ธมฺมนีติ ๓๒๖ ทุกาทิมิสฺสกกถา แถลงอากัป
ภาษิตของพ่อ
กลฺยาณมิตฺตํ กนฺตารํ ยุทฺธํ สภาย ภาสิตุํ
อสตฺถา คนฺตุมิจฺฉนฺติ มูฬฺเหเต จตุโร ชนา ฯ
นิสัยทรามมีความคิด จะหามิตรมาสมาน
เดินทางอันกันดาร ไม่มีใครไปด้วยตน
ปราศจากซึ่งศัสตรา แส่กายาจะเข้ารณ
ไร้ศาสตร์ก็ยังก่น จะแถลงในชมรม
คนสี่จำพวกนี้ ปราชญ์ท่านชี้ว่าโง่งม
ห่างเสียอย่าเข้าสม- ทบจะพาระอาใจ
อธิบายศัพท์
สมาน : เชื่อม ผูกพัน ทำให้สนิท ทำให้ติดกัน
กันดาร : ลำบาก แห้งแล้ง
ศัสตรา : ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง
ก่น : ตั้งหน้า เฝ้าแต่ มัวแต่
ชมรม : กลุ่มบุคคลที่มีจุดประสงค์เพื่อประโยชน์บางประการร่วมกัน
โง่งม : โง่เขลา
ระอาใจ : เบื่อหน่าย
ถอดความ
นิสัยเลวแต่อยากมีเพื่อนสนิท เดินทางไปในที่ยากลำบากไม่มีใครอยากไปด้วย ไม่มีอาวุธแต่จะเข้าไปสู้รบกับเขา ไม่มีความรู้ก็ยังอยากจะพูดในที่ประชุม คนทั้งสี่ประเภทนี้นักปราชญ์ชี้ชัดว่าโง่เขลาที่สุด ควรอยู่ให้ห่างไว้ อย่าคบหาใกล้ชิดเพราะจะทำให้เดือดร้อนรำคาญใจ
ดอกรักสีม่วง
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต
ไม่มีความเห็น