??? 4.0 ??? ตอนที่ 4.2

?? 4.0 ??? ตอนที่ 4.2สวัสดีครับ มี ตอนที่ 4.1 ก็คงต้องต่อด้วย 4.2 ทางออกการพัฒนา ทิศทางการพัฒนา เร่งด่วนในยุคโควิก19 แน่นนอนต้องเกี่ยวกับการท่องเที่ยว รายได้หลักของการท่องเที่ยว เรามักได้ยินการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ เชิงนั้น เชิงนูน ฯลฯ 

ผมจะเรียกการท่องเที่ยวที่ผมจินตรานาการว่า การท่องเที่ยวปีกวิแวก (Isolate Tourism)ประเทศไทยต้องทำอย่างไร

ก่อนอื่นต้องจัดกลุ่มสถานที่ท่องเที่ยวตามเส้นการเที่ยว กล่าวคือ ต้องมีการจัดระเบียบสถานที่ท่องเที่ยวเป็นกลุ่ม เริ่มต้นจากการจัดการเวลาเปิด-ปิด ของสถานที่ท่องเที่ยวที่จัดอยู่ในกลุ่มการเที่ยวเดียวกัน โดยการ

****1. ทำการเหลือมเวลาเปิดทำการ เช่น สถานที่ท่องเที่ยวที่ 1 หยุดวันจันทร์ เปิดเฉพาะที่เดินทางมาต่างประเทศวันอังคารหยุดวันพุธ วันอื่นเปิดตามปรกติสำหรับคนภายในประเทศ / สถานที่ท่องเที่ยวที่ 2 หยุดวันอังคาร เปิดเฉพาะที่เดินทางมาต่างประเทศวันพุธ วันอื่นเปิดตามปรกติสำหรับคนภายในประเทศ /เหลือมๆ กันไป ทั้ง 7 วัน ทำไมต้องทำเช่นนี้ เพราะทฤษฎีการดำรงอยู่ของเชื้อไวรัส ถ้าผมศึกษาแล้วเข้าใจไม่ผิดน่ะครับ เชื้อไวรัส ต่างการเชื้อแบดทีเลีย หรือเชื้อรา ตรงที่ เชื้อแบดทีเลียกับเชื้อรา การดำรงว่าซึ่งชิวิตหรือการแพร่พันธุ์นั้นขึ้นกับสปอ หรือตัวอ่อนที่มีเกาะปกป้อง ทำให้เชื้อเหล่านี้มีความคงทนต่ออุณหภูมิ และดำรงอยู่บนพื้นผิวได้นาน อาจยาวนานถึง 7 วันแต่ไวรัสนั้น กรณีนี้ผมไม่ขอยืนยัน ที่จะกล่าวนี้เป็นความเข้าใจส่วนตัวจากการศึกษา งูๆ ปลาๆ ยอมรับว่าไม่มีความรู้ลึกซึ้งด้านไวรัส อย่างถ่องแท้ แต่จะกล่าวเท่าที่รู้ความรู้เท่าหางอึ่งดังนี้ การดำรงชีวิตของเชื้อไวรัสนั้นขึ้นกับ สภาพแวคล้อมที่สามารถดำรงอยู่ได้ กล่าวคือ ไวรัสจะดำรงอยู่ได้ในสารคัดหลั่งของสัตว์ เมื่อสารคัดหลั่นนั้นแห้งไป ไวรัสก็จะตายทันที นี้เป็นเหตุผลที่ว่าเมื่อไวรัสออกจากร่างกายมนุษย์ติดตามมากับสารคัดหลั่ง แล้วอยู่นอกร่างการมนุษย์ได้ไม่เกินกว่า 50 นาที อีกนัยหนึ่งการแพร่กระจาย โดยเฉพาะในประเทศเขตร้อนแปปเดียวก็แห้งไวรัสก็จะดำรงบนพื้นผิวสัมผัสไม่ได้จะตายไปตามอากาศนั้นเอง แม้กระทั่งในอากาศแค่การจามออกไปไวรัสที่อยู่ในละอองนั้นไม่เกิน 5 นาที เพราะสารคัดหลั่นที่มีผลต่อการดำรงอยู่ของไวรัสนั้นแห้งไปในอากาศทันทีทันใด อาจเหลืออยู่บ้างในละอองที่มีขนาดใหญ่ แต่ก็ไม่เกิน 5 นาทีก็แห้งหมด [อีกอย่างเชื้อไวรัสโดยธรรมชาติแล้วมีขนาดเล็กมาก การที่เชื้อนี้จะติดออกมากับสารคัดหลั่งนั้น น้อยมาก ใน 1 ละออง สารคัดหลั่งอาจไม่พบไวรัสเลยก็ได้ ยกตัวอย่างเชิงเปรียบเทียบ พื้นที่สารคัดหลั่ง 1 ละออง ถ้าเทียบกับพื้นที่เท่าสนามฟุตบอลขนาดมาตราฐาน แต่ไวรัสก็เปรียบเหมือนมดเพียง 1 ตัวในสนามฟุตบอลนั้น โอกาสจะเจอก็ยากอยู่น่ะครับ (แน่นนอนครับไม่ยืนยัน เพราะผมอาจเข้าใจผิดก็ได้ ไม่ใช้ผู้เชียวชาญด้านไวรัส) แต่การเหลื่อมเวลาเปิด-ปิด เพราะปลีกวิเวกนักท่องเที่ยวที่กล่าวนั้น มีการเว้นก่อน 1 วัน และหลัง 1 วัน ในวันหยุดก่อนละหลังนั้น ก็ทำความสะอาดเท่าที่ทำได้ ในความคิดผมการทำความสะอาดและหยุดพัก กว่า 30 ชั่วโมงนั้น ไวรัสที่อาจจะดำรงชีวิตอยู่ได้นั้นน่าจะตายหมดแล้ว

****2. จัดการระบบท่องเที่ยวเป็น เซ็ต หรือเป็นแพ็กเก็ต ไปเที่ยวตามลำดับของวันที่เหลื่อมกันเท่านั้น ถ้านักท่องเที่ยวอยากเที่ยวก็ต้องเลือกแพ็กเก๊ตกันตั้งแต่ต้น และต้องยอมรับกติกาของประเทศด้วย การป้องกันระหว่างการเที่ยวก็บังคับ ออกกฎระเบียบบังคับใช้กันได้ เพราะผมเชื่อว่านักท่องเที่ยวเหล่านี้ก็คงไม่อยากติดเชื้ออะไรกลับไปแน่นๆ จริงไม่ครับ

****3. การจัดการ พนักงานผู้เกี่ยวข้องเท่าที่จำเป็น และระมัดระวัง มีหน้าที่เป็นการเฉพาะ พนักงานเองก็ต้องระวังตัวเอง จากนักท่องเที่ยวและคนใกล้ชิด โดยจำเป็นต้องแยกผู้เกี่ยวข้องออก ลดการสัมผัสโดยตรงกับนักท่องเที่ยว ทั้งทางตรงและทางอ้อม

****4. ยานยนต์ภาหนะ จำเป็นต้องแยกออกไม่มีการเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา และทำความสะอาดทุกครั้งเมื่อให้บริการเสร็จสิน แล้วต้องพักการใช้งานอย่างน้อย 72 ชั่วโมง ก่อนจะเข้ามารับบริการในรอบนักท่องเที่ยวต่อไป

****5.ที่พักและโรงแรม ก็จัดการเป็นสัดส่วน ห้ามปะปนกัน เรื่องนี้น่าจะมีผู้รู้จัดการอย่างดีอยู่แล้ว ผมยอมรับว่าไม่สามารถให้รายละเอียดได้

****6. อื่นๆ อีกตามมาตราของผู้รู้ ผมขอกล่าวเท่ามีความรู้ เท่าหางอึ่งอย่างผมรู้ ให้เป็นแนวคิดน่ะครับ

ยังเหลืออีกตอน 4.3 .... ไว้หากมีเวลา(อารมณ์) ก็จะพมพ์ให้อ่านน่ครับ

สวัสดีครับ