จากงานวิจัยชินกาลมาลีปกรณ์ตอนวัดในจ.ลำพูนที่ปรากฎในชินกาลมาลีปกรณ์ตอน.วัดศรีบุญยืนคะ โดยอาจารย์สุภัชชา.พันเลิศพาณิชย์

จากงานวิจัยชินกาลมาลีปกรณ์ตอนวัดในจ.ลำพูนที่ปรากฎในชินกาลมาลีปกรณ์ตอน.วัดศรีบุญยืนคะ โดยอาจารย์สุภัชชา.พันเลิศพาณิชย์

วัดศรีบุญยืน หรือที่ชาวบ้านนิยมเรียกว่า วัดหัวดอน ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำปิงห่าง หมู่ที่ ๓ ตำบลเหมืองง่า อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน วัดศรีบุญยืนสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๒ โดย ท่านครูบาปันแก้ว ปุณฺณวํโส หรือ ปุณฺณวํโส ภิกฺขุ (ต่อมาได้รับพระราชทานเป็นพระครูสัญญาบัตรในราชทินนามว่า "พระครูศรีบุญสถิต") ขณะที่ท่านมีอายุได้ ๒๙ ปี ได้ย้ายมาจากวัดวังทอง ตำบล เหมืองง่า อำเภอเมืองลำพูนขึ้นไปทางทิศเหนือ ประมาณ ๑ กิโลเมตร มีพระอันดับติดตามมาด้วย ๒ รูป สามเณร ๑๐ รูป ศิษย์วัด ๔ คน เมื่อปักเขตแดนสร้างวัดแล้ว จึงตั้งชื่อว่า "วัดศรีบุญยืน"
วัดศรีบุญยืน ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำปิงห่าง บริเวณที่ตั้งวัดเป็นเนินสูงและลาดต่ำมาทางทิศตะวันตก บริเวณที่เป็นเนินสูงนั้น ชาวบ้านเรียกว่า "ดอน" เพราะฉะนั้นเมื่อตั้งวัดบริเวณที่นั้น ชาวบ้านจึงเรียกวัดศรีบุญยืนว่า "วัดหัวดอน"
ชินกาลมาลีปกรณ์กล่าวถึงวัดศรีบุญยืน ไว้เพียงว่า
“เมื่อวันพุธขึ้น ๙ ค่ำ เดือนเดียวกัน (เดือนยี่)นั่นเอง พระจันทร์ประกอบด้วยสาวณนักษัตรฤกษ์ ต่อจากนั้นมา ในปีที่๒ พระเจ้าพิลกปนัดดาธิราชโปรดให้สร้างราชมณเทียรที่บ้านศรีบุญยืน(ท่านผูกศัพท์บาลีว่า สณฐิรคาม ที่ตรงนั้นปัจจุบันนี้มีวัดชื่อ วัดศรีบุญยืน ในท้องที่จังหวัดลำพูน และที่นั่นก็มีแม่น้ำพิงค์ผ่านหน้าวัดศรีบุญยืน เฉียดเข้าไปใกล้แม่น้ำกวง) ”