การฝึกประสบการณ์วิชาชีพการพัฒนาชุมชน มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม (วันจันทร์/8/ก.ค./2562)

สวัสดี คณาจารย์ และเพื่อนๆ สาขาวิชาการพัฒนาชุมชน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม รวมทั้งผู้อ่านทุกท่าน ดิฉัน นางสาว ธิติยา เพ็งจันทร์ นักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพการพัฒนาชุมชน หน่วยฝึกที่4 สำนักงานองค์การบริหารส่วนตำบลทรงคนอง วันนี้จะมารายงานความก้าวหน้าเป็นวันแรกของการฝึกประสบการณ์ วันจันทร์ที่ 8 กรกฏาคม. 2562 โดยมีรายละเอียดดังนี้

เช้าวันแรกของการฝึกงานวันนี้ตื่นเช้าเป็นพิเศษเพราะเรารู้สึกตื่นเต้นสำหรับการฝึกงานวันแรกที่เป็นการเรียนรู้นอกมหาลัยครั้งแรก การเดินทางวันนี้ดิฉันได้นั่งรถมอเตอร์ไซค์ ไปที่ องค์การบริหารส่วนตำบลทรงคนองไม่ได้ไกลจากที่บ้านมากสองข้างทางก็เต็มไปด้วยพืชไร่ส่วนมากจะทำสวนทำไร่ทำส้มโอกันซะส่วนมากพอไปถึงก็รอรายงานตัวเราถึงที่อบตประมาณ 7:30 น

รอรายงานตัวตอน 8:30 น ก็มีพี่มารับรายงานตัวหรือเป็นพี่เลี้ยงของเราหลังจากรายงานเสร็จแล้วก็ขึ้นไปแนะนำตัวกับพี่ๆที่ทำงานในอบตทรงคนอง พี่เขาก็พาดูห้องนู้นห้องนี้แล้วก็หลังจากดูเสร็จแล้วแนะนำตัวเสร็จก็มาจัดห้องที่เป็นใช้สำหรับพวกเรา 8 คนในการฝึกงานครั้งนี้และก็จัดห้องจัดอะไรเราก็คุยงานเสร็จแล้วก็มีการประชุมที่เขาประชุมก็เลยให้เข้าไปอยู่ในห้องประชุมด้วยได้ดูกลับประชุมแล้วก็พูดคุยกันเล็กน้อยหลังจากนั้นก็ไปช่วยป้าแม่บ้านจัดเวทีประชาคมแป๊บนึงก่อนจะออกไปข้างนอกเพราะออกไปลงพื้นที่ ไปเยี่ยมผู้ป่วยติดเตียงกับอสม พี่ก็พาไปดูผู้ป่วยติดเตียงเคสแรกก็คือพี่โจ้พี่โจ้เป็นผู้ป่วยติดเตียงที่มีความสามารถคือการวาดรูปพี่เขาวาดรูปสวยมากพี่โจ้เอารูปมาให้ดูด้วยแล้วก็เล่าเรื่องราวของชีวิตพี่เขาว่าเป็นอย่างนี้ได้ยังไงพี่โจ้มีแม่ที่คอยดูแลอยู่ข้างๆพี่โจ้เป็นตั้งแต่ 43 จนถึงปัจจุบันก็รวมเป็น 19 ปีแล้วแต่พี่เขาก็ยังดูแข็งแรงแล้วก็ยังดูมีกำลังใจสิ่งที่พี่โจ้อยากได้ก็คือพี่โจ้อยากออกไปข้างนอกอย่าไปดูสังคมอยากไปวาดรูปอย่าไปดูวิวสวยๆและพี่โจ้ก็บอกว่าถ้าเราจะท้อคิดจะท้อหรืออะไรอ่ะให้ดูชีวิตพี่เขาเป็นตัวอย่างซึ่งมันก็ใช่ ชีวิตพี่ขอดูแย่กว่าเราเยอะก็ไม่ควรจะท้อสำหรับกับเรื่องพวกนี้แล้วเราก็เดินทางไปดูเคสที่ 2 ก็เป็นผู้ป่วยติดเตียงแต่ว่าเป็นคนชราซึ่งคุณตาอายุเยอะแล้วแล้วก็ดูแข็งแรงอยู่ยังช่วยเหลือตัวเองได้แล้วก็มีคุณยายอีกคนอีกคนหนึ่งที่มีปัญหาเกี่ยวกับขาต้องใช้ไม้เท้าการเดินแต่ก็ยังมีลูกที่คอยดูแลเป็นลูกสาวที่ดูแลอยู่ไม่ห่างส่วนเคสที่ 3 ของวันก็คือ คุณยายเป็นคนชราติดบ้านซึ่งก็มีลูกหลานดูแลอยู่ด้วยแต่คุณย่าก็ยังดูแข็งแรงอยู่คุยปกติคุณยายก็มีความดันเบาหวานอะไรปกติสำหรับคนชราทั่วไปหลังจากเสร็จก็ไปดูที่เอื้ออาทรต่อเป็นการนำเงินเบี้ยคนชรากับการไปให้คุณยายคนหนึ่งซึ่งทั้ง 3 อยู่ในห้องห้องนึง 3 คนนี้เป็นแม่ลูกกันแต่ไม่มีใครสมประกอบคือแม่เป็นคนชราลูกเป็นพิการทางสมอง 2 คนแต่จริงๆแล้วมีลูกชาย 4 คนแต่ว่าเสียชีวิตไปแล้ว 1 คน ซึ่งมันลำบากมากแล้วหลังจากนั้นก็มีการเลือกหัวหน้ากลุ่มพี่เลี้ยงให้เลือกหัวหน้ากลุ่มขึ้นมาคอยประสานงานแล้วก็กลับมาที่หน่วยฝึกหน่วยฝึกก็ขึ้นไปประชุมของพวกเราเองที่ว่าวางแผนการทำงานวางแผนเกี่ยวกับงานที่เราจะถามว่าจะใช้เวลาเท่าไหร่ก็ 16:30 นเป็นเวลาเลิกงานแล้วก็ได้คุยระเบียบกับพี่เขาแล้วก็คือ 8:30 นเลทได้ถึง 8:45 นห้ามสายไปกว่านั้นแล้วก็เลิกงานตอน 4 โมงครึ่งกว่า วันนี้มื้อเที่ยงเที่ยวกินกันก็พี่เลี้ยงเป็นคนเลี้ยงขอบคุณมากค่ะอิ่มอิ่มท้องแล้วก็ไม่เสียเงินด้วยเป็นก๋วยเตี๋ยวอร่อยดีรสชาติดีเลยก็ว่าได้ถูกด้วยแล้วก็จบการทำงานสำหรับวันแรกวันนี้กับการฝึกงานขอบคุณค่ะ

รอรายงายตัวเข้าฝึกงาน

ร่วมเข้าฟังประชุม

ช่วยจัดสถานที่ทำเวทีประชาคม

ลงพื้นที่เยี่ยมผู้ป่วยติดเตียง