ชีวิตที่พอเพียง 4297. นอนฟังเสียงคลื่นที่หาดกะรน ภูเก็ต

ผมไปนอนฟังเสียงคลื่นซัดชายหาดทรายที่หาดกะรน ภูเก็ต คืนวันที่ ๒๖ และ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๖๕ ที่โรงแรมเซนทารา แกรนด์บีช ห้อง ๙๔๗ ซึ่งอยู่ชั้น ๔ (ชั้นสูงสุด) วิวดี และลมดี โดยเฉพาะตอนเช้ามืดวันที่ ๒๗ ส่วนเช้ามืดวันที่ ๒๘ ฝนปรอย ลมไม่แรงเท่า

ช่วงนี้คลื่นแรง เสียงคลื่นจึงชัดเจนตลอดคืนตลอดวัน เจ้าหน้าที่โรงแรมบอกว่าก่อนเราไปสองสามวันคลื่นแรงมาก สูงถึง ๒ เมตร

นอกจากได้ฟังเสียงคลื่นสมใจอยากแล้ว ยังได้ชมและถ่ายรูปท้องฟ้ายามพระอาทิตย์ตก ที่แสนงดงาม ตอนค่ำวันที่ไปถึง คือวันที่ ๒๖ ส่วนเย็นวันที่ ๒๗ ท้องฟ้ามีเมฆมาก และตอนค่ำเรามีกิจกรรม ไม่ว่างไปชมท้องฟ้า

ได้เดินออกกำลังที่ชายหาดที่กว้าง ทรายสวย และสะอาด และได้เห็นโรงสูบน้ำทะเลดันขึ้นไปยังโรงงานทำน้ำจืดจากน้ำทะเล ที่อยู่ใกล้ๆ โรงแรมนั่นเอง นี่ถ้าไม่ใช่เพราะช่างสงสัยและถามจากชาวบ้านที่มาขายน้ำริมถนน ก็จะหลงคิดว่าเป็นโรงบำบัดน้ำเสีย

ได้เห็นกับตา ว่าโควิดช่วยให้ธรรมชาติชายทะเลมีโอกาสฟื้นตัว ดูจากปูลมที่ชายหาด ที่สาวชาวบ้านนักตกปลาบอกผมว่าตอนที่นักท่องเที่ยวมาก ไม่เห็นปูลมอย่างนี้ แต่ผมก็ยังว่ามีน้อย เมื่อเทียบกับชายหาดที่ชุมพรหลังบ้านผมเมื่อ ๖๕ ปีที่แล้ว มีรูปูลมขนาดใหญ่เต็มไปหมด และปูก็วิ่งยั้วเยี้ย เราเอาปี๊บน้ำมันก๊าดเก่า ทากะปิข้างใน เอาไปฝังทรายที่ชายหาด ให้ปากปี๊บเรี่ยพื้นทราย ชั่วโมงเดียวได้ปูลมครึ่งปี๊บ เขาได้กลิ่นของเน่าที่เขาชอบจึงมาตามหาและตกลงไปในปี๊บ ขึ้นไม่ได้ เราเอาไปล้างแล้วชุบแป้งทอด กินเล่นเป็นของว่าง แต่ก็กินจนพุงกาง

การเดินออกกำลังเช้าวันที่ ๒๗ เดินริมชายหาดจนเบื่อ จึงออกไปเดินริมถนน ดูบ้านเมือง จึงได้เห็นบริเวณสวนสาธารณะกะรน ที่มีสระน้ำใหญ่ และมีโรงแรมหลายแห่งอยู่ติดกันหรือใกล้ๆ

วิจารณ์ พานิช

๒๙ ก.ค. ๖๕