ท้องน้ำอันกว้างใหญ่ เส้นรอบวงที่อยู่ไกลสุดลูกหูลูกตา ไม่มีสิ่งใดบดบังนอกจากเกลียวคลื่นที่สูงต่ำไม่เท่ากัน..
ทะเลยามเย็น..ที่มีลมพัดเข้าสู่ฝั่ง เสียงน้ำกระทบสายลมผสมผสานชวนให้น่าฟัง ทำให้ต้องนั่งนิ่งๆ เพื่อจะได้มองอยู่ได้นานๆ
คลื่นลูกใหญ่..ม้วนตัวดูน่ากลัวนัก มันทำท่าน่าเกรงขามอยู่ไม่นาน เมื่อต้องปะทะคลื่นลูกเล็กๆที่เป็นริ้วอยู่ข้างหน้า
คลื่นทำงานตลอดเวลาไม่เคยได้หยุดพักผ่อน เป้าหมายเหมือนจะพุ่งชนทุกสิ่งทุกอย่าง แต่แล้วเมื่อถึงฝั่งก็อ่อนกำลังลงทุกที
ยามใดที่ระลอกคลื่นมัวนตัวมาเจอกัน มันไม่ได้ทำให้คลื่นใหญ่ขึ้น แต่มันทำให้คลื่นลดระดับและเดินทางช้าลงอย่างเห็นได้ชัด
ใครอาจคิดว่าคลื่นเคลื่อนตัวไปข้างหน้า ไม่มีวันถอยกลับ เป็นความคิดที่ผิด แท้ที่จริง คลื่นเมื่อได้ปะทะกับฝั่งก็ถอยเป็นเหมือนกัน..แต่ถอยอย่างช้าๆอย่างไว้เชิง
ปัญหา..ในชีวิตคนเราก็เหมือนคลื่นในทะเล ก่อตัวอยู่ตลอดเวลา ใหญ่บ้างเล็กบ้างบางทีเราก็ไม่รู้ตัว..ชีวิตจึงไม่ควรประมาทเพื่อตั้งรับกับปัญหา..
ถ้าเรากลัวปัญหาและไม่กล้าพอ..ปัญหาจะดูใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ถ้ามีสติและรู้เท่าทันปัญหาจะเล็กลงแล้วค่อยๆคลี่คลาย
ถ้าเราเข้าใจชีวิตและยิ้มรับกับทุกสิ่งที่ถาโถมเข้ามา ปัญหาจะกลายเป็นสิ่งสวยงาม แม้ว่าปัญหาจะซับซ้อนและหลากหลาย ก็แพ้พ่ายและอ่อนกำลังเหมือนเกลียวคลื่น..
ขอเพียงเราพร้อมที่เป็นฝั่งที่มั่นคงไม่อ่อนแอ คลื่นปัญหาจะล่าถอยทุกครั้ง เมื่อเจอจิตใจที่กล้าแกร่ง กระทบกับปัญหาสักกี่ครั้งก็ไม่สะดุ้งสะเทือน
ชายฝั่งที่เรียบง่ายและสงบเย็น จะช่วยแก้ปัญหาได้ทุกสิ่ง ไม่ไหวติงหรือโกรธเกรี้ยวเมื่อเจอปัญหาและอุปสรรคใดๆ
ทะเลไม่เคยหลับฉันใด ปัญหาก็ไม่เคยหมดไปฉันนั้น จึงคิดเสียว่า..โลกนี้ยังมีสิ่งสวยงามให้น่าอยู่..ปัญหาที่เข้ามาสู่..ก็เพื่อสอนให้เราคิดแก้ไข ไม่ได้มีไว้ให้เรากลุ้ม..
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๑๕ กรกฎาคม ๒๕๖๒
ไม่มีความเห็น