(บันทึก)ต่อ.. เรื่องเล่า.. จากกล่องสีชมพู.. ในแกลลอลี่ชีวิต วันนี้
กล่องเปล่า สีชมพูที่เห็น.. เป็นประจักษ์... มัน ว่างเปล่า จริงหรือ..
ความเห็น (4)
I have another question.
Is our life fulfilled or empty (of meanings)?
สิ่งที่เห็นและสิ่งที่เป็น.. คือ จินตนาการ
…สิ่งที่เห็นและสิ่งที่เป็น.. คือ จินตนาการ..
Aaha – “our world” is merely “māyā” = “จินตนาการ” (thinking) – (René Descartes: Cogito, ergo sum) “I think, therefore I am” ;-)
“จินตนาการ”…เป็น สัญลักษณ์ ของ ฐาน อารมณ์ สี่ เป็นที่ ตั้ง..แห่ง ความอยาก ทั้งมวล..ได้แก่ รัก โลภ โกธร หลง…บังเกิดเป็น..จินตนาการ..และ..สร้าง ภาพ ลักษณ์ นั้น ขึ้น..ด้วย พลังจิตกับกาย ที่ประกอบกัน เป็น..สิ่งที่เห็นสิ่งที่เป็น..เกี่ยวพันกันมาเป็น ธรรมชาติ ทุกวันนี้..ฐาน จิต+กาย..ที่บริสุทธิ์…จึงมี ..ความประภัทร์สร..สร้างสมดุลย์ได้ ด้วย ตน..นั้น..จึงปลอดจาก ….”จินตนาการ”…ความสมมุติไม่เกิด..บน ฐานแห่ง..สมาธิ..และปํญญา..ในขณะนั้น..อันเป็น ปัจจุบัน..ทุก ๆ ขณะจิต…(อธิบาย ได้ ..ตามความเข้าใจ..ที่เข้าถึง พุทธวจนะ..ดังนี้ แล…)