เมื่ออดีตตามหาคุณ (The Circle of Life)

          วันนี้ผมได้รับข้อความจากน้องสาว ถึงแม้ไม่ใช่น้องแท้ๆ เพราะตามศักดิ์แล้วเราเป็นลูกพี่ ลูกน้อง แต่เราก็โตมาด้วยกันอยู่บ้านหลังเดียวกัน 10 กว่าปี เขาบอกผมเกี่ยวกับบางเรื่องที่ตัวเขาเองก็ไม่แน่ใจว่าน่ายินดีหรือน่าจะเสียใจกันแน่ เรื่องของอดีตที่ขาดหายไปกว่า 34 ปี ที่วันนี้มันตามกลับมา น่าแปลกใจที่เรื่องเดียวกันนี้พึ่งเกิดกับผมไม่นาน ต่างกันแค่เวลาของผมที่ขาดหายไป 39 ปี เมื่ออดีตตามหาเรา เราควรทำยังไงดี?

         ผมบอกน้องไปว่า ควรดีใจนะ แม้เราจะรู้ดีว่าที่ผ่านมานั้นเรารู้สึกโกรธหรือไม่ชอบแค่ไหนก็ตาม แต่เมื่อชีวิตข้ามผ่านวัยเด็ก และวัยรุ่น จนมาสู่สถานะความเป็นพ่อและแม่สำหรับผมและน้อง เราจึงเรียนรู้และยอมรับได้ว่าไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ โดยเฉพาะชีวิตครอบครัว เราอาจกำหนดความต้องการของเราได้ แต่เรากำหนดผลลัพธ์ที่จะได้มาจริงๆไม่ได้เลย บางครั้งความสุขก็ทำให้เรารู้สึกว่า ตัวเราเป็นศูนย์กลางของโลกนี้ แต่บ่อยครั้งที่โลกนี้สอนให้เรารู้ว่า จักรวาลไม่มีที่สิ้นสุด (The Universe is infinity) ที่ว่าใหญ่กว้างมหาศาลอย่างโลกของเรา เมื่อก้าวไปสู่ระบบสุริยะ โลกก็เป็นแค่ดาวเคราะห์เล็กๆดวงนึง ไม่มีอะไรที่อยู่ไปตลอดชั่วกาลนาน แม้แต่โลกของเรา ก่อนหน้านี้อาจเป็นส่วนนึงของดาวฤกษ์หรือดาวเคราะห์ดวงอื่นที่ใหญ่กว่า อนาคตอาจกลายเป็นเพียงผงฝุ่น แต่ช่วงเวลาของโลก กับช่วงชีวิตของคนนั้นต่างกันมากมายมหาศาล ชีวิตคนเฉลี่ยทั่วๆไปอาจจะอยู่ราวๆ 80 ปี 10ปีแรกกับความไร้เดียงสา 10ปีต่อมากับชีวิตวัยรุ่น 10ปีถัดไปกับการเริ่มสร้างเนื้อสร้างตัว 10ปีที่4ที่ได้เรียนรู้ชีวิตอย่างที่มันเป็น ที่เหลืออีกครึ่งนึงจะเป็นการอย่างไรผมไม่ทราบเพราะยังไปไม่ถึง แต่เชื่อว่าชีวิตจะมีอะไรผ่านเข้ามา ผ่านไป แล้วก็กลับมาอย่างนี้สลับไป

        มีผู้รู้บอกว่าเราแก้ไขอดีตไม่ได้แต่เรากำหนดอนาคตได้ โดยการทำปัจจุบัน เมื่ออดีตตามหาเราจนเจอก็อยู่ที่เราแล้วล่ะ จะรับมือกับมันอย่างไร จมอยู่กับมัน? ปล่อยมันไปเหมือนไม่ได้เจอ? หรือจะทำอะไรสักอย่าง เพราะบางคนอดีตก็ไม่เคยเวียนกลับมาให้ได้มีโอกาสแก้ไขเลย..สักครั้งเดียว