นึกชื่อเรื่องที่จะเขียนนี้ได้ตอนไปฉี่ในห้องน้ำสายการบินไลอ้อนแอร์ เมื่อบ่ายวันที่ ๒๖ กรกฎาคม ๒๕๖๕ เพราะรู้สึกตัวว่า ไปยืนฉี่ตั้งนานกว่าจะฉี่ออก และฉี่ตั้งนานกว่าจะเสร็จ เพราะความเป็นผู้สูงอายุ ที่ต่อมลูกหมากโต
นึกถึงตอนเป็นเด็กอยู่ในชนบท น้องชายเล่นพิเรนทร์ ไปฉี่ใส่กองไฟที่กำลังมอด ตกค่ำไอ้จู๋บวมโตน่าเกลียดมาก ผู้ใหญ่สอนว่าให้จำไว้อย่าไปฉี่ใส่กองไฟทั้งที่กำลังลุกไหม้ และที่มอดดับแล้ว มาถึงตอนนี้พอจะมีความรู้ทางเคมีว่าเถ้าในกองไฟมีฤทธิ์เป็นด่างอย่างแรง เมื่อเราไปฉี่รดน้ำในฉี่ไปทำปฏิกิริยากับด่าง ปล่อยออกมาเป็นก๊าซที่เป็นด่างอย่างแรงมาโดนไอ้จู๋ เท่ากับเอาไอ้จู๋ไปโดนน้ำด่าง มันจึงบวมขึ้นมาคล้ายๆ เอาปลาหมึกแห้งไปแช่น้ำเถ้า ที่เรียกว่าน้ำด่าง
ตอนเป็นเด็กอยู่ในชนบท ไม่มีของเล่น บางครั้งพวกเด็กผู้ชายก็เล่นแข่งขันฉี่ไกล ตอนเรียนหมออาจารย์สอนว่าคนเป็นโรคต่อมลูกหมากโตนอกจากฉี่ไม่ออกแล้วยังอาจฉี่รดหัวแม่เท้าด้วย พวกเรานึกไม่ออกว่า ฉี่รดหัวแม่เท้าไปทำไม ไม่คิดว่ามันเกิดเอง แต่ตอนนี้ประจักษ์ด้วยตนเอง
ไม่ใช่แค่ฉี่ไม่ออก และฉี่หยดรดหัวแม่เท้า ยังกลั้นฉี่ไม่ได้ด้วย ภาษาวิชาการเรียกว่า urgency คือเมื่อปวดฉี่ก็ต้องฉี่เดี๋ยวนั้น มิฉะนั้นจะเกิดอาการฉี่ราด อันนี้เป็นในผู้สูงอายุทั้งผู้ชายและผู้หญิง ที่บ้านผมเป็นทั้งสองคน แต่กรณีหมออมราไม่มีปัญหา เพราะสวมผ้าอ้อมอยู่แล้ว ของผมลำบากหน่อยเพราะบางครั้งไปประชุมกับผู้ใหญ่หรือพระราชวงศ์ หรือเป็นประธานการประชุม ต้องระมัดระวัง ถ้าเป็นตอนเช้าอาจต้องงดกินยาขับปัสสาวะ งดดื่มกาแฟ เพราะเมื่อดื่มมันออกฤทธิ์ขับปัสสาวะรุนแรง
ตกกลางคืน แทบไม่มีเลยที่ระหว่างนอนหลับไม่ต้องลุกไปฉี่ ผมต้องลุกขึ้น ๑ - ๓ ครั้งเป็นประจำ นานๆ ก็ถึง ๔ ครั้ง ทั้งนี้เพราะคนต่อมลูกหมกโตฉี่ออกไม่หมด มีปัสสาวะตกค้างในกระเพาะปัสสาวะมาก ไม่นานกระเพาะปัสสาวะเต็มก็ต้องลุกไปฉี่
บางคืนฉี่ไม่ออกแต่ปวดฉี่ ทั้งปวดฉี่และปวดตรงท้องน้อย และที่โคนอวัยวะเพศ ปวดจนน้ำตาเล็ดทีเดียว ยังโชคดีที่นานๆ เกิดครั้งหนึ่ง หลายๆ เดือนเกิดสักครั้ง
ตอนกลางวันถ้าอยู่ที่บ้านดื่มน้ำมาก อาจฉี่ถึงวันละ ๑๐ ครั้ง หรือกว่า แต่ก็ไม่เป็นปัญหา ตอนออกไปประชุมหรือธุระนอกบ้านนี่สิ ต้องเตรียมตัวให้ดี ก่อนออกต้องฉี่เสียก่อน และในรถต้องมีขวดปากกว้างเอาไว้ฉี่บนรถ ซึ่งมีประโยชน์มาก
ผมเคยปวดฉี่บนรถที่เชียงใหม่ รถตู้ของคณะแพทยศาสตร์ มช. พาไปส่งที่สนามบินเพื่อขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพตอนเย็น รถไปติดขบวนเสด็จนานมาก จนผมปวดฉี่ทนไม่ได้ โชคดีที่มีขวดน้ำดื่มอยู่ในรถ ผมจึงเปิดประตูรถเทน้ำออก แล้วบรรจุฉี่ลงไปแทน เมื่อถึงสนามบินก็เอาไปเท ค่ำวันนั้นผมตกเครื่องบิน แต่ทางเจ้าหน้าที่ของคณะแพทย์ก็จัดการซื้อตั๋วใหม่ให้ผมเดินทางกลับจนได้
ฉี่รดที่นอน สร้างความโกลาหลแก่ผู้คนรอบข้าง คนที่ฉี่คือภรรยา ทั้งๆ ที่สวมผ้าอ้อมอยู่ นานๆ ครั้ง ผมได้กลิ่นฉี่ เมื่อคำที่นอนก็พบว่าเปียก สำหรับผมเป็นเรื่องธรรมดา ก็จัดการเอาไปซักเสียก็สิ้นเรื่อง โดยไม่ต้องโวยวายกับตัวการ แต่เธอก็รู้อยู่ดี และแสดงความขอบคุณเสมอ
นอกจากฉี่ราด บางครั้งก็มีอึราด ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ จัดการเช็ด ถู ซัก เสียก็หมดเรื่อง คนแก่ก็เป็นเช่นนี้เอง
วิจารณ์ พานิช
๑๘ ส.ค. ๖๕
ไม่มีความเห็น