ศูนย์การดำรงชีวิตอิสระคนพิการนครปฐม

13 มกราคม 2563

กิจกรรมที่ได้ไปทำรู้สึกอย่างไรกิจกรรม

        ในช่วงเช้าเป็นกิจกรรมที่พี่จากศูนย์การดำรงชีวิตอิสระคนพิการนครปฐมหรือ ILได้จัดกิจกรรมต่างๆให้ โดยเป็นทั้งเกมกิจกรรมอื่นๆเพื่อให้เข้าใจถึงผู้พิการมากขึ้นและมีแนวทางในการสร้างสัมพันธภาพกับผู้พิการ โดยกิจกรรมแรกคือกิจกรรมการเปิดกลุ่มที่พี่ๆทีม IL แนะนำตัวและประสบการณ์ต่างๆของแต่ละคนแล้วมีกิจกรรมเล็กๆน้อยในการเปิดกลุ่ม หลังจากนั้นเป็นกิจกรรมที่สองคือให้นักศึกษาหลายคนจำลองเป็นผู้พิการแล้วให้เล่นรับส่งบอลกันจากนั้นคัดคนที่คิดว่าไม่สามารถทำได้ออกเรื่อยๆ ทำให้เห็นถึงข้อจำกัดต่างๆที่ทำให้ผู้พิการไม่สามารถเข้าร่วมกิจกรรมได้แล้วหลังจากนั้นคือให้ทุกคนช่วยกันหาวิธีเพื่อให้ผู้พิการที่ไม่สามารถเล่นได้ในตอนแรกเข้าไปมีส่วนร่วมกับกิจกรรมได้นั้น เป็นกิจกรรมที่ทำให้รู้สึกสนุกสนาน สร้างความสามัคคี มีการคิดวางแผนแก้ปัญหากันและได้เข้าใจถึงคนพิการมากขึ้นทำให้ตระหนักถึงการมีส่วนร่วมของผู้พิการในกิจกรรมต่างๆมากขึ้น กิจกรรมที่สองที่ได้ทำคือการใช้คำพูดต่างๆที่ทำร้ายความรู้สึกของผู้พิการแล้วคิดคำพูดให้ที่คิดว่าผู้พิการที่ฟังจะรู้สึกสบายใจมากกว่าเป็นกิจกรรมที่ทำให้รู้ว่าการจะพูดอะไรกับใครสักคนเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนมาก คนพูดไม่ได้คิดอะไร แต่คนฟังอาจจะไม่สบายใจได้ รู้สึกว่าเราต้องเข้าอกเข้าใจทุกคน เพื่อที่จะสามารถอยู่ร่วมกันได้ และกิจกรรมสุดท้ายของช่วงเช้าคือเป็นที่ให้แสดงบทบาทสมมติเป็นผู้บำบัดเข้าไปเยี่ยมผู้พิการที่บ้านแล้วมีพี่ๆทีมIL แสดงเป็นผู้พิการ กิจกรรมนี้ทำให้รู้สึกว่าการเข้าหาสร้างความสัมพันธ์กับผู้รับบริการเป็นสิ่งสำคัญเพราะจะทำให้ผู้รับบริการเปิดใจกับผู้บำบัดมากขึ้นทำให้การบำบัดมีประสิทธิภาพมากขึ้น และกิจกรรมในช่วงบ่ายเป็นกิจกรรมที่ได้ไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับผู้พิการตามบ้านต่างๆ ผู้พิการได้เล่าประสบการณ์ต่างๆตั้งแต่ตอนที่ประสบอุบัติเหตุและการก้าวข้ามผ่านเหตุการณ์ต่างๆมาได้ หลังจากฟังแล้วทำให้รู้สึกประทับใจมาก ได้ข้อคิดหลายๆอย่างจากที่ได้ที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ทำให้เห็นว่ากำลังใจเป็นสิ่งสำคัญมากๆที่จะผ่านสิ่งต่างๆมาได้

ได้เรียนรู้อะไรจากการไปทำกิจกรรม

        สำหรับกิจกรรมในช่วงเช้าทำให้ได้เข้าใจผู้พิการมากขึ้น เรียนรู้การอยู่ร่วมกันในสังคม การระมัดระวังคำพูดที่จะทำร้ายจิตใจผู้อื่น การที่เราต้องคิดถึงผู้อื่นมากขึ้น ได้ตระหนักถึงการมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่างๆของผู้พิการ เรียนรู้การหาวิธีที่จะสามารถให้ผู้พิการมีส่วนรวมในกิจกรรมทางสังคมมากขึ้น เรียนรู้ถึงการปรับกิจกรรมเพื่อให้ผู้พิการสามารถมีส่วนร่วมกับกิจกรรมได้ นอกจากนี้จากกิจกรรมในช่วงเช้าทำให้ได้เห็นถึงความสำคัญในการสร้างสัมพันธภาพกับผู้รับบริการว่าเป็นสิ่งที่สำคัญ ทำให้เห็นแนวทางในการสร้างความสัมพันธ์กับผู้รับบริการ เรียนรู้ว่าสิ่งที่ควรทำและไม่ควรทำในการสร้างความสัมพันธ์คืออะไรและยังได้เรียนรู้ในวิธีการเข้าหาผู้รับบริการเพื่อให้ผู้รับบริการเชื่อถือและไว้วางใจในตัวผู้บำบัด ในส่วนของกิจกรรมช่วงบ่ายนั้นที่ให้ผู้พิการเล่าประสบการณ์ต่างๆทำให้ได้เรียนรู้ถึงการใช้ชีวิตของผู้พิการในสังคมเจอกับเหตุการณ์ต่างๆทั้งดีและไม่ดี ได้เรียนรู้อุปสรรคต่างๆที่ผู้พิการได้พบเจอในชีวิต สิ่งต่างๆที่ส่งผลกระทบต่อชีวิตและจิตใจของผู้พิการ การก้าวข้ามความกลัว ความเสียใจ ความผิดหวังเพื่อให้สามารถเดินหน้าต่อไปได้ การรับมือกับปัญหาต่างๆที่เข้ามาในชีวิตหลังจากเกิดความพิการ การปรับตัวเพื่อให้สามารถดำรงชีวิตด้วยตนเองได้ ซึ่งจากที่ได้ฟังผู้พิการเล่าสิ่งที่สำคัญที่ทำให้ผู้พิการสามารถก้าวผ่านปัญหาต่างๆมาได้คือกำลังใจ ทั้งกำลังใจจากคนรอบข้างและที่สำคัญที่สุดคือกำลังใจจากตนเอง

เอาไปพัฒนาในวิชาชีพกิจกรรมบำบัดอย่างไร

        ในการทำงานของนักกิจกรรมบำบัด มีการพบเจอผู้รับบริการที่เป็นผู้พิการอยู่บ่อยครั้ง การที่ได้ทำกิจกรรมในวันนี้จะทำให้เห็นถึงแนวทางในการหาเข้าผู้พิการ การใช้คำพูดสื่อสารกับผู้พิการให้เหมาะสม ทำให้เข้าใจผู้พิการมากขึ้นในการที่จะให้การบำบัดรักษาต่างๆ การนำสิ่งที่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับการสร้างความสัมพันธ์กับผู้รับบริการและผู้ดูแลไปปรับใช้ทั้งวิธีในการเข้าหา วิธีในการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีและวิธีในการที่จะทำให้ผู้รับบริการและผู้ดูแลไว้วางใจ เชื่อใจในตัวผู้บำบัด ทำให้เข้าใจถึงปัญหาของผู้รับบริการมากขึ้น เพื่อให้การบำบัดรักษามีประสิทธิภาพมากขึ้น เพื่อสร้างเสริมคุณภาพชีวิตที่ดีให้แก่ผู้รับบริการ และจากการที่ได้พูดคุยกับผู้พิการทำให้ได้แรงบันดาลใจต่างๆ ในการชีวิตมากขึ้น นำเอาประสบการณ์ต่างๆของผู้พิการเป็นแนวทางเพื่อให้ผู้พิการคนอื่นๆได้เรียนรู้แล้วนำไปปรับใช้ให้เหมาะสมกับตนเองและสามารถนำไปเป็นบุคคลต้นแบบสำหรับผู้พิการ ให้ผู้พิการคนอื่นๆได้ดูเป็นแบบอย่างในการก้าวข้ามอุปสรรคต่างๆในชีวิต การรับมือกับปัญหาต่างๆและผ่านพ้นปัญหานั้นๆมาได้ นอกจากนี้ยังได้รู้จักทีม IL ซึ่งเป็นทีมผู้พิการที่ส่งเสริมกำลังใจให้ผู้พิการด้วยกันสามารถอยู่ด้วยตนเองได้อย่างอิสระ ที่มีบทบาทที่สำคัญในการช่วยเหลือให้ผู้พิการสามารถดำรงชีวิตได้ด้วยตนเอง สร้างแรงบันดาลใจ สร้างกำลังใจเพื่อให้ผู้พิการคนอื่นๆมีแรงผลักดันในการใช้ชีวิตเพิ่มมากขึ้น