นิราศเกาหลี๓

นิราศเกาหลี ตอนที่ ๓

๖๑รักกัน อยู่ขอบฟ้า
แม้ภูผา ทะเลกั้น
ทางไกล หลายหมื่นพัน
ไม่มีวัน ฉันลืมเธอ

๖๒พูดจริง จากใจจริง
ทุกทุกสิ่ง ไม่พลั้งเผลอ
รักกัน ฝันละเมอ
รักเสมอ มิลืมเลือน

๖๓พักใจ ไว้ตรงหน้า
ทุกข์อุรา อย่าเชือดเฉือน
หทัย ให้ย้ำเตือน
อย่าแชเชือน เคลื่อนไคลคลา

๖๔หอคอย เมืองปูซาน
เขาจัดการ งานสรรหา
แสงสี ละลานตา
เขาจัดมา ถ่ายรูปกัน

๖๕ภาพวาด ฉลาดสร้าง
ตามเส้นทาง อย่างเฉิดฉัน
หยุดชม ภิรมย์จันทร์
หลากสีสัน ปั้นแต่งมา

๖๖สูงร้อย ยี่สิบเมตร
เป็นขอบเขต เนินภูผา
ชั้นล่าง ขายสินค้า
ชั้นต่อมา ไว้ชมวิว

๖๗ชมสวน ยองดูซาน
อุทยาน กลางเนินทิว
นกน้อย บินลอยลิ่ว
ลมพัดปลิว ไม้พลิ้วมา

๖๘หอคอย เหมือนลอยเด่น
ให้ชมเล่น เห็นเวหา
ไกด์บอก หมดเวลา
เดินลงมา ขึ้นรถพลัน

๖๙รถเคลื่อน เขยื้อนห่าง
บนเส้นทาง กลางขอบขัณฑ์
เข้าร้าน อาหารกัน
มื้อกลางวัน นั้นไม่ไกล

๗๐แหล่งปลา จากัลชิ
แวะหน่อยสิ ตลาดไหน
ร้านปลา ขนาดใหญ่
ขายอะไร ใคร่อยากดู

๗๑เดินผ่าน ร้านหลายหลาก
ปลามีมาก ร้านไม่หรู
กุ้งกั้ง และปลาปู
อยากจะรู้ ปูอะไร

๗๒ปลาเป็น ยังว่ายแข่ง
ปลาตากแห้ง แบ่งแขวนไว้
ปลาเล็ก และปลาใหญ่
ปลาหมึกใส่ ในอ่างปลา

๗๓ตัวแบน ปลากระเบน
ดูชัดเจน เหมือนลิ้นหมา
ซาร์ดีน ก็จับมา
บ้างอ่อนล้า บ้างแข็งแรง

๗๔บางตัว ก็ตายซาก
เป็นปลาตาก ตายทั้งแผง
ปลาเค็ม หรือปลาแห้ง
บางตัวแสร้ง แกล้งเป็นตาย

๗๕ปูมี ที่ตัวใหญ่
ปูอะไร ใส่มาขาย
ปูหิมะ มีมากมาย
ทั้งปูตาย และปูเป็น

๗๖ทะเล คงงามงด
อาหารสด มีให้เห็น
เสื่อมลง คงลำเค็ญ
เป็นประเด็น ให้ระวัง

๗๗เป๋าฮื้อ ก็มีอยู่
หอยเม่นรู้ ดูที่หลัง
เข็มแหลม แซมติดตั้ง
อย่าพลาดพลั้ง ระวังมือ

๗๘อาหาร จัดให้ทาน
ภัตตาคาร ร้านไหนหรือ
บุฟเฟต์ ที่ร่ำลือ
ไปตักถือ ตามชอบใจ

๗๙อาหาร ก็หลายหลาก
จัดไว้มาก อยากขานไข
ผักสด จัดวางไว้
หมูเนื้อไก่ เตรียมไว้ดี

๘๐ผักดอง ของกิมจิ
ลองตรองตริ มีหลากสี
ปลาสุก ปลาดิบมี
ซูชิชี้ ที่ให้ทาน

๘๑กุ้งปู และปลาหมึก
ค่อยค่อยฝึก ไม่ชำนาญ
ปิ้งย่าง อย่างเบิกบาน
เนื้อย่างผ่าน หอมหวานจริง

๘๒เป๊ปซี่ และโคล่า
สไปร์ทมา ทั้งชายหญิง
กินไป ไม่ท้วงติง
ชิมทุกสิ่ง ยิ่งถูกใจ

๘๓ย่างเนื้อ ควันโขมง
กลิ่นเชื่อมโยง มึนงงไหม
หน้าต่าง เปิดออกไป
ลมพัดให้ ได้หมุนเวียน

๘๔ลมเป่า เราสดชื่น
ยิ้มระรื่น ไม่คลื่นเหียน
ท้องอิ่ม ไอติมเปลี่ยน
ช่วยแก้เลี่ยน รสชาติดี

๘๕เสร็จสรรพ กลับขึ้นรถ
เวลาหมด จรดวิถี
สัญจร แล้วตอนนี้
ออกไปที่ เมืองจอนจู

๘๖เส้นทาง ผ่านทิวเขา
กลุ่มพวกเรา เฝ้ามองดู
หนาวเย็น เห็นก็รู้
หิมะอยู่ ดูเป็นเงา

๘๗สี่เลน เอนโอบล้อม
ถนนอ้อม รอบทิวเขา
วกวน จนมึนเมา
ต้องคอยเฝ้า มองเขาไพร

๘๘ม่านหมอก ออกคลุมฟ้า
บังสายตา มิแจ่มใส
มืดครึ้ม ปกคลุมไกล
อาทิตย์ไม่ สาดแสงมา

๘๙ไม้ใหญ่ ใบไม้ร่วง
เห็นเป็นช่วง แนวภูผา
ทิ้งใบ ไว้ชีวา
รอเวลา คราผลิใบ

๙๐ชีวิต ก็เช่นนี้
มีสุขดี มีทุกข์ใจ
ดิ้นรน อดทนไว้
รอวันใหม่ ที่งดงาม...(มีต่อ)