๑,๓๓๐ งานวันเด็ก...สัญจร

          หลายปีแล้ว...ที่ไม่ได้ไปร่วมงานวันเด็กของชุมชนเทศบาล ที่จัดงานอยู่หน้าที่ว่าการอำเภอ..ที่ไม่ไป..ใช่ว่าจะหยิ่งจองหองพองขนปีกกล้าขาแข็ง หรือคิดว่าจัดเองนักเลงพอ ก็หาเป็นเช่นนั้นไม่

          จำได้ว่าเคยไปมาครั้งหนึ่ง..พบว่า..เด็กกินไม่อิ่ม เพราะเด็กในตลาดมีมากมายเหลือเกิน เด็กมัวแต่เข้าแถวและเหนียมอาย สุดท้ายก็กลับบ้านด้วยความไม่ประทับใจ

          ผอ.ก็เลยจำไว้ จะอดอยากปากแห้งยังไง ก็ขอมีความสุขสนุกในบ้านของเรา ผู้ปกครองในชุมชนก็จะได้ไม่ต้องเดินทางไกล ได้มาเลี้ยงอาหารและใกล้ชิดกับลูกหลาน แล้วก็กลับบ้านพร้อมกัน

          ประหยัดและปลอดภัย อีกทั้งได้ของขวัญและของรางวัลกลับบ้านมากมาย จะอยู่ในความทรงจำของเด็กๆไปอีกนาน “ชาวบ้าน”ก็จะเห็นศักยภาพของคณะครู โรงเรียนก็จะดูมีคุณค่าเพิ่มขึ้น

          เมื่อวาน...จัดงาน”วันเด็ก”ของโรงเรียน วันนี้พาครูและนักเรียนไปร่วมกิจกรรมกับเทศบาล ด้วยเหตุผลง่ายๆคือ..ตอบแทนคุณความดีของท้องถิ่นฯ โดยเฉพาะเทศบาล(ยุคใหม่) ใจดีเหลือเกิน

          บริหารจัดการอย่างเป็นมิตรไมตรี มีจิตอาสาต่อโรงเรียน มาช่วยพัฒนาสิ่งแวดล้อมให้ตลอด ที่สำคัญก็คือ งบประมาณค่าอาหารกลางวันและอาหารเสริม(นม) ตรงไปตรงมาและตรงเวลามาก

          เมื่อเทศบาลขอชุดการแสดงของนักเรียนฯโรงเรียนก็เลยไม่ขัดข้อง ฝึกซ้อมให้พร้อมโชว์ ลงทุนเช่าชุดสวยหรู โรงเรียนเล็กๆจะได้ดูอลังการขึ้นมาหน่อย งานนี้จึงไม่กร่อยอย่างแน่นอน

          ปีนี้..เทศบาลจัดได้อย่างยิ่งใหญ่ อาจเป็นเพราะนายกเทศมนตรีคนใหม่ เป็นหนุ่มใหญ่ไฟแรง มีวิสัยทัศน์กว้างไกล ใส่ใจพัฒนางานการศึกษามิใช่น้อย

          ส่วนโรงเรียน...ตัดสินใจถูกต้องแล้ว ที่สร้างโอกาสให้แก่เด็กๆ ใช้เวทีงานวันเด็กเป็นเครื่องมือประชาสัมพันธ์โรงเรียน งานนี้พ่อแม่ผู้ปกครองในตลาด อาจจะส่งลูกหลานมาเรียนเพิ่มขึ้นก็ได้ ใครจะไปรู้

          เสร็จสรรพกลับเข้าโรงเรียน ตรวจงานปรับปรุงซ่อมแซม(ทาสี)อาคารเรียนหลังเก่า ผ่านไปแล้ว ๓ วัน งานคืบหน้าอย่างรวดเร็ว ไม่เสียแรงที่เชื่อฟังผู้นำชุมชนและผู้ปกครอง ที่เขาอยากลองสีที่ดูฉูดฉาดบาดใจ มันช่างสว่างสดใสดีเหลือเกิน เสร็จแล้ว...หากจะบอกใครต่อใครว่า ได้งบประมาณสร้างอาคารใหม่ เขาคงจะเชื่ออยู่เหมือนกัน

          ห่างเหินโคกหนองนามาหลายวันแล้ว วันนี้ขอจัดเต็มที่ด้วยการเพิ่มเวลา พาตัวเองไปใช้แรงงาน เดินไปเดินมาเพื่อหางานทำ อาทิ สำรวจแหนแดง ตอนนี้กำลังแรงฤทธิ์พิชิตความสำเร็จได้เรียบร้อยแล้ว รอดทุกกาละมัง เขียวสะพรั่งเต็มพื้นที่ พรุ่งนี้ต้องแยกและให้เป็นอาหารปลาบ้าง

          พูดถึงปลา..ที่อยู่ในสระใหญ่ รู้สึกคิดถึงมาก จึงต้องรีบไปให้อาหารแบบพิเศษ เพิ่มปริมาณอาหารให้เลย คิดเสียว่าวันนี้เป็น”วันเด็ก”ของปลาด้วยก็แล้วกัน

          จำได้ว่าเมื่อ ๒ ปีก่อน ซื้อพันธุ์ปลาเกือบ ๑๐ ชนิดมาปล่อยลงสระ แต่พอให้อาหารแต่ละครั้ง เห็นมีแต่ปลาตะเพียนตัวใหญ่ ขนาดแบบว่า ๒ ตัวโล มันใหญ่จริงๆ ตามร้านอาหารที่ทำลาบปลาตะเพียน ยังใหญ่ไม่ถึงครึ่งของปลาตะเพียน ผอ.

                ส่วนปลาช่อนตัวใหญ่ก็มาว่ายโชว์เห็นชัดเจน อันนี้ไม่ได้เลี้ยงแต่ไม่รู้มายังไง แต่ผอ.ก็ตั้งใจเลี้ยงและคาดหวังว่า ปีหน้า...จะต้องทำให้ปลาทั้งหลายทุกสายพันธุ์ว่ายมากินอาหารกันเป็นฝูง ชุลมุนวุ่นวายให้เหมือนปลาหน้าวัด

               ขึ้นต้นด้วยงานวันเด็ก..สัญจร...มาจบลงตรงโคกหนองนา..ได้ยังไงเนี่ย

ชยันต์  เพชรศรีจันทร์

๑๔  มกราคม  ๒๕๖๖