“กว่าจะมาเป็น วิทยาลัยสารพัดช่างเชียงใหม่”

“กว่าจะเป็น วิทยาลัยสารพัดช่างเชียงใหม่”

       วิทยาลัยสารพัดช่างเชียงใหม่ก่อตั้งขึ้นเมื่อ ปี พ.ศ. 2513 เป็นโรงเรียนฝึกฝนอาชีพเคลื่อนที่ 32 จังหวัดเชียงใหม่ ทำการสอนหลักสูตรวิชาชีพระยะสั้น 300 ชั่วโมง  (5 เดือน)

       ปี พ.ศ.2514 พระครูศรีปริยัติยานุรักษ์ เจ้าอาวาสวัดพันอ้น ได้สนับสนุนและอนุญาตให้ใช้สถานที่ของวัดพันอ้น เป็นสถานที่ทำการของโรงเรียนฝึกฝนอาชีพเคลื่อนที่ 32

       ปี พ.ศ. 2515 ได้มาขอเช่าธรณีสงฆ์วัดสีสุก (ร้าง)  มีเนื้อที่ 4 ไร่ 3 งาน 54 ตารางวา เพื่อใช้เป็นที่ทำการและเปลี่ยนชื่อจากโรงเรียนฝึกฝนอาชีพเคลื่อนที่ 32 เชียงใหม่เป็นโรงเรียนสารพัดช่างเชียงใหม่

       ปี พ.ศ. 2518-2521 ได้รับจัดสรรงบประมาณเพื่อก่อสร้างอาคารโรงฝึกงานปี พ.ศ. 2521 ย้ายที่ทำการของโรงเรียนจากบริเวณวัดพันอ้นไปยังที่ทำการแห่งใหม่ ณ เลขที่ 49 หมู่ที่ 5 ถ.ห้วยแก้ว ต.ช้างเผือก อ.เมือง  จ.เชียงใหม่จนถึงปัจจุบันมีครูและบุคลากรทางการศึกษาทั้งหมดจำนวน  87 คน นักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.)  จำนวน 310 คน ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.) จำนวน 83 คน หลักสูตรวิชาชีพระยะสั้น 1,585 คน

       เมื่อพูดถึงวิทยาลัยสารพัดช่างเชียงใหม่คนทั่วไปส่วนใหญ่ก็จะคิดถึงวิชาชีพระยะสั้น ทางวิทยาลัยไม่ได้ทำการการเรียนการสอนในแค่หลักสูตรวิชาชีพระยะสั้นเท่านั้น วิทยาลัยฯ เปิดทำการเรียนการสอนในระดับ ประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง (ปวส.) และการจัดการศึกษาเรียนร่วมหลักสูตรอาชีวศึกษาและมัธยมศึกษาตอนปลาย (ทวิศึกษา) และหลักสูตรวิชาชีพระยะสั้นทั้งหมด 79 รายวิชา

      วิทยาลัยสารพัดช่างเชียงใหม่เป็น 1 ใน 5 วิทยาลัยต้นแบบของประเทศไทย ในการจัดการเรียนการสอนสำหรับนักเรียน นักศึกษาพิการ สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ 

       วิทยาลัยสารพัดช่างเชียงใหม่ ได้เปิดการเรียนการสอนเป็นศูนย์การเรียนรู้อีกหนึ่งแห่งอยู่ที่ วัดดอนจั่น เรียกศูนย์การเรียนรู้ที่นี่ว่า “วิทยาลัยสารพัดช่างเชียงใหม่ศูนย์การเรียนรู้วัดดอนจั่น ” เปิดทำการเรียนการสอนในหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ (ปวช.) นักเรียนที่นี่จะเป็นเด็กด้อยโอกาส เป็นนักเรียนกินนอนอาศัยอยู่ในพื้นที่วัดดอนจั่น 

      ทุกครั้งที่มาสอนที่นี้คือมีความรู้สึกดีค่ะ ถ้านักเรียนเห็นว่าครูจะขับรถผ่านนักเรียนจะหยุดเพื่อรอให้ครูขับรถผ่านและยกมือไหว้ พอจอดรถนักเรียนก็จะเดินมาหาที่รถแล้วถามว่า “ครูค่ะมีอะไรให้หนูช่วยรึเปล่าค่ะ” ถึงครูจะมีของมากแต่ครูก็ตอบไปว่า “ไม่เป็นไรค่ะขอบคุณค่ะ” เด็กที่นี่น่ารักและเป็นแบบนี้แทบทุกคนทั้งเด็กหญิงและเด็กชาย เวลาเดินผ่านก็จะยกมือไหว้ให้ความเคารพครูทุกคน  เวลาเรียนในห้องจะเงียบมากแทบจะไม่คุยกันเลยคือทุกคนตั้งใจเรียนครูก็มีความสุขในการสอนค่ะ 

 “สร้างคนดี มีวิสัยทัศน์ พัฒนาวิชาการ เชี่ยวชาญวิชาชีพ”