641214 ศรัทธาในความดี

           เรา 3รูปไม่ได้เจอกันนานแล้ว หลวงน้าหรั่ง หลวงน้าเท หลวงน้ามานะ ระยะเวลา20กว่าปีในเพศบรรพชิต ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกัน ซึ่งแม้วันนี้ต่างคนต่างมีวิถีทางที่แตกต่างกันไปตามจริตนิสัยของตนเอง แต่จุดร่วมที่ยังคงมุ่งมั่น และยังคงมีอยู่เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงก็คือการบวชเพื่อฝึกฝนตนเอง ความสุขวันนี้คือการได้สนทนาธรรม ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็น ทั้งได้ปัญญาจากธรรมชาติที่ให้มาโดยอัตโนมัติ คือได้เห็นความเสื่อมในร่างกายของสหายธรรม

ก่อนสิ้นปี2564 วันนี้เราจึงได้รวมตัวกันไปเยี่ยม “โกดม” โยมอุปฐากที่คุ้นเคยตั้งแต่เมื่อ20ปีที่แล้ว เมื่อก่อนโยมไปหาเรา แต่ตอนนี้โยมอายุ80ปีไปไหนไม่ไหวแล้ว เราจึงควรเป็นฝ่ายไป เราได้บอกโยมว่าจะเตรียมอาหารไปเอง ไม่อยากรบกวนเนื่องจากโยมอายุมากแล้ว แต่อยากไปให้กำลังใจกันหน่อย แต่พอไปถึงโยมก็เตรียมให้อยู่ดี

เพราะ “like attract like” สิ่งที่เหมือนกันย่อมดึงดูดเข้าหากัน เราต่างมี “ธรรม” เป็นที่พึ่งเหมือนๆกัน และมีวันเวลาที่เคยทำความดีด้วยกันมาอย่างยาวนาน เป็นธรรมดาความคุ้นเคยย่อมเป็นญาติอย่างยิ่ง ดังนั้นการสนทนาธรรมในวันนี้จึงเต็มไปด้วยพลังและมีความหมาย ตอกย้ำความมั่นคงในการสร้างบุญบารมีอย่างไม่มีเสื่อมคลาย หลังฉันเพลเสร็จเรา3รูปได้ให้พรด้วยกำลังเสียงที่ดังอย่างประหลาด ทำให้บ้านริมแม่น้ำน้อยของ “โยมโกดม” ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาทีเดียว

พอจะกลับแล้วโยมยังถามอีกว่า “จะรีบไปไหนท่าน” ใจก็อยากจะอยู่ต่อแต่ “ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา”เพราะเกรงใจคนขับรถ และต้องแวะไปส่งหลวงน้าเท กับหลวงน้าหรั่งที่จ.อ่างทองอีก แต่บอกโยมว่าแล้วจะมาเยี่ยมใหม่อีกแน่นอน

ชีวิตเรานี้มีเวลาจำกัดเหลือเกิน เผลอเพลินนิดเดียวพอนึกขึ้นมาได้ อายุเกินเลขห้า เกินเลขหกแล้ว ขอเชิญชวนทุกคนสร้างบุญติดตัวกันดีกว่าเพื่อเป็นการไม่ประมาท ได้ทั้งความสุขในปัจจุบันและเมื่อมองย้อนกลับไป “บุญ” นั้นก็ยังคงให้ความสุขได้เสมอไม่เคยเปลี่ยนแปลง