เอาภาพของเพื่อนมาเปื้อนกวี 2

มีบางสิ่งบางอย่าง หายไปจากชีวิต

ความรู้สึกนึกคิด ดีดี เกือบจะไม่มีเหลือ

รอยยิ้มหวานหวาน คำพูดเพราะพริ้ง จิตใจจุนเจือ

ความเมตตาเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ แลหาไม่เห็น ไม่เจอ

คิดจะห่าง…ร้างลา

เอ่ยเอื้อนวาจา ตลอดเวลาเสมอ…เสมอ

ฉันสะอื้นอัดอั้น เก็บไปปวดร้าวละเมอ

คำพูดเชือดเฉือน จากเธอ…อาบยาพิษเหมือนคิดจะฆ่าฟัน

เอาเถอะน่ะ นึกว่าเพียง เสี้ยวหนึ่งของชีวิต

บุพเพสันนิวาส นำพามาสะกิด ลองใจฉัน

ดูว่าหากเป็นคู่แท้ จักคงต้องร่วมฝ่าฟัน

ฉุดกระชากดึงดัน ความรักแห่งสองเรานั้น……สู่ปลายฝัน นิรันดร

ขอให้เหมือนเดิม………

รพี กวีข้างถนน

20190916192110.MOV