๑๗๔. สะพานสุขสันต์


  "ปลาตัวใหญ่มากๆก็มี สังเกตได้จากการกระเพื่อมของน้ำ ปลาเอาหางโบกสะบัดซัดน้ำให้แตกกระจาย เสียงดังก้อง อย่างน่าตื่นตาตื่นใจ จึงรู้สึกดีใจที่เจ้าปลาเพื่อนยากยังไม่ว่ายไปตามกระแสน้ำที่ไหลแรง.."

        ในวันเวลาที่กายและใจเริ่มอ่อนล้า..จึงไขว่คว้าหาหลักชัยปลายทางที่โคกหนองนา สวนป่าในฝัน “๔ ไร่ใกล้เกษียณ” วนเวียนสานสร้าง นับวันจะกลายเป็นรีสอร์ทเข้าไปทุกที

          ค่อยๆคิดค่อยๆทำ แต่บางวันก็ดูเหมือนจะรีบเร่ง เพราะคิดอยู่เสมอว่าชีวิตนี้ ไม่มีอะไรแน่นอน เมื่อยังมีลมหายใจ ทำไรได้ก็ควรรีบทำ โดยใช้เวลาอย่างมีคุณค่านั่นเอง

          ความอ่อนล้าไปมาหาสู่อย่างง่ายดาย รู้สึกได้ว่ามาเยี่ยมเยือนบ้างแล้ว ไม่มีเรื่องงานหรือเงินมาบีบคั้นหรือกดดัน แต่มันคงเป็นเรื่องราวของสังขาร หรือกำลังวังชาที่เริ่มถดถอย เหนื่อยง่าย ต้องคอยแบ่งเบาตัวเอง ให้บริหารจัดการตนเอง ด้วยความทะนุถนอมและยืดหยุ่น ไม่หมกมุ่นกับงานหนักนานๆ

          จึงมีความต้องการจะให้มีสะพานข้ามคลองไส้ไก่ เพื่อจะได้อำนวยความสะดวกเวลาทำสวน เดินลัดเลาะได้รวดเร็วกว่าเดิม เพิ่มเติมคือความสวยงาม และได้จุดชมวิวอีกแห่งหนึ่ง

          ก่อนหน้านี้ ก็ได้ทำนอกชานหรือสะพานปลา ป้องกันความเสี่ยงในเวลาชมปลาหรือให้อาหารปลาในสระน้ำลึก ผลงานการออกแบบธรรมดาๆ แต่พองานออกมา รู้สึกว่าดูดีมิใช่น้อย

          สะพานสุขสันต์อันนี้ก็เหมือนกัน ไม่ได้เสียตังค์ซื้ออะไรมาก หมดค่าวัสดุไปเพียง ๕๐๐ บาท นอกนั้นมีอยู่แล้ว ที่เหลือก็เป็นค่าแรงล้วนๆ ที่สมราคาแบบภูมิปัญญาชาวบ้านจริงๆ

          เวลายืนรับลมชมวิว จะเห็นคุ้งน้ำเล็กๆ และกอบัวที่กำลังขยับขยายอาณาจักร แพร่พันธุ์ไปตามสายน้ำ ที่เริ่มจะมองเห็นความใสสะอาดมากขึ้น

          เมื่อก่อน ลำน้ำในคลองไส้ไก่จะขุ่นคล้ำ จากน้ำที่ไหลบ่ามาจากป่า ผ่านทุ่งหญ้าและนาข้าวหลายร้อยไร่ มาตกตะกอนนอนก้นอย่างช้าๆในคลองของโคกหนองนา

          พอมาปีนี้ ความขุ่นข้นน้อยลง อาจเป็นเพราะน้ำฝนมีปริมาณมากขึ้น หรือไม่ก็กอบัวและต้นหญ้าดูดซับความเข้มข้นของน้ำให้เจือจาง มองเห็นความเย็นใสได้อย่างชัดเจน

          ไม่เฉพาะกอบัวหลวงเท่านั้น ที่ยืนชมได้อย่างเพลิดเพลินและใกล้ชิด ปลาเล็กปลาน้อยก็กำลังรอคอยเพื่อลอยคอให้เห็น บางครั้งกระโดดโลดเต้นคล้ายกับว่าดีใจที่ได้เห็นเจ้าของสะพาน

          ปลาตัวใหญ่มากๆก็มี สังเกตได้จากการกระเพื่อมของน้ำ ปลาเอาหางโบกสะบัดซัดน้ำให้แตกกระจาย เสียงดังก้อง อย่างน่าตื่นตาตื่นใจ จึงรู้สึกดีใจที่เจ้าปลาเพื่อนยากยังไม่ว่ายไปตามกระแสน้ำที่ไหลแรง

          งานที่เหลือคือการตกแต่งสะพานด้วยไม้ดอกไม้ประดับ เผื่อว่าใครบางคนจะสนใจใช้เป็นจุดเช็คอิน ซึ่งจะได้ภาพที่มีบรรยากาศและสีสันสดใสยิ่งขึ้น

          พอทำงานสร้างสะพานเสร็จสรรพ ก็รู้สึกเบาสบาย ไม่ต้องเป็นห่วงกังวล ไม่ต้องกำกับติดตามงาน ยังไม่คิดที่จะสานต่อก่องานใด พักกายพักใจใช้เวลาดื่มด่ำกับสะพานสุขสันต์ และทำปัจจุบันให้ดีที่สุด

ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

๑๖  กันยายน  ๒๕๖๕

         

 

   

     

หมายเลขบันทึก: 707371เขียนเมื่อ 16 กันยายน 2022 20:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 กันยายน 2022 20:19 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท