ทักษะชีวิต : รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา รู้รักษาตัวรอด เป็นยอดคน
ดร.ถวิล อรัญเวศ
· ทักษะชีวิตด้านความคิด
ความคิดเป็นสิ่งสำคัญ จะต้องพัฒนาความคิดไปในทางที่ดี คือ การรู้จักใช้เหตุ และผล โดยรู้
สาเหตุของสิ่งที่เกิดขึ้น ผลย่อมมาจากเหตุ เมื่ออยากให้ผลของการกระทำออกมาดี เป็นที่พึงประสงค์
ทั้งแก่ตนเองและส่วนรวม ก็ควรคิดกระทำเหตุที่จะทำให้เกิดผลที่ดี เพื่อจุดประสงค์ใน
การพัฒนาชีวิตให้มีความเจริญก้าวหน้า สามารถอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขในสังคมของมนุษย์ และ
สังคมโลก
· ทักษะชีวิตด้านจิตใจ
จิตใจของคนเรา ย่อมมีการแปรผันอยู่เสมอ ต้องฝึกควบคุมให้ดี คือ การฝึกฝนควบคุม
ความนึกคิดให้อยู่ในสภาวะที่มั่นคง ใสสะอาดในความดีงาม ประกอบด้วยคุณธรรมต่าง ๆ เช่น
ความรัก ความเมตตา กรุณา ความเป็นมิตร ความเอื้ออาทร ความมีน้ำใจ ความมีสัมมาคารวะ
ความรู้จักยอมรับ และเห็นความสำคัญของผู้อื่น ความกตัญญู ความเพียรพยายาม
ความซื่อสัตย์สุจริต การไม่คิดอิจฉาริษยา ไม่คิดอาฆาตพยายาทใคร ๆ
· ทักษะชีวิตด้านการกระทำ
การกระทำยิ่งเป็นสิ่งสำคัญ ต้องทำดี เพราะทำดีจะได้ดี ทำชั่วจะได้ชั่ว คือ การฝึกฝน
ตนเองให้มีทักษะด้านวินัยให้ตนเอง เพื่อควบคุมพฤติกรรมของตนเองให้เหมาะสม ไม่เบียดเบียน
ไม่สร้างความรำคาญ ไม่สร้างความเดือดร้อน ไม่สร้างความลำบากให้แก่ตนเอง และสังคม
สามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้ด้วยดี เป็นประโยชน์ต่อสังคม มีความสุจริตทางกายและวาจา
ไม่เสพยาเสพติดให้โทษ
คนเราอาจจะมีความรู้มาก แต่บางครั้งทักษะชีวิตในการแก้ปัญหาให้ตนเองอาจจะลืมไป เผลอไป ดังคำที่ท่านว่า “ความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด” เพราะเราชาดทักษะชีวิตในการแก้ปัญหา จะต้องฉลาดทางอารมณ์ เฉียบคมทางปัญญาจึงจะสามารถแก้ปัญหาวิกฤติชีวิตได้
ขอให้โชคดึ มีสุข ปลอดภัยไร้โควิด 19 และโอมิครอนตลอดไป
ไม่มีความเห็น