นวนิยายเรื่องสั้น "ขนำ" ตอนที่ ๒ ขนำน้อย

การเคลียร์พื้นที่สวนยางให้กลายเป็นที่ว่างเปล่า จะเท่ากับการรื้อหลังคาบ้านออก ดังนั้น เมื่อแสงแดดจากท้องฟ้าส่องลงมาบนพื้นดินจะหมายถึงการไม่มีร่มเงาให้หลบแดดที่ร้อนจ้านั้นอีก ขนำคือเพิงพักชั่วคราวสำหรับหลบแดดและฝนในบางคราว การอยู่ท่ามกลางพื้นดินและแสงแดดนานๆ ร่างกายที่ไม่ค่อยได้เจอแดดจะระโหยโรยแรง ผสมกับการทำงานกลางแดดยิ่งมีกำลังทวีคูณ ร่มเงาของขนำพอจะช่วยบรรเทาความอ่อนล้านั้นได้ 

ต้อมได้ปรารภกับพ่อเพื่อที่จะสร้างขนำ พ่อเคยทำงานกับบริษัทรับเหมาทำก่อสร้างในกรุงเทพมาก่อนและเรียนสายช่างมา จึงเริ่มลงมือทำขนำเล็กๆขึ้นมาหลังหนึ่ง อุปกรณ์ทั้งหมดเป็นไม้ที่หาได้ทั่วไป แต่ไม้บางชนิดเราจำเป็นจะต้องซื้อมาประกอบสร้าง ไม่นานขนำน้อยหลังนั้นก็สำเร็จท่ามกลางความร้อนระอุของแสงแดดที่ไม่มีต้นไม้ใหญ่ช่วยกลั่นกรอง ขนำถูกสร้างอย่างรวดเร็วด้วยฝีมือของต้อมกับพ่อเป็นหลัก และขนำก็ถูกใช้ประโยชน์ในการนั่งพักและทำกิจกรรมกิจกรรมอื่นของลูกหลานคุณยายกิ้มเหี้ยง

วันนี้เอกที่เป็นหลานเขยของคุณยาย ขับรถผ่านขนำไม้หลังเล็กนั้น ภาพการนั่งล้อมวงกินข้าวเที่ยงบนขนำ การนอนพักช่วงเที่ยงวัน การนั่งดูน้าๆกำลังคัดแยกผักข้างขนำเพื่อนำไปส่งขาย การนั่งดื่มน้ำแอลกอฮอร์ในช่วงเย็นคลอเคล้าเสียงเพลงที่ออกมาจากลำโพงบลูทูธไม่ใหญ่นัก ไ่ก่และเป็ดที่ต้อมเลี้ยงไว้กำลังคุ้ยเขี่ยดินที่ข้างขนำ ภาพเหล่านี้คือความทรงจำ เพราะบัดนี้ขนำดังกล่าวกลายเป็นที่เก็บไม้แล้ว ถ้าไม่เก็บไม้ก็คือขนำร้าง

เราคงไม่ต้องพูดถึง ชีวิตที่คนที่ถูกละเลย หรือไม่ได้ใส่สิ่งสวยงามให้กับชีวิต ชีวิตนั้นไม่ต่างจากขนำร้าง