เพื่อนรักคนหนึ่งเป็นครูเหมือนกัน เริ่มปลูกต้นไม้ในที่ผืนเล็กๆพร้อมกัน อยากจะไปสร้างบ้านอยู่ท่ามกลางความร่มรื่นของต้นไม้ที่เพียรพยายามปลูกมากับมือคล้ายๆกัน
วันนี้เพื่อนยังอยู่บ้านเดิม แม้อยากจะไปอยู่สถานที่ใหม่กับต้นไม้ก็ตาม แต่ความรู้สึกยังติดหรือผูกพันอยู่กับสถานที่เดิม ซึ่งมีทั้งญาติพี่น้องและคนใกล้ชิดให้ความอบอุ่น
ความคิดเพื่อนทำให้เพิ่งรู้สึก ว่าตัวเองไม่มีอารมณ์นี้เลย ย้ายบ้านมาไม่รู้กี่รอบ เพื่อหนีความเป็นเมืองหรือความแออัดของผู้คน ยิ่งเมืองเจริญขยายออกไปเท่าไหร่ บ้านใหม่ตัวเองก็จะยิ่งไกลจากบ้านเดิมมากขึ้นเท่านั้น
วันนี้อยู่บ้านกร่าง น่าจะเป็นบ้านหลังสุดท้าย เพราะคงไม่สามารถจะทำแบบที่ผ่านมาได้ ด้วยกำลังเงินกำลังกายเริ่มร่อยหรอ จากการตัดสินใจเลือกอิสรภาพในการดำเนินชีวิต หลังใช้เวลาพิจารณาไตร่ตรองเรื่องนี้อยู่นาน
เมื่อมีโอกาสทบทวนบ้านอยู่อาศัยที่ผ่านมา พบว่าสิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลงเลย คือ ความนิยมชมชอบในชนบท อาจเพราะเติบโตขึ้นหรือพื้นเพมาจากสภาพแวดล้อมลักษณะนี้..
มักจะรู้สึกเสมอๆว่า ชนบทมีเสน่ห์ ชวนให้หลงใหล!
ผมชอบชนบทมากกว่า แต่บางครั้งเราไปไกลจากบ้านเรามาก จนบางครั้งกลับยาก แต่ก็จะกลับครับ