หวนกลิ่นอาย


ความสุขแห่งชีวิต

ที่มาของภาพ: https://pantip.com/topic/35518...

    ฟ้างามโค้งโอบอุ้มท้องนาผืนเขียวขจี แต้มสีแห่งความอุดมสมสบูรณ์อันถูกประทานจากพระแม่โพสพ ชักชวนให้ตาคู่นี้ต้องมองทอดยาวออกไปไกลสุดสายตา ดื่มด่ำกับความงามของธรรมชาติที่ถูกสรรสร้างมาอย่างประณีตบรรจงราวกับภาพวาดในความทรงจำที่ไม่คิดว่าจะได้สัมผัสอีกเสียแล้ว มีธารร่องยาวน้ำใสไหลอ้อยอิ่งที่เจ้าปลาน้อยปล่อยตัวลอยตามสายน้ำ สายน้ำบริสุทธิ์ที่เย็นสบาย นับเป็นความรู้สึกที่ซึมซาบหัวใจให้หวนนึกถึงวันวานของช่วงวัยที่ทุกอย่างยังงดงามและสดใสกว่าโลกปัจจุบัน

ที่มาของภาพ: https://www.facebook.com/joiid...

        หมอกควันขาวลอยคลุมเครือตอนเช้าตรู่ก่อนฟ้าสาง ได้กลิ่นเขม่าควันไฟจากเตาถ่านที่ระอุเต็มไปด้วยแท่งฟืนอันกล้าไฟ เร่งโหมลุกไหม้ส่งเปลวร้อนเร้าหม้อข้าวเดือดพล่านให้ทันตะวันเคลื่อนสูง วิถีชีวิตชาวบ้านอันเรียบง่ายแต่มักแฝงไปด้วยความอบอุ่น แฝงกลิ่นไอแห่งความสุขที่เรียบง่าย ไม่ต้องพึ่งพาสิ่งของเครื่องใช้สิ่งใดให้มากมายเหมือนกับสังคมที่ต้องพึ่งพา อาศัยทุกสิ่งอย่างจากตลาดที่ใช้เงินแลกเอา

ที่มาของภาพ: https://www.pinterest.it/pin/8...

        ตะวันกล้าเคลื่อนสูงพ้นขอบฟ้า แสงอุ่น ๆ กระจายเต็มทั่วบริเวณ เสียงนกร้องเสมือนเป็นนาฬิกาจากธรรมชาติ ให้สัญญาณในการเริ่มต้นบอกเวลาความเป็นไป แว่วเสียงกรุบ กรุบ กรุบ เสียงฝีเท้าก้าวย่างของ วัวขาวสว่างสะอ้านตา คู่สหายเทียมเกวียน ขยับเท้าเคลื่อนนำพาเหล่าเจ้านายไปสู่จุดหมายปลายทางท้องทุ่งที่นาทำกิน ทุ่งนาแห่งชีวิตที่อุดมสมบูรณ์ ระยะทางที่ยาวไกลแต่ก็มิได้ทำให้หวั่น ใช้แรงและกำลังมุ่งมั่นไม่เคยบ่น แม้เป็นเพียงสัตว์ใช้แรง แต่เป็นแรงที่คอยช่วยเหลือและสนับสนุนเจ้านายผู้มีใจ  สิ่งตอบแทนขอเป็นเพียงความรักที่เอ็นดูให้ความใส่ใจ

ที่มาของภาพ: https://id.pinterest.com/pin/5...

        เม็ดดินชุ่มน้ำ ฉ่ำแฉะผสมโคลนตมถูกเหยียบย่ำด้วยกลีบเท้าหนาของเจ้าทุยตัวอ้วนพีและรอยฝ่าเท้าของเจ้าเด็กตัวน้อยสหายรัก ท่ามกลางละอองไอฝนที่ร่วงโปรยปรายสะท้อนแสงแดดอ่อน มือเล็กกำเชือกป่านจูงเพื่อนรัก วางมือสัมผัสหัวส่งความรู้สึกความเอ็นดูต่อเจ้าทุยผู้ภักดีที่ยอมอ่อนต่อเด็กน้อยผู้เดียงสา แสงแดดกระทบน้ำระยิบระยับประดับบรรยากาศชวนหลงใหล มิตรแท้ทั้งสองที่ผูกพันธ์

ที่มาของภาพ: https://www.pinterest.com/pin/...

        ตองเขียวก้านยาวลู่น้ำกำบังละอองฝนแก่เด็กน้อยที่ซุกซน คนหนึ่งถือก้านตอง อีกคนกำคันเบ็ดไม้ยาวล่อเจ้าปลาที่หลงเข้ามาเป็นมื้ออาหารอันโอชา เจ้าปลาสร้างรอยยิ้มแห่งความสุขให้แก่เด็กชายทั้งสอง แม้เป็นปลาที่ไม่ใหญ่ไม่เล็กแต่ก็เป็นปลาที่ตกมาได้ด้วยตัวเอง สุขใดเท่าสุขใจในสิ่งที่ทำ เพียงห้อยขาหย่อนสบายบนปลายทท่อนไม้ที่ยาวยื่นจากริมคลอง เท่านี้ก็สร้างสุขจนล้นยิ้มออกมา

หมายเลขบันทึก: 688541เขียนเมื่อ 23 มกราคม 2021 15:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มกราคม 2021 15:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท