ด้วยความจำเป็นภายใต้สภาวการณ์โควิด เด็กจึงไม่ได้ไปโรงเรียนและต้องเรียนรู้ออนไลน์แทน มันก็เป็นเรื่องที่ดี เพราะมีสิ่งทดแทน ไม่ต้องเสี่ยงต่อการติดเชื้อและนำไปแพร่ที่บ้าน ไม่ต้องเดินทางและได้การเรียนรู้ที่เหมือนกัน
อย่างไรก็ดี เมื่อพิจารณาลงไปลึกๆ แล้ว การเรียนออนไลน์ของเด็ก หรือแม้แต่นักศึกษามหาวิทยาลัยก็ตาม ในสภาพปัจจุบันของไทยไม่อาจทดแทนการเรียนรู้แบบเห็นหน้ากันหรือห้องเรียนได้เลย
การเรียนรู้ทางไกลนั้น ทำได้ผ่านสัญญาณโทรทัศน์แบบดั้งเดิมหรือผ่านอินเทอร์เน็ต ในขณะที่ยังไม่อาจแก้ไขปรับปรุงการเรียนการสอนแบบห้องเรียนให้เป็นระบบทางไกลที่เหมาะสมได้ จึงจำเป็นต้องยกห้องเรียนผ่านกล้องไปถึงบ้านเด็ก คนส่วนใหญ่อาจคิดว่าเหมาะสมดีแล้ว แต่แท้จริงแล้วผลลัพธ์ของการเรียนรู้นั้นต่ำกว่าเป็นอันมาก โดยเฉพาะของสังคมไทย
การเรียนรู้ทางไกล นั้นแตกต่างจากการเรียนรู้แบบห้องเรียน เพราะทั้ง 2 แบบต่างมีตรรกะและวิธีการเรียนรู้ที่ต่างกัน การเรียนรู้แบบออนไลน์ต้องมีวิธีการสอน เนื้อหาลำดับเนื้อหาตามตรรกะที่แตกต่างจากการเรียนแบบบรรยายหรือห้องเรียนชนิดเห็นหน้ากัน
การเรียนแบบออนไลน์นั้น หากจะให้มีผลลัพธ์การเรียนรู้ที่ดีต้องมี
(1) อุปกรณ์รับส่งที่มีคุณภาพ
(2) สัญญาณการรับส่งที่มีคุณภาพดีไม่ขาดตอน
(3) เนื้อหาการเรียนรู้แบบออนไลน์ที่เหมาะสม
(4) ครูที่เข้าใจเรื่องการเรียนออนไลน์และมีความรู้ความสามารถในการจัดการความรู้ในระบบนี้
(5) ผู้เรียนที่มีความมุ่งมั่นตั้งใจเรียน และ
(6) หากปลายทางเป็นบ้านต้องมีผู้ปกครองที่มีความรู้และมีเวลาช่วยการเรียนรู้ของเด็ก หากขาดข้อหนึ่งข้อใดข้างต้นแล้วความตั้งใจที่จะให้เกิดผลตามเป้าหมายมีปัญหาอย่างแน่นอน
เอกสารอ้างอิง
วรากรณ์.(2563).'เรียนออน์ไลน์'ต่างจากเรียนในชั้น.หนังสือพิมพ์กรุงเทพธุรกิจ.จาก www.bangkokbiznews.com
ไม่มีความเห็น