ชาดก ๘ เอกนิบาต ปฐมภาค ๓๓๓
ภาษิตของพ่อ
นาจฺจนฺตํ นิคติปฺปญโญ นิกตฺยา สุขเมธติ
อาราเธติ นิกติปฺปญโญ พโก กกฺกฏกามิว ฯ
โคลงสี่สุภาพ
คนใช้ความรอบรู้ กลอกกลับ
คนเช่นนี้หารับ สุขแท้
ดุจดังนกยางดับ ด้วยหลอก ปูนา
ว่าอาตมานี่แล้ อยู่แล้วแก่ศีล
อธิบายศัพท์
กลอกกลับ : ไม่อยู่กับร่องกับรอย พลิกแพลง
อาตมา : ฉัน ข้าพเจ้า
ถอดความ
ผู้ที่ใช้ความรอบรู้พลิกแพลงหลอกลวงผู้อื่น คนเช่นนี้ย่อมไม่อาจพบกับความสุขที่แท้จริง เหมือนกับนกกระยางเจ้าเล่ห์ที่ต้องตายเพราะหลอกปูว่าตนเป็นผู้อยู่ในศีลธรรมอันดี
นิทานเรื่องนกกระยางกับปู
นกกระยางตัวหนึ่งมีนิสัยเจ้าเล่ห์และชอบหลอกลวงสัตว์อื่น วันหนึ่งมันออกอุบายหลอกกินปลาในบึงแห่งหนึ่ง โดยบอกว่าจะพาไปหาที่อยู่ใหม่ที่อุดมสมบูรณ์ แต่ฝูงปลาไม่เชื่อใจ นกกระยางจึงเสนอให้ส่งตัวแทนไปสำรวจบึงใหม่ก่อนก็ได้ ฝูงปลาจึงส่งปลาตัวใหญ่ที่สุดและแข็งแรงที่สุดไปกับนกกระยาง หลังจากนกกระยางพาปลาใหญ่กลับมาส่งแล้ว มันก็เล่าให้เพื่อนๆ ฟังถึงบึงแห่งใหม่ ปลาทุกตัวจึงตัดสินใจย้ายไปอยู่ที่บึงนั้น โดยนกกระยางจะคาบปลาตัวแรกไปที่บึงแห่งใหม่ แต่มันไม่ได้ปล่อยปลาลงน้ำ กลับจิกกินปลาตัวนั้นจนเหลือแต่ก้าง แล้วมันก็บินกลับไปที่บึงเดิมและคาบปลามากินทีละตัวจนปลาหมดบึง และมันยังใช้อุบายหลอกกุ้งและกบไปกินด้วย จนกระทั่งบึงเดิมนั้นเหลือปูเพียงตัวเดียว นกกระยางจึงใช้อุบายเดิมเพื่อจะหลอกปูไปกิน แต่ปูไม่เชื่อว่านกกระยางจะมีน้ำใจจริงๆ จึงขอใช้ก้ามหนีบคอของนกกระยางเอาไว้ โดยอ้างว่าปูตัวใหญ่เกรงว่านกกระยางจะคาบไปไม่ไหว ด้วยความหิวทำให้นกกระยางยอมตกลงตามนั้น พอบินไปถึงต้นกุ่มนกกระยางก็ไปจับที่ต้นไม้นั้นหวังจะกินปู
ปูเห็นก้างปลาที่โคนต้นกุ่มกองอยู่อย่างมากมาย ก็รู้ความจริง จึงขอให้นกกระยางบินกลับไปส่งที่เดิม นกกะยางไม่ยอมไป ปูจึงหนีบคอนกกระยางให้แน่นขึ้น พร้อมกับขู่ว่าจะหนีบคอนกกระยางให้ขาด นกกระยางกลัวตายจึงบินกลับไปที่บึงแห่งเดิม ปูจึงตัดสินใจหนีบคอนกกระยางจนตาย
ดอกโมก
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
ไม่มีความเห็น