หลังจากที่ ถูกเบี่ยงเบน ไปคอร์สถัดไป ระหว่างนั้น คำถามหัวใจนั้น มันค่อยๆหายไป
คำว่า “เป็นคนยังไง...???” ค่อยๆเป่าลมหายไป เอาจริงๆ ก่อนวันสุดท้ายของห้องเรียน10ครั้ง มาถึง
มีอยู่ช่วงหนึ่ง ที่นอนไม่หลับ กำลังคิดถึง Passion สิ่งนั้น
เวทีใหญ่ ท่ามกลางผู้เข้าอบรม 1000 คน เสื้อสูทกรม เสื้อขาว กางเกงสีแดง ยืนขึ้นพูด ภาพนั้น
วนเวียนในหัวใจเราตลอดเวลา ถึงตีสาม จึงวาดภาพนี้ขึ้น เพื่อให้รู้ว่า ฉันอยากได้สิ่งนั้นอยู่
จนมาถึง ช่วงเวลาพิเศษ ในการเสวนาพูดคุยเรื่องโค้ช ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งจัดในห้องประชุม
ห้องหนึ่ง ข้างๆ มาบุญครอง และได้ฝึกขึ้นพูดบนเวทีอีกครั้งหนึ่ง
ปรากฏว่า เริ่มโอเค กับบริบท การใช้ชีวิตมากๆ ผ่านไปสามวัน วันสุดท้ายของห้องเรียน 10 ครั้ง
ฉันใส่ชุดนี้ อีกครั้ง เอาตรงๆ นี่มันครั้งสามแล้ว ที่ใส่ชุดนั้น ปรากฏว่าทึ่งกับชุดนี้มากๆ
จนมีคนถาม ว่า “ชุดนี้ใช่มั้ย ที่ใส่ขึ้นเวที”
คำตอบคือ ใช่ และ จนวินาทีสุดท้าย ผู้นำสัมมนา ก็เสนอคอร์สอื่นด้วย ทำให้ทุกคนในห้อง ประหลาดใจ
บางคนเลือกใช้ชีวิตก็มี บางคนเลือกไปต่อคอร์สสูงๆก็มี และในที่สุด ผมถูกเข้าต่อที่ คอร์สความสัมพันธ์ และ การสื่อสารไปในที่สุด
วันต่อมา
ผู้นำสัมมนา โทรมา ทักทายเรา ด้วย ความสารทุกข์สุขดิบ และผลสุดท้าย มีคำๆหนึ่ง อวยพรทิ้งท้ายว่า
“ขอให้ เกิดผลลัพธ์ 100% จากความเป็นที่สร้างขึ้น และ เราขอบอกว่า อย่าลืมรักตัวเอง
ด้วยนะ เมื่อใดที่รักตัวเองเป็น ทุกอย่างจะมาเอง.......” และแล้ว ทุกอย่างดูพลิกไปหมด ทันทีที่เกิดเรื่อง
ไม่มีความเห็น