เพียงหนึ่งภาพ

เห็นภาพแล้วซาบซึ้ง

เพียงชาติหนึ่งที่เกิดมา

ดิ้นรนทนไขว่คว้า

แสวงหากันมากมาย

ร่ำรวยด้วยเงินทอง

มากสิ่งของมากองก่าย

สินทรัพย์นับเรียงราย

ยศศักดิ์หมายอันใหญ่โต

 

ถือตัวและถือตน

อัตตาคนยิ่งเขื่องโข

ยิ่งใหญ่เอาไว้โชว์

ในมโนสนิทนาน

 

ความจริงอนิจจา

ร่วงโรยราไปตามกาล

ล่องไหลเพียงสายธาร

อันเที่ยงแท้มิทานทน

 

สรรพสิ่งที่สรรค์สร้าง

บนหนทางอันวกวน

นานนับยิ่งอับจน

คือทุกข์ทนมิบรรเทา

 

เปลี่ยนแปรสู่เปลี่ยนแปลง

ทั้งสีแสงแห่งรูปเงา

เลือนรางและบางเบา

จากวัยเยาว์เข้าชรา

ล่วงลับแล้วดับสิ้น

ทับแผ่นดินธรรมดา

พินิจพิจารณา

สว่างมาแทนมืดมน

โสภณ เปียสนิท

บันทึก ตค 2561

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับอาจารย์-เกิด แก่ เจ็บตาย เป็นเรื่องธรรมดา-เกิด เท่ากับ ตาย..-สาธุ..

[โสภณ เปียสนิท]

ขอบคุณคุณครับที่แวะมาทักทายกันคิดถึงมรณานุสสติ เพราะเห็นภาพสวยๆ ภาพหนึ่งเลยนำมาเขียนบทกวี ครับ