ดูแลพระอรหันต์ : คำคม ชวนคิด

24 กรกฎาคม 2564 23.43 วันอาสาฬหบูชา วันพระใหญ่     23.43 น.

หลังจากสวดมนต์ธัมมจักกัปปวัฒนสูตรและทำสมาธิ    จิตว่างจุดประกายให้สมองไหล พรั่งพรูเป็นบทกลอนที่ตั้งใจเขียนเป็น บทส่งท้ายในหนังสือเล่มแรกของเรา  ชื่อ  ดูแลพระอรหันต์ในวันที่ท่านเป็น STROKE   ฝากไว้ให้คิดค่ะ

 

ในวิกฤติมีโอกาสอย่าพลาดเฉย   

คว้าไว้เลยจะมีทางแก้ปัญหา

มองให้รอบทุกทุกกรอบเกลาปัญญา

แม้ทุกข์ถาโถมใส่อย่าได้แคร์

 

โรคทางกายเกิดขึ้นมักหายได้     

โรคจักคลายแรกรับรู้ใจไม่แพ้

จิตต้องแกร่งสู้กับโรคไม่ปรวนแปร 

ต้องดูแลพร้อมใส่ใจให้เวลา

 

คว้าโอกาสได้ดูแลทั้งแม่พ่อ   

แม้จะท้อแต่ไม่ถอยเฝ้าสรรหา

ที่ไหนมีหมอดียาดีรีบนำพา     

ท่านปรารถนาเราสนับสนุนและจุนเจือ

 

มีบางคนโอคครวญว่าบุญน้อย 

เฝ้ารอคอยด้วยกำพร้าไร้หน่อเชื้อ

ขาดแม่พ่อแต่เยาว์วัยญาติจุนเจือ 

ขอบุญเหลือส่งมาให้แก่กัน

 

เวลานี้พ่อแม่ท่านแก่เฒ่า     

หวังพึ่งเราได้ดูแลอย่างมุ่งมั่น

เหล่าลูกหลานประสานมืออาสาพลัน

สารพันแม้เหน็ดเหนื่อยก็เต็มใจ

 

กตัญญูกตเวทิตา         

รู้คุณค่าตอบแทนคุณหนุนนำให้

เป็นคุณธรรมความดีสร้างพลังใจ

ค้ำจุนให้กิจการงานรุ่งเรือง

 

บุพการีทุกท่านต่างก็หวัง

ลูกถึงฝั่งมีความสุขและฟูเฟื่อง

มียศฐาทรัพย์สมบัติมลังเมลือง

เพียงชำเลืองกลับมาหาอย่าร้างลา

 

โอกาสทองมีอยู่ในมือแล้ว

หากคลาดแคล้วอาจสายเกินไขว่คว้า

ดูแล“พระอรหันต์”ก่อนจากลา

ดีกว่าหลั่งน้ำตาที่ฝาโลง