมชน โดยรวมตัวกันที่หน้าอำเภอ แล้วร่วมขบวนแห่เทียนผ่านตลาดร้านค้า ย่อมจะดีกว่าเพราะแสดงออกถึงความพร้อมเพรียงและสามัคคีในหมู่คณะ

          ที่สำคัญก็คือได้บูรณาการงานแบบทูอินวัน เกิดความรู้สึกว่าได้สัมพันธ์ชุมชนมิใช่น้อย

          ท้ายที่สุดนี้ คืองานวันเฉลิมพระชนมพรรษา ๒๘ กรกฎาคม ๒๕๖๖ เพื่อแสดงออกซึ่งความจงรักภักดีและสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่าน ครูและนักเรียนทุกคนต้องใส่เสื้อสีเหลือง

          แต่บ่ายวันนี้..ท่านนายกเทศมนตรีจะเดินทางมามอบเสื้อกีฬาตัวใหม่ให้แก่นักเรียนทุกชั้น ครูจึงนัดหมายเพื่อเตรียมการรับมอบและจะถ่ายภาพร่วมกันกับเทศบาล

          ผมบอกครูว่าเอาอย่างนี้ดีกว่าไหม? วันที่เราทำพิธีราชสดุดี เรียนเชิญท่านนายกเทศมนตรี มาเป็นประธานในที่ประชุมฯ เพื่อให้เกียรติท่าน จากนั้นก็ทำพิธีมอบเสื้อกีฬานักเรียนตัวใหม่เสียเลย

          ครูทุกคนเห็นด้วย เพราะทำให้งานสองงาน มารวมไว้ในงานเดียว มีแต่ได้กับได้  อย่างน้อยก็ได้ใจผู้นำท้องถิ่นแน่นอน เพราะท่านมีจิตเมตตา และมีโอกาสทำดีเพื่อถวายเป็นพระราชกุศล ด้วยการมอบเสื้อกีฬาสีเหลือง ซึ่งวันนั้นจะต้องเหลืองทั้งแผ่นดินไทยอยู่แล้ว…

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๒๖  กรกฎาคม  ๒๕๖๖