“ทำไมคนเราจึงมีปากเดียว ?”

นิทานก้อม “ทำไมคนเราจึงมีปากเดียว ?”

 

นิทานก้อม

“ทำไมคนเราจึงมีปากเดียว ?”

ดร. ถวิล  อรัญเวศ

        นิทานห้อม เป็นการเล่าเรื่องสั้น ๆ บางเรื่องอาจจะส่อไปในทาง

คำอนาจาร ล่อแหลมไปในทางเพศ แต่ก็มีนิทานก้อมอีกหลายเรื่องที่เป็น

การสอนให้เราได้คิดหาเหตุผล  ก็มี  อย่างเช่นเรื่อง “ทำไมคนเราจึงมี

ปากเดียว ?”

 

       ท่านเคยคิดบ้างไหมวา อวัยวะต่าง ๆ ในร่างกายเรา มักจะมีเป็นคู่ ๆ เสมอ เช่น มีตาสองตา มีหูสองหู มีแขนสองแขน มีขาสองขา มีจมูกสองรู และมีนมสองเต้า เป็นต้น  

      สิ่งเหลานี้ ย่อมมีที่มาที่ไป จะขอยกนิทานมาเล่าสู่ฟัง

       จากนิทานปรัมปรา ซึ่งเล่าต่อกันมานานมาแล้ว จะขออนุญาตหยิบยกมาเล่าสู่ฟัง อย่างน้อยก็เป็นแนวคิดใน

การดำรงชีวิตของเรา เรื่องความพอเพียง และการทำหน้าที่ของแต่ละคนที่มีหน้าที่อะไร ก็ต้องทำหน้าที่นั้นให้ดีที่สุด

      นานมาแลว เริ่มตั้งแต่จะมีการสร้างมนุษย์ขึ้นมาบนโลกนี้ อวัยวะต่าง ๆ ได้มาประชุมกันเพื่อเสนอขอเพิ่มปากโดยให้

เหตุผลว่า มีปากเดียวไม่พอใช้ จำต้องขอเพิ่มปากเพื่อให้เพียงพอตอการทำงาน โดยการประชุมครั้งนั้น สมาชิกอวัยวะ

ต่าง ๆ ได้เสนอให้ “ท้อง” ทำหน้าที่เป็นประธานการประชุม

      สมาชิกอวัยวะ “ปาก”  เสนอญัตติเป็นคนแรกใน

การขอเพิ่มปาก โดยให้เหตุผลว่า ปากต้องทำงานหนักมาก

ทั้งพูด รับประทานอาหาร ดื่มน้ำ รองรำ ทำเพลง จีบสาว

สอนนักเรียน เป็นตน

       ดังนั้น มีเพียงปากเดียว ยังไม่พอใช้ จำตองเพิ่มปาก

เข้ามาอีก อย่างน้อยหนึ่งปาก เพื่อให้เพียงพอต่อการใช้งาน

       พอสมาชิกอวัยวะ “ปาก”เสนอเพิ่มปากเทานั้น ต่อมาก็มีสมาชิกอวัยวะอื่น ๆ ก็ทยอยกันเสนอเพิ่มบ้าง  

       สมาชิกอวัยวะ “ตา” เสนอญัตติขอเพิ่มตาหลังสองข้าง โดยให้เหตุผลวา มีสองตาไม่เพียงพอตอการใชงาน เพราะอาจมีศัตรูมาคอยทำร้ายด้านหลังก็ได้ เพราะเราไม่สามารถมองเห็นด้านหลังได้ ดังนั้น จึงขอเพิ่มตาด้านหลังอีกสองข้างเพื่อจะได้มีความปลอดภัยในการเดินทางไปมา

        สมาชิกอวัยวะ “มือ” ก็เสนอขอเพิ่มมืออีกสองมือ โดยให้เหตุผลว่า คนเราตองใช้มือในการทำงานสารพัดมากมาย

ทั้งงานหนัก งานเบา ทุกอย่าง เช่น เขียนหนังสือ รับประทานอาหาร หรือแม้กระทั้งล้างก้น เราตองใช้มือ ฉะนั้น มีสองมือไม่พอ ต้องขอเพิ่มมืออีกสองด้าน เพื่อให้เพียงพอต่อการใช้งาน

        สมาชิกอวัยวะ “หู” เสนอญัตติขอเพิ่มหูอีกสองหูโดยใหเหตุผลวา มีหูสองหู ไม่เพียงต่อการใช้งาน เพราะคนเราในชีวิตประจำวัน ตองฟงอะไรหลาย ๆ อย่างในคราวเดียวกันไม่ได้ จะตองแบงหูฟง เชน หูหนึ่งฟงเพลง หูหนึ่งฟังคำดา คำนินทา อีกหูหนึ่งฟังคำสรรเสริญเยินยอ เปนตน

         สมาชิกอวัยวะ “เทา” เสนอญัตติขอเพิ่มเทาอีกสองเทา โดยใหเหตุผลว่า มีเทาสองเทา  ไมเพียงพอ เพราะคนเราจะไปไหนมาไหน ต้องใชเท้าเดินไป เมื่อเดินไปไกล ๆ จะทำใหเทาที่มีอยู่เพียงสองเท้าตองเหน็ดเหนื่อยมาก จำตองเพิ่มเทาเขามาอีกสองเทา เพื่อแบงเบาภาระกัน

          ในขณะที่สมาชิกอวัยวะต่าง ๆ กำลังเสนอญัตติขอเพิ่มอวัยวะกันอยู่นั้น สมาชิก “กน”  ก็ยกมือประทวงขัดจังหวะต่อประธานทองว่า

       “ท่านประธานครับ กระผมขออนุญาตแสดงความเห็น

บ้างด้วยครับ”

       ท่านประธาน “ทอง” มีอะไรหรือครับท่านก้นผู้ทรงเกียรติ

     สมาชิกก้น : “ท่านประธานครับ การที่สมาชิกอวัยวะ

ต่าง ๆ เสนอญัตติขอเพิ่มอวัยวะต่าง ๆ เข้ามาอีกนั้น กระผมเห็นวา เป็นการไม่สมควรอย่างยิ่งครับ เหตุผล ถาเพิ่มตาเข้ามา อีกเราจะวางตาที่เพิ่มมาไวตรงไหน เวลานอน เราจะไมนอนทับตาหรือ หรือถาเพิ่มหู ก็เชนกัน เราจะวางหูไว้ตรงไหน ถ้าเพิ่มมือ เราจะวางมือไว้ตรงไหน จะไม่กลายเป็นทศกัณฐไปหรือ หรือถ้าเพิ่มเทาเข้ามา จะวางเท้าไว้ตรงไหน”

         สมาชิกอวัยวะ “หัว” หรือ ศีรษะ ก็ยกมือสนับสนุน

เหตุผลของสมาขิกกน โดยใหเหตุผลวา ปัจจุบันแม้มีปากเดียว ก็แทบจะไมไหวแลว ยิ่งปนยุคโควิด-19 แพร่เชื้อระบาดไปทั่วโลก ทำให้ข้าวยากหมากแพง ถาเพิ่มปากเขามา ก็จะกินจุก

กินจิก และอีกอย่างคนเราจะถูกชกต่อยก็เพราะปากนี้แหละไปพูดด่าว่าเขา ทำใหเขาเสียหาย จนมีเรื่องมีราวขึ้นมา

        ท่านประธานทองก็พยักหนารับ

        และตอมาสมาชิกต่าง ๆ ก็เสนอถอนญัตติ ไม่เพิ่ม อวัยวะใด ๆ เข้ามาเลยอีกเลย   

        ในที่สุด ประธานทองก็ไดสั่งปดการประชุม

ตั้งแต่นั้นมา     คนเราจึงมีเพียงปากเดียว                                                                                                                    -----------

 

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“จงทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด

แล้วทุกอย่างก็จะดีไปเอง”