ตัวเราเอง…ได้เรียนรู้ชีวิตด้วยตัวของเราเอง
จากประสบการณ์…จากบทเรียน…จากความทรงจำ
ทุกคนที่เข้ามาในชีวิตของเรา
ล้วนสอนให้ตัวเรา…ได้เรียนรู้อะไรบางอย่างเสมอ
คนที่เข้ามาในชีวิตของเรา ทำให้เรามีความสุข
นั่นคือ การที่เขาคนนั้นกำลังสอนให้ตัวเรา…รู้จักการรัก การเมตตาผู้อื่น
คนที่เข้ามาแล้วทำให้ตัวเรา…มีความทุกข์
จะสอนให้เรารู้ว่า…เราต้องรู้จักรักตัวของเราเอง
และอาจมีใครหลาย ๆ คน
ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเรา
ส่วนมาก…เมื่อเข้ามาแล้วก็จะผ่านมา และเพื่อการจากไป
มีอยู่เพียงไม่กี่คน…ที่จะอยู่กับเราได้นาน
นานเท่ากับ…ที่เราอยากจะให้อยู่
บางคน…อาจจะอยู่กันให้ได้เห็น
บางคน…ก็เป็นได้เพียงแค่ ความทรงจำ
บางคน…ต้องจากกันไป แม้ไม่ต้องการจาก
บางคน…ควรจะจาก แต่กลับไม่จากกันไปไหน
ไม่ว่าในตอนนี้…เรากำลังอยู่กับใคร
และเขา…กำลังสอนอะไรให้เราได้เรียนรู้
ไม่ว่ามันจะมีความสุข…หรือความทุกข์
ไม่ว่ามันจะเป็นไปด้วยความอึดอัด หรือความสมัครใจ
ไม่ว่าเรื่องที่พบอยู่…จะทำให้เรารู้สึกว่ามันยาก หรือว่าง่าย
แต่สุดท้าย…ทุกอย่าง ก็จะผ่านไป
ผ่านไป พร้อม ๆ กับการได้ทิ้งอะไรไว้ให้กับเราในบางอย่าง
เช่น บางที เรียกว่า ประสบการณ์
บางที เรียกว่า บทเรียน
หรือบางที เรียกว่า ความทรงจำ
เพราะ นี่คือ ชีวิตมนุษย์ ที่ตัวเราเองต้องพบเจอ
ตราบใดที่ตัวเราเองยังมีชีวิตอยู่
เพราะทุกสิ่งที่พบเจอ…เข้ามาเพื่อให้เราได้เรียนรู้
ในทุก ๆ เรื่อง…สอนให้ตัวของเราได้เรียนรู้เรื่องของความจริง
**********************
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๕ มิถุนายน ๒๕๖๔
ไม่มีความเห็น