ชีวิตที่พอเพียง 3705a. ชีวิตนักวิชาการในยุควิกฤติโควิด ๑๙
ผมมองว่าวิกฤติโควิด๑๙ เป็นยุคทองของนักวิชาการ โดยเฉพาะนักวิชาการด้านวิเคราะห์ตรวจสอบข้อมูลหลักฐาน ในการพัฒนาด้านจิตวิญญาณ หรือพัฒนามิติด้านในของความเป็นมนุษย์ ที่จะช่วยส่งเสริมความลุ่มลึกและเชื่อมโยงของสมรรถนะด้านเทคนิคหรือด้านวิชาการของตน
ผลงานทุกด้านไม่ว่าจะเป็นผลงานค้นคว้าหาความรู้ใหม่ (discovery) ผลงานด้านการพัฒนาข้อเสนอแนะเชิงนโยบายหรือเชิงพัฒนาสังคม รวมไปถึงผลงานด้านศิลปะ ต่างก็มีมิติด้านความลึก หรือความลุ่มลึก ที่ขึ้นกับการฝึกฝนเคี่ยวกรำจากประสบการณ์ตรง และมิติความลึกด้านหนึ่งคือมิติด้านจิตวิญญาณด้านการรับใช้มวลชน ซึ่งในกรณีของ HITAP เป็นการรับใช้ด้วยข้อมูลหลักฐาน
วิกฤติโควิด๑๙ จึงเป็นโอกาสพิเศษแห่งศตวรรษ ที่ให้ประสบการณ์ที่มีความจำเพาะ มีผลกระทบต่อการดำรงชีวิตและต่อระบบต่างๆ ทุกด้าน และมีผลกระทบพร้อมๆ กันทั่วโลก และที่สำคัญเป็นไวรัสชนิดใหม่ที่ไม่เหมือนไวรัสที่ก่อโรคติดเชื้ออุบัติใหม่ชนิดก่อนๆ นักวิชาการด้านข้อมูลหลักฐานจึงได้โอกาสทำงานและเรียนรู้ในสภาพใหม่ ที่ข้อมูลหลักฐานด้านต่างๆ เกี่ยวกับโควิด ๑๙มีน้อย และค่อยๆ เพิ่มขึ้นๆ ตามช่วงเวลา
นี่คือโอกาสพิเศษที่ทีมงานHITAPไม่ควรปล่อยไห้หลุดมือไป ในการทำงานสร้างทฤษฎี และเครื่องมือ HITA สำหรับใช้ในสถานการณ์ฉุกเฉินและมีข้อมูลจำกัด
ยิ่งกว่านั้นนี่คือโอกาสพิเศษ ให้ทีมงาน HITAP ได้ร่วมกันตกผลึกแนวทาง(platform) การทำงานวิชาการ HITA แนวทางใหม่ที่เหมาะต่อการทำงานในสถานการณ์พิเศษ ให้เกิดประโยชน์ต่อประเทศไทย และต่อโลก
ข้างบนนั้นเป็นข้อเขียน สำหรับลง อีเมล์รายสัปดาห์ ของ HITAP ในฐานะประธานมูลนิธิ HITAP
วิจารณ์ พานิช
๓๑ พ.ค. ๖๓
ไม่มีความเห็น