อยู่กับครู...ผู้รู้สึกตัว

คุรุ พบ คุรุ ปี2  "อยู่กับครู...ผู้รู้สึกตัว"  ณ.หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญญโญ 

 วันที่ 8-9 ตุลาคม 2561 

 คุรุ 2 ท่าน อ.ประมวล เพ็งจันทร์ กับ อ. อชิระวิชญ์ ภักดิ์โชติพงศ์ (อ.ริว)

คุรุ แปลว่า ผู้ทำลายความมืด หรือผู้นำพาออกไปจากความมืด+บันทึกจากการจดด้วยใช้ใจฟัง จึงเป็นความเข้าใจส่วนตัว แบ่งปันในส่วนที่คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ?.

1. ไม่มีอะไรจะยิ่งใหญ่ ไม่มีอะไรจะงดงาม เท่ากับปัจจุบันนี่คือรหัสลับของการมีชีวิตอยู่ (ลอกมาจากโพสต์ที่เชิญชวน?).

2. ในการจัดการปัญหาโลกภายนอกต้องใช้ความคิดในการจัดการดูแลแก้ไข แต่ในการจัดการปัญหาโลกภายในต้องใช้ความรู้สึกตัว(สติ)ในการจัดการดูแลแก้ใจ หากใช้เครื่องมือผิดคิดหนักทุกข์วนไป? ทุกข์ที่ใจ แต่ใช้สมองคิดๆๆๆ แล้วก็ติดๆ คิดวนๆ คิดไม่ตก ยิ่งคิด ยิ่งเครียด ยิ่งเครียด ยิ่งคิด อยากจะแก้ก็แค่ "รู้สึกตัว"?.

3. เราสูญเสียความ "เบิกบาน" เพราะหลงคิด ลืมที่จะรู้สึกตัว ณ ปัจจุบัน ขณะ ( ณ ขณะปัจจุบัน).

4. โปรดจงมีศรัทธาต่อตนเองและเพื่อนมนุษย์ เมื่อมีศรัทธาเราจะไร้ซึ่งคำถามและไร้เหตุผล เราใช้หัวใจ มิใช่สมอง ทบทวนตัวเองดู เวลาที่เรายิ่งพยายามมีเหตุผลหาเหตุผลเราจะยิ่งทะเลาะกับตัวเองและผู้อื่น? เรามีคำถามมากมายเวลาเราสูญเสียความศรัทธา เรามักมีคำถามว่า"ทำไม" เช่น ทำไมลูกฉันถึงดื้อแบบนี้ ทำไมสามีถึงไม่เข้าใจ ฯลฯ เคยมีไหมคำถามแบบนี้ เป็นคำถามที่ ตอกย้ำซ้ำเติมทุกข์วนไป ไม่ช่วยอะไร .

5. ในยามที่ใครสักคนที่เรารักหรือใกล้ชิดสนิทสนมสูญเสียความศรัทธาที่มีต่อตัวเอง/เพื่อนมนุษย์/สรรพสิ่ง เราสามารถช่วยเยียวยาใจเขาได้ด้วยการ กลับไปที่ข้อ 4? อาจไม่ต้องใช้ถ้อยคำมากมายในการดูแลฟื้นฟูใจเขา แค่อยู่ข้างๆ เขาแล้วฟังด้วยหัวใจ อยู่ข้างๆ ทุกครั้งที่เราสามารถทำได้ รักษาใจเราไว้ให้ทรงพลังส่งความศรัทธา ความรู้สึกดีๆ ส่งผ่านจากใจเราไปสู่ใจเขา เอาแสงสว่างในใจเรา ช่วยส่องให้เขาได้เห็นใจตัวเอง ทำให้เขารู้สึกอบอุ่น ปลอดภัย วางใจที่มีเราอยู่เคียงข้าง

คำพูดที่ดี ไม่สำคัญเท่าความรู้สึกที่ดี

ข้อควรระวัง!!เวลาที่เราตั้งใจช่วยมากไป แล้ววางใจไม่เป็น จากแสงสว่าง อาจกลายเป็นความร้อนเผาใจตนและเผาใจอีกคนให้ไหม้ดำเป็นผุยผงได้?.

6. เมื่อเกิดความขัดแย้ง เห็นต่างกัน ไม่ต้องทะเลาะกันว่าใครถูก ใครผิด แค่ยอมรับในความคิดที่ต่างกัน คนเราเกิดมามีพื้นนิสัย มีประสบการณ์ชีวิต มีความคิดแตกต่างกันได้ปกติ เคารพในความคิดต่างของกันและกัน และสามารถแสดงความคิดต่างนั้นได้ด้วยความรู้สึกเป็นมิตร มิใช่ผู้พิชิตศัตรู?.

7. ไม่ว่าเจอใคร สถานการณ์ใด โปรดจงวางใจว่า เขาเหล่านั้น เหตุการณ์เหล่านั้น เป็นผู้คนเป็นเหตุการณ์ที่เราต้องเจออยู่แล้ว ประมาณว่า เราได้นัดหมายไว้ มีกำหนดการพบ/พรากเช่นนี้มาตั้งแต่ก่อนเกิด โปรดจงยินดีปรีดา (ข้อนี้เข้าใจมากค่ะ หลายคนอ่านแล้วอาจกระอักกระอ่วนในใจ แม่ดาวก็เคยรู้สึกเช่นนี้ จะยินดีปรีดาได้อย่างไร ฝึกต่อไปแล้วจะค่อยๆ รู้สึกเข้าใจความรู้สึกเช่นนี้ค่ะ เราจะรู้จริงได้ด้วยความรู้สึก ไม่ใช่การคิดเนอะ).

8. เรามักเคยชินกับการตัดสินตีความผู้คน เรื่องราวที่พบ เราไม่ได้เห็นผู้คนเห็นโลกตามความเป็นจริง นั้นคือสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เราเป็นทุกข์และสร้างทุกข์ให้ผู้อื่น ฝึกรู้สึกตัวอยู่กับปัจจุบันบ่อยๆ เราจะค่อยๆ ดีขึ้น.

9. สนใจความเป็นจริงตามความหมายในใจที่แท้จริงของผู้คนรวมถึงตนเอง อย่าติดอยู่เพียงแค่ถ้อยคำที่ได้ยินหรือการกระทำภายนอกของเขา เช่น พ่อแม่บ่น พูดจาร้ายๆ กับเรา อันที่จริงความหมายที่งดงามในใจท่านคือรักและห่วงใย (ดูตัวเองเคยเป็นไหม ปากร้าย แต่ใจดี แค่ตอนนั้นพูดไม่ดีเพราะอารมณ์ขึ้น?) หากสงสัยจะรู้ได้อย่างไรว่าใจเขาคิดอย่างไร กลับไปดูข้อ 4?.

10. เมื่อเราขัดแย้งในตัวเอง เรามักขัดแย้งกับผู้คนอื่นๆ ขัดกับสังคม ขัดแย้งกับธรรมชาติ (เป็นลูกโซ่?) กลมเกลียวเป็นมิตรกับตัวเองก่อนนะตัวเอง สร้างความสมดุลระหว่างโลกภายนอกและโลกภายใน ดังนั้นเมื่อเกิดความขัดแยังกับใครกับอะไร ช้าลง หยุด ส่องใน แก้ใจตนก่อน.

11. โปรดจงใช้หัวใจเด็กน้อยในวัยเด็กในการใช้ชีวิตประจำวัน ไม่รู้ยังจำความรู้สึกเช่นนั้นได้ไหม ค่อยๆ เนอะค่อยๆ กระเทาะเปลือกเหตุผลมากมายที่ครอบงำใจเราไว้ หากลืมไปแล้วจริงๆ ลองกลับไปสังเกตเด็กเล็กๆ ที่ยังไม่เข้าเรียน เขามักตื่นด้วยแววตาเป็นประกาย ความอยากรู้ อยากลอง อยากเล่น สนุกกับชีวิตได้แทบตลอดวัน ทุกอย่างตื่นตา ตื่นใจ เป็นเรื่องอัศจรรย์หรรษาเสมอ เช่น เด็กน้อยเจอดอกไม้ ไม่เคยรู้จักมาก่อน ไม่มีใครเคยบอก เขาไม่ตีความว่ามันคืออะไร เขาแค่สัมผัส และรู้สึกตามจริงแค่นั้นเอง .

12. ความตายไม่ใช่การสูญสลายหายไป เป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงไปเป็นอีกรูปแบบหนึ่งกลับคืนสู่จักรวาลก็แค่นั้น ตายไม่ได้หาย หายไม่ได้ไม่มี แค่เรามองไม่เห็นก็แค่นั้นเอง

+

แบ่งปัน 12 ข้อคงพอแล้ว กับข้อคิดในการใช้ชีวิตแบบโลกๆ ไว้มาต่อกับข้อคิดดีๆ ในการฝึกตนปฏิบัติธรรมกันในวันต่อไป(ซึ่งไม่แน่ใจว่าวันไหนนะคะ?) ใครคาใจข้อไหน ส่งคำถามมาถามกันได้ แต่ตอบได้ไหมไม่แน่ใจ??? ส่งมาเหอะ แม้ตอบไม่ได้ก็ได้ระบายออกไง จะได้ไม่คับใจ แน่นอก+ณ ปัจจุบันขณะนี้ รู้สึกตัวว่า ปวดตา ปวดก้น หิวน้ำ ขอลาจอไปก่อนนะจ๊ะ ครูสอนให้เรารู้สึกตัว ลูกศิษย์ที่ดีต้องรู้สึกและจัดการตัว???