…ความรักของฉัน…สีน้ำเงิน
…วันที่ท้องฟ้า สีน้ำเงิน…เป็นคนที่ชอบสีชมพู หวานแหววมาก แต่ในบางครั้ง บางอารมณ์ กลับชื่นชมหลงใหล สีน้ำเงิน…คิดถึงตอนเป็นวัยรุ่นมีบ้านพักอยู่ในกรมตำรวจ ปทุมวัน…สมัยนั้นเด็กวัยรุ่นในกรมฯแต่งตัวตามแฟชั่นกันมากเพราะใกล้ศูนย์การค้าสยาม ใกล้ศูนย์การค้าเพลินจิต และใกล้ประตูน้ำ ใครมีรสนิยมชอบแบบไหน ก็สามารถเลือกได้…ยุคนั้น เสื้อเชิ้ตแขนยาว ทั้งผู้หญิงผู้ชาย ที่นิยมต้องเป็นสีน้ำเงินเข้ม สองกระเป๋ามีฝาปิดติดกระดุม ที่บ่ามีอินธนู ปกติดกระดุม… ทรงเข้ารูป ชายเสื้อเว้า …จำได้ว่า พอเห็นพี่สาวไปตัดเสื้อสีน้ำเงินมา ราคาจะถูกกว่าเสื้อซื้อ จึงเปลี่ยนใจ บอกแม่ขอซื้อเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีชมพูยี่ห้อ Mohawk ซึ่งเป็นเสื้อเชิ้ตผู้ชายตัวโคร่งๆไม่เข้ารูป…ใส่แล้วต้องผูกชาย…เมื่อเวลาอยากใส่เสื้อสีน้ำเงินก็จะไปขอยืมพี่สาวคนโต…พี่สาวจะบ่นว่าทำไมไม่ซื้อของตัวเอง…ไปซื้อเสื้ออะไรมาใส่ก็ไม่รู้ ไม่เข้าท่าเลย…
…เช้านี้ได้คิดถึงความหลัง และได้ซึมซับ…ความสวยงามจากท้องฟ้าสีน้ำเงิน…Blue…Blue …My Love is Blue...ความรักของฉันสีน้ำเงิน…สงบ และมั่นคง…
ความเห็น (3)
ขอบคุณคะคุณศุภณัฐ ,คุณแม่มด…เรื่องราวที่blogging ไม่ได้ใส่รายละเอียดนะคะ…เพียงแทรกไว้นิดหน่อย…หากมีเวลาจะนำไปเขียนเพิ่มเติมอีกนะคะ