ในวันที่ 18 กรกรฎาคม 2563 ดิฉันได้เดินทางออกจากบ้าน ประมาณเวลา 07:20นาที และดิฉันได้ถึงองค์การบริการส่วนตำบลห้วยจรเข้ในเวลา 07:53 นาที
ในช่วงเช้าพี่ที่เป็นหัวหน้าปลัดได้เข้ามาเรียกนักศึกษาฝึกงานวิชาชีพการพัฒนาชุมชนเรียกไปฟังสวัสดิการและความเป็นอยู่ของผู้สูงอายุ เนื้อหาก็ประมาณว่า เกี่ยวกับเงินของผู้สูงอายุจะออกเมื่อ ในวันที่20 กรกฎาคม และพี่หัวหน้าปลัดก็เล่าถึงผู้สูงอายุว่า เราเป็นสูงอายุ
เนี้ยอย่าไปเครียดถ้าเครียดก็อาจมีโรคเกิดขึ้นง่ายให้หาอะไรทำเลี้ยงลูกเลี้ยงหลานไปจะได้มีเพื่อนอยูู่เพราะว่าคนก็ออกไปทำงาาหมดก็เลย ให้เลี้้ยงหลานไปและพี่เปี๊ยก็พูดว่าการมีหลานก็เป็นเรื่องที่ดีได้มีหลานอยู่เป็นเพื่่อน และ ช่วยหาข้าวหาน้ำให้กินและได้อยู่ช่วยดูแแลเราและก็ไม่เหงาอีกด้วย และก็อย่าไปรำคาญหลานมันเลยถ้าเราไม่มีหลานก็เหงา จะหันไปคุยกับใครและก็พูดถึงออกกำลังกายให้ผู้สูงอายุมั่นออกกำลังกายกันบ้างยืนเข้งยืนขา กินผักผลไม้เยอะๆจะได้บำรุงร่างกายให้แข็งแรงจะได้อยู่กับลูกหลานไปนานๆ
พี่เปี๊ยกให้ความสำคัญกับผู้สูงอายุอย่างมากเพราะว่าผู้สูงอายุค่องข้างที่แก่แลัว และไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงเดินไปด้วยตนเองต้องให้ลูกหลานช่วยดูแล ดิฉันก็ให้ความสำคัญกับผู้สูงอายุเช่นกัน
หลังจากได้เข้ารับฟังสวัสดิการและความเป็นอยู่ของผู้สูงอายุแลัว ดิฉันได้เข้ามาทำงาน ที่พี่ๆได้มอบหมายคือประทับตราบที่อยู่ขององค์การบริหารส่วนตำบลห้วยจรเข้ลงใบกระดาษไปรษณีย์ ดิฉันได้ประทับตราแค่คนเดียว
และได้ทำงานอยู่ข้างๆดินในห้องพี่ๆ ที่อบต. และส่วนเพื่อนๆ ก็ทำแผนที่เดินดิน วาดรูป ระบายสี
หลังจากช่วงบ่ายๆ ดิฉันได้เข้ามาช่วยเพื่อนๆ วาดน้ำๆในแผนที่เดินดินและก็นั่งตัดกระดาษผังโครงสร้าง
และดิฉันก็เลิกงานในเวลา 16:30
ดิฉันได้รอพี่มารับเวลา 5โมง พอถึงบ้านก็ไปอาบน้ำให้และซักเสื้อผ้าซักรองเท้าเสร็จเรียบร้อยและก็กินข้าวประมาณ 2ทุ่ม กว่าแม่ดิฉันได้ เกิดอาการมึนศีรษะเป็นอย่างมาก ดิฉันต้องไปช่วยดูแลแม่ ได้เข้าไปนวดศีรษะ ได้ไปนวดแขนขาให้แม่ หลังจากนวดแม่หายดีพอสมควรแลัวดิฉันเพิ่งมาคิดได้ในช่วงเช้าว่าลืมเขียน Go to know เนื่องจากดิฉันกลับบ้านช้าอีกด้วย แม่ก็มามึนศีรษะอีก .และดิฉันก็ตื่นเช้ามาเขียน ในวันที่ 18กรกฎาคม 2563 ค่ะ
ไม่มีความเห็น