ชาดก ๒๓ เอกนิบาต ทุติยภาค ๒๐๘

ชาดกสุภาษิต ๒๓ เอกนิบาต ทุติยภาค ๒๐๘

ภาษิตของพ่อ

ชาดกสุภาษิต ๒๓ เอกนิบาต ทุติยภาค ๒๐๘

กลฺยาณิเมว บุญฺเจยฺย  น หิ บุญฺเจยฺย ปาปิกํ
โมกฺโข กลฺยาณิยา สาธุ  มุตฺวา ตปหิ ปาปิกํ ฯ

โคลงดั้น

วาจาควรเปล่งด้วย  ดีงาม
ประโยชน์จักเสร็จตาม  คาดแล้
วาจาเปล่งเลวทราม  เสื่อมประ- โยชน์นา
ยังแต่เดือดร้อนแท้  เที่ยงเทียว

อธิบายศัพท์

จัก : เป็นคำช่วยกริยาบอกกาลภายหน้า

แล้ : ทีเดียว ฉะนี้ มักใช้ในที่สุดประโยค หรือในที่สุดสร้อยโคลง

เลวทราม : ความต่ำช้า ความชั่วช้า ความไม่ดี การกระทำชั่วช้าเพราะจงใจฝ่าฝืนศีลธรรม  

ยัง :  คงอยู่ มี กระทำให้

ถอดความ

คำพูดอันดีงามที่เปล่งออกมาจะทำให้เกิดประโยชน์สำเร็จตามความคาดหมาย  การเปล่งคำพูดเลวทรามออกมาจะทำให้เสื่อมเสียซึ่งประโยชน์  ก่อให้เกิดความเดือดร้อนอย่างแน่นอน

ดอกพุดจีบ

ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต