“วิ่งแล้วได้อะไร?” : เขากระโดงเทรล 2020

การไปวิ่งเทรลคราวนี้ ถือเป็นเทรลที่ 2 ของชีวิต เทรลแรกก็ที่เขากระโดงเทรล 2019 จึงทำให้เห็นข้อต่างของทั้งสองครั้ง ครั้งแรกดูจะตื่นเต้นเอามาก เพราะเป็นการวิ่งเทรลครั้งแรกที่ต้องพยายามหาข้อมูลไปบ้างว่าต้องเตรียมตัวอย่างไร ฝึกซ้อมอย่างไร  เตรียมอะไรไปบ้าง แต่พอมาครั้งที่สองในสนามเดิม จึงทำให้รู้บ้างแล้วว่าจะต้องทำตัวอย่างไร สิ่งที่ต่างออกไปคือสภาพอากาศและสภาพพื้นที่ เพราะปี 2019 แล้งมาก ความชื้นน้อย พื้นที่เส้นทางวิ่งมีความชื้นแค่ชั้นดิน จะมีโคลนตมบางพื้นที่ให้พอเหนอะหนะ แต่ปีนี้ 2020 ก่อนวันวิ่งพายุโนอึลเข้าประเทศไทยทุกหย่อมหญ้าจึงมีน้ำท่าอุดมสมบูรณ์ เช้าตตรู่วันที่ 20 กันยายน 63 จึงเต็มไปด้วยน้ำและโคลนตมให้วิ่งเทรลลำบากขึ้น สนุกขึ้น ท้าทายมากขึ้น ว่าฝนจะตกเมื่อไหร่  จะมีน้ำและโคลนให้ฝ่าจุดไหน สนุกไปอีกแบบ

สิ่งที่นักวิ่งมักจะได้รับตอบแทนจากเงินที่จ่ายไปทั้งทางตรงและทางอ้อม คือ ความสุข สุขกับการได้ซ้อมวิ่ง สุขกับการได้ออกกำลังกาย สุขกับการได้ไปเจอประสบการณ์แปลกใหม่หลากหลาย สุขกับการได้ปลดปล่อยอารมณ์ สุขกับการได้พบเพื่อนมิตรสหาย สุขกับการได้พักผ่อนหย่อนกาย สุขกับการได้ทรมานตัวเอง สุขกับการวิ่งเพื่อสร้างสุขภาพ สุขกับการได้สร้างภาพ สุขกับการได้สุขภาพกายใจที่ดี สุขกับการมีเรื่องเล่าให้ตัวเองฟัง  

23 กันยายน 2563