มือสั่นเทา ซ้ายขวา หน้ามืดมัว
สะลึมสลัวดุจตัวมิได้พัก
เขาปิดให้หยุดงานเป็นประจักษ์
ไยที่รักหนักทรุดตรุษต้นปี
หรือหยุดงานมิได้หยุดความรัก
เที่ยวสานถักมิพักในศักดิ์ศรี
มิหย่อนกายหย่อนใจในท้ายปี
แม้วันนี้ปีใหม่ก็มิคลาย
สะลึมสะลือสะโหลสะเหลกระเท่เอียง
อื้ออึงเพี้ยงสุริโยสิ้นแสงหาย
พระจันทร์เหลือเพียงเสี้ยวดูเดียวดาย
หรือกระหายเหล้ายาเป็นอาจิณ
สวัสดีปีใหม่ในวันนี้
ในวันที่พี่หมดเรี่ยวแรงสิ้น
ดุจไม่ได้หยุดความรักสลักจินต์
จึงหมดสิ้นกำลังหมดวังชา
..................................
ณ เหมันต์ที่มอดินแดง
2 มกราคม 2563
ไม่มีความเห็น