มหาวิทยาลัยเชียงใหม่จัดสัมมนาผู้บริหารเรื่อง มหาวิทยาลัยกับการปรับตัวเพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลง ที่เชียงราย ระหว่างวันที่ ๒๒ -๒๓ มิถุนายน ๒๕๖๒ โดยเชิญกรรมการสภามหาวิทยาลัยเข้าร่วมด้วย ผมจึงได้มีโอกาสเข้าฟังเรื่องราวดีๆที่ช่วยเปิดกระโหลกตนเอง
คำตอบที่สั้นและกระชับที่สุดคือก้าวออกไปจาก comfort zone ที่เคยชิน
แต่ชื่อ comfort zone มันชัดเจนว่า สบาย ไร้กังวล ใครจะอยากออก เคล็ดลับมีอยู่ว่า ในความเป็นจริงแล้วมีคนอยากออก แต่เป็นชนส่วนน้อย จึงต้องเปลี่ยนแปลงองค์กรให้ชนส่วนน้อยเหล่านี้ได้มีโอกาสสร้าง transformation ให้แก่องค์กร โดยไม่ต้องรบกับชนส่วนใหญ่ วิธีการแนวนี้ฝรั่งเรียกว่า sandbox
ท่านอธิการบดี ศ. คลินิก นพ. นิเวศน์ นันทจิต เคยฟังคุณสุทธิชัย หยุ่น พูดเรื่อง โลกป่วน (disruption) ให้แก่วงสัมมนาสามมหาวิทยาลัยภูมิภาค เมื่อเดือนพฤศจิกายน ๒๕๖๑ จึงเชิญไปพูดในวงนี้ ให้เวลาถึง ๑ ๑/๒ ชั่วโมง และได้ผลมาก ปลุกผู้เข้าร่วมสัมมนาราวๆ ๒๐๐ คน ให้ตื่น (แตกตื่น) และ ศ. นพ. อาวุธ ศรีสุกรี อุปนายกสภาเสนอให้มี “มช. ๒” ซึ่งก็คือ sandbox ระดับมหาวิทยาลัย ซึ่ง ศ. ดร. บวรศักดิ์ อุวรรโณ กรรมการสภาบอกว่าทำได้ภายให้ พรบ. ของ มช. ที่มีอยู่
คุณสุทธิชัยพูดสลับฉายคลิปวิดีทัศน์ ตอนหนึ่งท่านฉายการสัมภาษณ์เจ้าสัวธนินท์ เจียรวนนท์ ดูแล้วผมสรุปว่า ซีพี เปลี่ยนแปลงตัวเองไปเรื่อยๆ โดยจัดการเปลี่ยนแปลงด้วย sandbox เจ้าสัวอธิบายว่ามีพนักงานหนุ่มสาวเก่งๆไม่อยากทำงานแบบเดิม ท่านก็อนุญาตให้ทำแบบใหม่ แต่ต้องรายงานผลทุกเดือน (ซึ่งก็คือ learning loop) ในที่สุดก็พบธุรกิจใหม่หรือวิธีทำธุรกิจแบบใหม่
คำตอบต่อชื่อบันทึกคือก้าวลงไปในถังทราย
วิจารณ์ พานิช
๒๓ มิ.ย. ๖๒
ห้อง ๗๓๑๓ โรงแรม TheRiverie เชียงราย
ไม่มีความเห็น